A: „I WANT
TO HOLD YOUR HAND”
Indeks: (UK: Parlophone
R5084), December 26, 1964 (US: Capitol 5112)
Kompozycja:
Lennon (50%) - McCartney (50%)
Nagranie: 17
października 1963
Producent:
George Martin
Inżynier
nagrania: Norman Smith
Podejście
(próby, „takes”): 4
Wydane: 29
września 1963 (UK), 26 grudnia 1963 (USA)
PAUL: śpiew, gitara basowa (1961 Hofner 500/1), klaskanie
GEORGE: gitara rytmiczna gitara (Gretsch Duo Jet), klaskanie
ALLEN GINSBERG (amerykański poeta): Usłyszałem to w The Dom [East Village w Nowym Jorku]. Dotarł do mnie ten wysoki, jodłujący alt, "oooh", który przeszył moją czaszkę, i zrozumiałem, że to samo czeka całą zachodnią cywilizację.
Dostępne na (albumy):
Past Masters Volume 1, (UK: Parlophone
CDP 7 90043 2, US: Capitol CDP 7 90043 2)
Meet The Beatles, (US: Capitol (S)T
2047, CDP 7243 8 66875 2 4}
The Beatles Million Sellers, (UK:
Parlophone GEP 8946}
The Beatles 1962-1966, (UK: Apple PCSP
717, US: Apple SKBO 3403, Apple CDP 0777 7 97036 2 3}
The Beatles 1, (Apple CDP 7243 5 299702
2}
Antholy 1,
Love
Najwyższa pozycja na listach: UK – 1 , 14 grudnia 1963, 16 maja 1964), USA - 1, 1 lutego 1964. Napisana, za namową Briana Epsteina specjalnie na rynek amerykański (na rynek niemiecki – nagrana także po niemiecku : „Komm, Gib Mir Deine Hand” - jako jedna z dwóch niemieckich piosenek”, obok „Sie Liebt Dich” (She Loves You).. Pierwszy wielki przebój zespołu w USA, który wylądował na czele zestawienia renomowanego Billboardu i rozpoczął „beatlemanię USA oraz „brytyjską inwazję” - otwierając rynek amerykański dla brytyjskich grup.
Pewnego dnia w połowie października 1963 roku wpadł John. Zeszli do piwnicy i usiedli na taborecie przy pianinie pani Asher. Brian Epstein powiedział im, że teraz ich najważniejszym zdaniem będzie skomponowanie utworu, dzięki któremu zaistnieją na rynku amerykańskim, Dotychczas wszystkie ich piosenki, które w Anglii stały się przebojami - "From Me To You, "She Loves You", "Please Please Me" - tam okazały się niewypałami.
Obijając się, wymyślili frazę Oh, you-ou-ou got that something, Oh, ty-y-y masz to coś. Paul zagrał akord. "To jest to!" - powiedział Kohn. "Zagraj to jeszcze raz".
Po mniej więcej godzinie Paul poszedł na górę i zajrzał do pokoju Petera Ashera [brata Jane]. "Chciałbyś zejść na dół i posłuchać czegoś, co napisaliśmy?" - spytał. Peter zszedł na dół a John i Paul zagrali mu nową piosenkę, "I Want To Hold Your Hand". "I co myślisz?" - to Paul. "Mój Boże! Możecie zagrać to jeszcze raz?" - odpał Peter. Kiedy słuchał drugi raz, pomyślał: "Postradałem rozum czy to najlepsza piosenka, jaką słuchałem w życiu?"
JOHN: „Napisaliśmy
większą cześć piosenki razem, bezpośrednio w swojej obecności, ramię przy
ramieniu... byliśmy w mieszkaniu Jane Asher, na dole w piwnicy graliśmy
równocześnie na pianinie. Mieliśmy już 'Oh you-u-u... got that something...'
Paul uderzył w jakiś akord i ja szybko się
do niego odwróciłem i powiedziałem: ' To jest to – powtórz to' Tamtymi czasy
zwykle tak pisaliśmy, jeden przy drugim”
PAUL:
„'From Me To You' byłao wydane ale przepadło w Ameryce. 'She Love You' wielki
hit w Anglii, numer 1 – przepadło w USA. Nic dopóki nie wydaliśmy tam 'I Want To
Hold Your Hand'”.
Mimo, że singiel „I Want To Hold Your Hand”/ „This Boy” wyszedł tydzień po drugim albumie „With The Beatles” to żadna z obu jego piosenek nie znalazła się na albumie. To była kolejna nowość jaką zespół wprowadził do muzycznego biznesu. Był także pierwszym singlem zespołu nagranym na czterościeżkowym magnetofonie, na owe czasy absolutnej rewelacji technicznej.
