Wydana: 24 czerwca
1965
Stron: 95
Wydawca: Simon &
Schuster
Okładka :Robert Freeman
Zawartość:
Okładka :Robert Freeman
Zawartość:
A Spaniard in the Works
The Fat Budgie
Snore Wife and some Several Dwarts
The Singularge Experience of Miss Anne Duffield
The Faulty Bagnose
We must not forget the General Erection
Benjaman Distasteful
The Wumberlog (or The Magic Dog)
Araminta Ditch
Cassandle
The National Health Cow
Readers Lettuce
Silly Norman
Mr Boris Morris
Bernice's Sheep
Last Will and Testicle
Our Dad
I Believe, Boot...
W 1965 ukazała się kolejna po „On His Own Write”, książka Johna Lennona. Tak o nie mówił Autor na przestrzeni lat... (oczywiście: Antologia)
JOHN: "Druga książka była pisana z większa dyscypliną, bo zacząłem ją pisać od początku. Powiedzieli: "Masz bardzo dużo czasu na napisanie książki". Napisałem spore fragmenty pierwszej książki w szkole i to było bardzo spontaniczne. Kiedy jednak doszło do tego, że powiedzieli mi : "Panie Lennon, potrzebujemy od Pana kolejnej książki" to musiałem do tego wyluzować się butelką Johnnie Walkera. Pomyślałem: "Jeśli potrzebuję do tego co wieczór butelki, żeby coś napisać..." i dlatego nic więcej nie napisałem. Nie jestem zwolennikiem zdyscyplinowania. (To może dziwne ale jako The Beatles jesteśmy zdyscyplinowani, lecz bynajmniej tego nie odczuwamy. Nie mam nic przeciwko dyscyplinie, pod warunkiem, że nie zdaję sobie z tego sprawy).Najdłuższe opowiadanie o Sherlocku Holmesie znajduje się w tej książce. Przypomina mi powieść, choć ma tylko 6 stron. Większość rzeczy z tej książki jest dłuższa niż te z pierwszej. Mój umysł jednak nie może się dłużej zatrzymać na jednej rzeczy. Zapominam, jaką postać wprowadziłem, gubię się , nudzi mnie to i mam dość. Dlatego też z reguły wykańczam wszystkich. Załatwiłem ich wszystkich w pierwszej książce, ale w drugiej starałem się tego nie robić. Starałem się rozwinąć...
 |
| John czyta swoją książkę, film HELP |
Napisałem prawie wszystko, ale oni chcieli tego trochę więcej i dlatego wydawca przysłał mi zabawny słownik języka włoskiego. Powiedział: "Zobacz, może wpadną Ci jakieś nowe pomysły. Przejrzałem i to był skowyt sam w sobie. Zmieniłem kilka słów (tak samo robiłem w szkole z Keatsem lub innymi autorami, pisałem prawie to samo co oni, zmieniając tylko kilka słów), a w recenzjach napisano: "Ściągnął całą książkę"!Rzadko kiedy zmieniam coś, bo jestem samolubem, jeśli chodzi o to co piszę, lub wręcz zarozumialcem. Zawsze podoba mi się to co napisałem.Wydawca czasem pyta: "Czy możemy to pominąć, albo coś zmienić ?" Wtedy walczę jak szaleniec, bo jak coś zrobię, to chcę by tak zostało. Zawsze piszę jednym ciągiem, choć mogę coś jeszcze dodać, gdy przeglądam całość przed opublikowaniem. Rzadko jednak coś wykreślam. Tak więc to pozostaje spontanicznym pisaniem.
W jednej z recenzji "In His Own Write" starano się umieścić mnie w eksplozji satyry obok Petera Cooka i ludzi z Cambridge, pisząc: "On tworzy satyrę z normalnych rzeczy, takich jak Kościół, Państwo" - i tak rzeczywiście było. Te kwestie należy traktować satyrycznie, bo to są jedyne rzeczy, które się do tego nadają. Nie walczę o żadne dobro, nie będę maszerował w żadnej sprawie, nie jestem takim typem..."PAUL: "John żył bez religii. Kiedy był młodszy, narysował Jezusa z erekcją na krzyżu, co było kapitalne. To był ostry numer w stylu nastolatka, który wtedy potraktowaliśmy jako czarny humor. Rzeczy Johna zawsze były na granicy".
JOHN: "Ringo nie czytał niczego, co napisałem. Paul i George czytali. Rzecz jasna, bardziej ich interesowała pierwsza książka. Zwłaszcza Paula,, bo w tym czasie wielu ludzi zaczynało mówić: "Czy oni robią coś jeszcze?". Paul był bardzo chętny, tak chętny, że napisał wstęp i pomógł mi w kilku opowiadaniach. Został wymieniony tylko przy jednym, bo o nim zapomnieli.Nic ich nie powstrzyma przed robieniem czegoś.Robiłem te rzeczy, zanim zostałem Beatlesem, zanim miałem gitarę. Robiłem to, zanim oni mnie poznali. Po tygodniu albo po paru tygodniach znajomości z nimi zapewne przyniosłem moje pisanie i powiedziałem: "Przeczytajcie to". Pisanie było pierwsze, gitary przyszły potem. Teraz gitary są na pierwszym miejscu, bo to zostało moim hobby.
"A Spaniard In The Works" dał mi osobistego kopa. To prawda, że nie był takim sukcesem jak pierwsza książka, ale czyja druga książka prześcignęła pierwszą ? Cokolwiek by mówić, nosiłem w sobie mnóstwo opowiadań i pozbycie się ich dobrze mi zrobiło. Ta książka jest bardziej skomplikowana. Są w niej opowiadania i fragmenty, których i ja nie rozumiem, ale skoro już coś napisałem, to po co trzymać w szufladzie. Niezaprzeczalnym faktem jest, że lubię pisać i będę pisał nawet wtedy, gdy nie znajdzie się wydawca, na tyle naiwny by to opublikować".
Polskie tytuły książek Johna: "In His Own Write" przetłumaczono na "Na Własne Kopyto", "A Spaniard In The Works" - "Jeden Hiszpan wiosny nie czyni"
THE FAULTY BAGNOSE
Softly, softly, treads the Mungle
Thinner thorn behaviour street.
Whorg canteell whorth bee asbin?
Cam we so all complete,
With all our faulty bagnose?
The Mungle pilgriffs far awoy
Religeorge too thee worled.
Sam fells on the waysock-side
And somforbe on a gurled,
With all her faulty bagnose!
Our Mungle speaks tonife at eight
He tells us wop to doo
And bless us cotten sods again
Oamnipple to our jew
(With all their faulty bagnose).
Bless our gurlished wramfeed
Me cursed cafe kname
And bless thee loaf he eating
With he golden teeth aflame
Give us OUR faulty bagnose!
Good Mungle blaith our meathalls
Woof mebble morn so green the wheel
Staggaboon undie some grapeload
To get a little feel
of my own faulty bagnose.
Its not OUR faulty bagnose now
Full lust and dirty hand
Whitehall the treble Mungle speak
We might as wealth be band
Including your faulty bagnose
Give us thisbe our daily tit
Good Mungle on yer travelled
A goat of many coloureds
Wiberneth all beneath unravelled
And not so MUCH OF YER FAULTY BAGNOSE!
_____________________
Muzyczny blog * Historia The Beatles * Music Blog
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz