LISTOPAD - GRUDZIEŃ 1978

 

 

W otwartym niedawno przez Paula studiu Replica Studios, usytuowanym w piwnicach jego biur MPL przy londyńskiej Soho Square, trwają dalsze prace nad albumem "Back To The Egg". Studio otrzymuje swą nazwę ze względu na fakt, że jest idealną repliką Abbey Road Studio Two (ulubionego przez wszystkich czterech Beatlesów), a zostaje stworzone ponieważ te oryginalne, należące do EMI, faworyzowane szczególnie przez studio Paula było dla niego kilkukrotnie nieosiągalne. 
W trakcie sześciotygodniowego okresu Wings zajmują się dodatkowym overdubbingiem nagranych już utworów, między innymi "Getting Closer" oraz "Baby Request". Grupa zajmie się ponownie pracami nad przyszłym nowym albumem w styczniu przyszłego roku.  Chris Thomas, współproducent albumu wspominał, że nad albumem "za dużo pracowano, Paul starał się zbyt mocno wszystko dopracować, przedstawiając ciągle nagrany materiał wielu osobom z prośbą o ich opinię". Wrócimy jeszcze do tego tematu na blogu przy omawianiu albumu.



Pod koniec miesiąca w zaciszu domowym apartamentów w Dakota, podczas oglądania telewizyjnych wiadomości, John improwizuje parodię utworu Boba Dylana, używając prezentera jako tekstu spontanicznie wymyślonego utworu. Zarejestrowana w ten sposób kompozycja będzie wkrótce znana jako "News Of The Day (From Reuters)".

 

5 listopada - Na pokładzie jachtu w Przystani Boston, Denny Laine poślubia swoją długoletnią przyjaciółkę, amerykańską modelkę  Jo Jo Wood, słynną "rockową laskę lat 70-tych". Jo Jo zanim poznała Denny'ego jako słynna groupie miała krótkie relacje z Jimi Hendrixem, Jimem Morrisonem a nawet Rodem Stewartem. Zauroczony miał nią być Jimmy Page z Led Zeppelin. W chwili zawarcia śluby z Denny'm są parą od 6 lat, ale po ślubie razem będą nią tylko rok, rozwiodą się w 1980. Mieli ze sobą dwójkę dzieci. Jo Jo opisując swoje życie, wspominała o stracie dziewictwa z Hendrixem oraz jak jako 20 latka jeździła za Wings zakochany w Denny'm. Potem już jako jego partnerka objechała świat z Wings, dobrze poznała Paula i Linda, chociaż z Lindą nigdy się blisko nie zaprzyjaźniła. Po latach, kiedy Heather Mills rozwodziła się z Paulem, oskarżając Beatles o przemoc w domu i branie narkotyków, Jo Jo bardzo go broniła: To nie Paul, to nie w jego stylu, te wszystkie jej zarzuty to stek bzdur. Nigdy nie podniósłby ręki na kobietę i zawsze odmawiał przyjęcia kokainy, gdy zaproponowano mu ją podczas trasy koncertowej". Lata picia alkoholu odcisnęło na niej piętno. Zachorowała w 2006 roku na raka, po upadku ze schodów nie odzyskała przytomności i zmarła.
 

22 listopada - W Stanach Zjednoczonych zostaje wydany album kompilacyjny Wings z największymi przebojami zespołu. Album zawiera następujące utwory: Another Day, Silly Love Songs, Live and Let Die, Junior's Farm,  With A Little Luck, Band On The Run, Uncle Albert  - Admiral Halsey,  Hi-Hi-Hi, Let'em In, My Love, Jet oraz Mull Of Kintyre.  W Wielkiej Brytanii dojdzie do piątego miejsca list przebojów, za oceanem do 29. W ramach jego promocji Paul zleca wykonanie 30-sekundowej reklamy telewizyjnej, w której pewien mężczyzna fałszując śpiewa w wannie "Mull Of Kintyre", szef dużej kuchni wyśpiewuje "Silly Love Songs", potem.... Zresztą sami zobaczcie poniżej. Przez następne dwa tygodnie reklama będzie się pojawiać regularnie na antenie ITV. Na tylnej okładce wykorzystano zdjęcie Wings w składzie 5-0s0bowym, jeszcze z Joe Englishem i Jimmy McCullochem, ale ponieważ w chwili wydania LP nie było już ich w składzie Wings, zostali z fotki "skasowani".

 

 

W grudniu w Stanach Zjednoczonych wydana zostaje pierwsza, odrzucona wcześniej wersja albumu Capitolu pt. "Rarities. Kolejna wersja, poprawiona ukaże się 24 marca 1980 roku. Na płycie znajdują się następujące piosenki: Across The Universe, Yes It Is, This Boy, The Inner Light, I'll Get You, Thank You Girl, I Want To Hold Your Hand, You Know My Name, She Loves You, Rain, She's A Woman, Matchbox, I Call Your Name, Bad Boy, Slow Down, I'm Down oraz Long Tall Sally.
 