Jak już wspomniałem wcześniej, singiel ten ugruntował już beatlemanię na Wyspach, rozpoczętą dzięki dwóm poprzednim singlom a zwłaszcza „She Love You”, które w owym czasie było prawie brytyjskim hymnem a słynne „yeah yeah yeah...” dobiegało z każdego sklepu muzycznego, radia, pubu czy otwartego okna w mieszkaniu. Zanim „I Want To Hold Your Hand” się ukazało na rynku, odnotowano ponad milion zamówień na nowy singiel zespołu zupełnie w ciemno. To był precedens już na skalę światową. Gdy singiel wyszedł był już od razu numerem 1, pozostał na szczycie przez 5 tygodni, stał się gwiazdkowym hitem zespołu w Boże Narodzenie 1963, był na listach przez 15 tygodni by wrócić znowu w 1964 roku, co prawda tylko na jeden tydzień na 1-sze miejsce ale to było znowu bezprecedensowe wydarzenie.
W USA Capitol Records , nowy wydawca zespołu sprzedał ponad 10 milionów kopii. Fachowcy wyczuli, że mają swoją kurę znoszącą złote jaja. Na szczycie listy zamieniło piosenkę ponowne wydane „She Loves You” i był to drugi taki przypadek w historii od czasu gdy Elvisa „Love Me Tender” zamieniło „Don't Be Cruel”.
W książce Iana McDonalda, "Revolution in their head: " przeczytamy: "I Want To Hold Your Hand"! Zelektryzowany amerykański pop. Bardziej
wyszkoleni w technice niż ich brytyjscy kuzyni, początkujący
amerykańscy muzycy i pisarze słuchali swobodnych i niekonwencjonalnych
niekonwencjonalnych rozwiązań The Beatles z podekscytowanym
niedowierzaniem. Tak
jak Lennon, McCartney i Harrison studiowali zagrywki, zmiany i efekty
produkcyjne stosowane na płytach rock and rolla i R&B, które kiedyś
kupili w sklepach importowych w Liverpoolu, tak teraz amerykańska
młodzież kucała przy swoich tancerzach z gitarami i próbowała dowiedzieć się, co robili The Beatles. Większość
północnoamerykańskich grup późnych lat sześćdziesiątych uznała
inspirację The Beatles i ich rolę w przełamaniu uścisku konwencji
showbiznesu w amerykańskim przemyśle popowym. Tak
naprawdę każdy amerykański artysta, czarny czy biały, zapytany o „I
WANT TO HOLD YOUR HAND”, powiedział mniej więcej to samo: zmieniło to
wszystko, zapoczątkowując nową erę i zmieniając ich życie.2 Że The
Beatles reprezentowali coś transmitującego na wyższej częstotliwości
twórczej było jasne nawet dla wielu osób spoza publiczności popowej. Na
przykład poeta Allen Ginsberg zadziwił swoich współbraci
intelektualistów, wstając i z radością tańcząc piosenkę I WANT TO HOLD
YOUR HAND, kiedy po raz pierwszy usłyszał ją w nocnym klubie w Nowym
Jorku. Bob Dylan także potrafił dostrzec poza naiwnością utworu epokowego ducha, który go ożywiał. (Zafascynowany
niekonwencjonalnymi akordami i harmoniami The Beatles, zdecydował, że
musiały być wspomagane środkami chemicznymi, przez co źle usłyszał wers
„Nie mogę się ukryć” jako „naćpałem się” - I can’t hide - I get high.)
Ciekawostką jest fakt, że Amerykanie wyretuszowali papierosa w ustach Paula na oryginalnej okładce singla. Beatlemania bardzo szybko „zaowocowała” piosenkami parafrazującymi tytuł i nazwę zespołu. Zespoły Te Bootles i The Beatlettes wydały single: „ I'll Let You Hold My Hand” oraz „Yes, You Can Hold My Hand”.
Bob Dylan, który niebawem nauczy Beatlesów palić trawkę, gdy pierwszy raz usłyszał piosenkę, był przekonany, że Anglicy śpiewają „I Get High „(jestem na haju) zamiast faktycznego „I Can't Hide” Oh yeah, I'll tell you something,
I think you'll understand.
When I'll say that something
I wanna hold your hand,
I wanna hold your hand,
I wanna hold your hand.
Oh please, say to me
You'll let me be your man
And please, say to me
You'll let me hold your hand.
Now let me hold your hand,
I wanna hold your hand.
And when I touch you I feel happy inside.
It's such a feeling that my love
I can't hide, I can't hide, I can't hide.
Yeah, you've got that something,
I think you'll understand.
When I'll say that something
I wanna hold your hand,
I wanna hold your hand,
I wanna hold your hand.
And when I touch you I feel happy inside.
It's such a feeling that my love
I can't hide, I can't hide, I can't hide.
Yeh, you've got that something,
I think you'll understand.
When I'll feel that something
I wanna hold your hand,
I wanna hold your hand,
I wanna hold your hand.
Bob Dylan, który niebawem nauczy Beatlesów palić trawkę, gdy pierwszy raz usłyszał piosenkę, był przekonany, że Anglicy śpiewają „I Get High „(jestem na haju) zamiast faktycznego „I Can't Hide” Oh yeah, I'll tell you something,
I think you'll understand.
When I'll say that something
I wanna hold your hand,
I wanna hold your hand,
I wanna hold your hand.
Oh please, say to me
You'll let me be your man
And please, say to me
You'll let me hold your hand.
Now let me hold your hand,
I wanna hold your hand.
And when I touch you I feel happy inside.
It's such a feeling that my love
I can't hide, I can't hide, I can't hide.
Yeah, you've got that something,
I think you'll understand.
When I'll say that something
I wanna hold your hand,
I wanna hold your hand,
I wanna hold your hand.
And when I touch you I feel happy inside.
It's such a feeling that my love
I can't hide, I can't hide, I can't hide.
Yeh, you've got that something,
I think you'll understand.
When I'll feel that something
I wanna hold your hand,
I wanna hold your hand,
I wanna hold your hand.
B: „THIS BOY”
Kompozycja: Lennon (100%) -
McCartney
Nagranie: 17
października 1963
Producent:
George Martin
Inżynier
nagrania: Norman Smith
Podejście :
15
Obsada:
John Lennon – śpiew,
rytmiczna gitara (Gibson 3160E)
Paul McCartney –
chórki, gitara basowa (1961 Hofner 500/1)
George Harrison –
chórki, rytmiczna gitara (Gretsch 6122 „Country Gentleman”)
Ringo Starr – perkusja
(Ludwig)
Dostępne na (albumy):
Past Masters Volume 1, (UK: Parlophone CDP
7 90043 2, US: Capitol CDP 7 90043 2)
Meet The Beatles, (US: Capitol (S)T 2047,
CDP 7243 8 66875 2 4)
Four By The Beatles, (US: Capitol EAP
2121)
Antologia 1
JOHN: Kolejna moja próba napisania czegoś w stylu Smokey Robinsona. Nie w tekście, tylko w brzmieniu i harmonii. Był kiedyś taki okres, gdy myślałem, że nie potrafię pisać melodyjnych piosenek, które pisał Paul a tylko szybkie mocne, hałaśliwe rock and rolle. Ale oczywiście, gdy myślę o niektórych moich piosenkach – 'In My Life' czy wcześniejszych , 'This Boy' – to wiem, że pisałem niezłe melodyjne rzeczy.
PAUL: „'This Boy' była jeszcze jedną hotelowo-łóżkową piosenką. Jakieś popołudnie, gdzieś, przyjechaliśmy około pierwszej. Mieliśmy trochę wolnego czasu więc postanowiliśmy coś napisać. Coś jak wtedy gdy napisaliśmy 'She Loves You'. To zabawne ale pamiętam wszystkie detale związane z hotelem, położenie naszych łóżek, ja i John na bliźniaczych łóżkach, wnętrze pokoju, typowo brytyjskie barwy, oliwkowo zielone i oranż. Zdumiewająca kombinacja... Chcieliśmy napisać coś miłego, co można zagrac po trzech godzinach grania. Napisaliśmy to w dwuczęściowej harmonii a później dołożyliśmy trzecią dla zaśpiewania dla George'a. W zasadzie nigdy nie próbowaliśmy wcześniej napisać coś takiego. Ładny środek, świetnie zaśpiewana przez Johna , my w tle w bliskiej harmonii.
PAUL: „'This Boy' była jeszcze jedną hotelowo-łóżkową piosenką. Jakieś popołudnie, gdzieś, przyjechaliśmy około pierwszej. Mieliśmy trochę wolnego czasu więc postanowiliśmy coś napisać. Coś jak wtedy gdy napisaliśmy 'She Loves You'. To zabawne ale pamiętam wszystkie detale związane z hotelem, położenie naszych łóżek, ja i John na bliźniaczych łóżkach, wnętrze pokoju, typowo brytyjskie barwy, oliwkowo zielone i oranż. Zdumiewająca kombinacja... Chcieliśmy napisać coś miłego, co można zagrac po trzech godzinach grania. Napisaliśmy to w dwuczęściowej harmonii a później dołożyliśmy trzecią dla zaśpiewania dla George'a. W zasadzie nigdy nie próbowaliśmy wcześniej napisać coś takiego. Ładny środek, świetnie zaśpiewana przez Johna , my w tle w bliskiej harmonii.
GEORGE: To bardzo dobra piosenka. Była jedna z naszych piosenek na potrójną harmonię, wtedy było dużo takich piosenek jak ta. Paul utrzymywał, że potrójnej harmonii nauczył nas jego tata, ale o ile pamiętam wcale tak nie było. Kiedy się wspomni wczesny rock and roll, to zawsze były takie kawałki, jakie śpiewali Frankie Lymon and the Teenagers, the Everly Brothers czy The Platters. Śpiewanie czasem harmonii było czymś naturalnym choć The Everly brothers robili to ciągle.
Krytycy byli zachwyceni drugą strona singla, uznali ją za szalenie intrygującą, świetnie skomponowaną w swym intrygująco smutnym, sentymentalno-żałobnym stylu, z czystymi głosami, chwytającymi za serce. „Nowa, zdumiewająca jakość w twórczości panów Lennon i McCartney”.
To pierwsza piosenka zespołu w wiodącymi wokalami Johna, Paula i George'a choć w refrenie prym wiedzie już tylko John.
JOHN: Tacy byli The Beatles - nigdy nie trzymali się jednego stylu. Nigdy nie grali bluesa czy rocka. Kochaliśmy każdą muzykę..."
PAUL: "Często zmiękczałem ostrość Johna. Bywało też jednak odwrotnie. Ludzie odbierają nas bardzo prostolinijnie ale John potrafił być bardzo delikatny, a ja pisałem ostre numery. (Nie podobało mi się, że "Long Tall Sally" w filmie 'Backbeat' oddano aktorowi grającemu Johna. Nie byłem z tego zadowolony, to zawsze ja śpiewałem, ja i Little Richard...").
JOHN: Tacy byli The Beatles - nigdy nie trzymali się jednego stylu. Nigdy nie grali bluesa czy rocka. Kochaliśmy każdą muzykę..."
PAUL: "Często zmiękczałem ostrość Johna. Bywało też jednak odwrotnie. Ludzie odbierają nas bardzo prostolinijnie ale John potrafił być bardzo delikatny, a ja pisałem ostre numery. (Nie podobało mi się, że "Long Tall Sally" w filmie 'Backbeat' oddano aktorowi grającemu Johna. Nie byłem z tego zadowolony, to zawsze ja śpiewałem, ja i Little Richard...").
Instrumentalna wersja 'This Boy' w aranżacji George Martina została użyta na ścieżce dźwiękowej pierwszego filmu zespołu „A Hard Day's Night”, nakręconego w 1964, w słynnej scenie „samotnie spacerującego Ringa” i później nazwanej „Tematem Ringa”.
Nieskończone wersje piosenki (podejścia 1w studiu - 'take' - 12 i 13) wydane zostały w 1995 roku razem z singlem „Free As Bird”, najnowszym singlem zespołu od czasu jego rozpadu.
Nieskończone wersje piosenki (podejścia 1w studiu - 'take' - 12 i 13) wydane zostały w 1995 roku razem z singlem „Free As Bird”, najnowszym singlem zespołu od czasu jego rozpadu.
Moja uwaga: ze wszystkich piosenek zespołu,mam dwie ulubione, dwie, w których szczególnie podoba mi się John, jego sposób śpiewania i urzekająca barwa, jak mało w innych. To oczywiście bardzo podobne do siebie klimatem i stylem 'This Boy” oraz „Yes It Is” - zwróćcie uwagę na Johna w refrenach tych songów. To magia, tak jak Paul w „Oh Darling!”
That boy took my love away
Oh, he'll regret it some day
But this boy wants you back again
That boy isn't good for you
Though he may want you too
This boy wants you back again
Oh, and this boy would be happy
Just to love you, but oh, my, oh
That boy won't be happy
till he's seen you cry
This boy wouldn't mind the pain
Would always feel the same
If this boy gets you back again
This boy, this boy...
________________________
Muzyczny blog * Historia The Beatles * Music Blog
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
HISTORY OF THE BEATLES
Great blog. Great everything i every small details. Even polish but thanks God 4 Google Trans.
OdpowiedzUsuńTHIS BOY...CUDOWNE
OdpowiedzUsuń