 

 W dwa lata od pierwszej próby, brytyjscy fani Beatlesów ponownie wystosowują do BBC petycję, żądając  powtórzenia emisji filmu "Magical Mystery Tour". Tym razem korporacja zdaje się dostrzegać  żądania swoich telewidzów i rozważa zgodę. Od czasów premiery jakość obrazu  w telewizyjnych odbiornikach, już tylko kolorowych, co ma ogromne znaczenie dla urody filmu, znacznie się poprawiła. W 1967 roku piękne ujęcia choćby z lotu samolotu na czarno-białym ekranie były niedoceniane, jak również cała bogata choreografia oraz scenografia w filmie

 


7 grudnia - George bierze gościnnie udział w koncercie Erica Claptona  w Guilford Civic Hall w Surrey. prócz niego także gościnnie wystąpili Muddy Waters i Elton John. George i Elton zagrali z Claptonem tylko w jednym numerze w "Further On Up The Road", Muddy w "Standing Around Crying". Występ George'a zarejestrowany przez Rexa Pipe'a, pojawia się w 75-minutowym filmie Angle z 1980 roku pt. "Eric Clapton And His Rolling Hotel", chociaż przez  te wszystkie lat nie doszło do jego emisji. Film zostanie jedynie pokazany na National Film Festival w Londynie i innym w Nowym Jorku. Nawiasem mówiąc tytułowy 'Rolling Hotel' to skonstruowany przez Hermanna Goeringa pociąg, w którym muzycy i obsługa niemieckiej trasy Claptona z 1979 roku przebywać będą począwszy od 27 marca.

Bardzo rzadkie zdjęcie trójki młodych muzyków, od lewej Paul, John, George.


28 grudnia
- W Liverpoolu, w znajdującym się w dzielnicy St. John's klubie Romeo & Juliet, Bob Woller i Alan Williams są gospodarzami imprezy 'Beatles Christmas Party', na której występują na żywo grupy muzyczne, przeprowadzane są quizy o Beatlesach, a także odbywa się dyskotek w rytmie piosenek zespołu.
 Nieco później, w położonym na drugiej stronie ulicy ABC Theatre, Wooler i Williams organizują 'All Night Beatles Film Show' w ramach którego dochodzi do pokazu filmów "A Hard Day's Night", "Help!", "Yellow Submarine", "Let it be" oraz "I Won The War" Koszt całodniowego biletu to za ledwie 5 funtów. Oczywiście wspomina się zespół. 

Bob Woller (+ 2002) i Alan Williams (+2016) to postacie swego czasu bardzo powiązane z The Beatles. Woller  to ważna postać u zarania Merseybeatu, prezenter w klubie Cavern. W historii Fab Four zasłynął jako ten, który przedstawił młodych Beatlesów ich przyszłemu menadżerowi, Brianowi Epsteinowi. Jest też inne wydarzenie łączące Woolera z The Beatles.

Woller i Paul
Paul McCartney z okazji swoich  21-ych urodzin  zorganizował 18 czerwca 1963 roku przyjęcie  w domu swojej ciotki Gin w Huyton w Liverpoolu. Na liście gości znaleźli się oczywiście inni muzycy (z grup The Shadows i Pacemakers) i chociaż dla wszystkich była to po prostu dobra zabawa, wieczór często najlepiej zapamiętywany jest przez incydent pomiędzy Johnem Lennonem a DJ-em Cavern Club Bobem Woolerem. W trakcie imprezy Wooler nazwał wyprawę Johna z Brianem Epsteinem do Hiszpanii jako ich "miesiąc miodowy", przez co John oczywiście wpadł w furię. Jego ówczesna żona Cynthia Lennon wspomina: „Naskoczył na Boba i zanim go odciągnięto, Bob miał podbite oko i mocno posiniaczone żebra. Zawiozłam Johna do domu tak szybko, jak mogłam, a Brian zawiózł Boba do szpitala”. Cynthia, która na własnej skórze doświadczyła, jak to jest być obiektem wściekłości Johna Lennona, skomentowała: Myślałam, że te dni już minęły. Ale John wciąż był wściekły, mamrocząc, że Bob nazwał go pedałem.

 

Dzień lub dwa później, kiedy już ochłonął, poczuł się zawstydzony”.
Według niej wysłał Wooler telegram o następującej treści: „Naprawdę przykro mi, Bob, przestań się strasznie martwić, gdy zorientujesz się, co zrobiłem, przestań, co jeszcze mogę powiedzieć, John Lennon”.  

Na nieszczęście dla wszystkich zaangażowanych stron o zdarzeniu dowiedziała się lokalna prasa, a dziennik Daily Mirror opublikował o nim artykuł, choć wobec rodzącej się Beatlemanii artykuł w kraju starano się przemilczeć i ignorować. 

 W wywiadzie z 1971 roku John Lennon wyjaśnił, co wydarzyło się tego wieczoru: Zasugerował, że ja i Brian mieliśmy romans w Hiszpanii. Straciłem zmysły przez drinka. Wiesz, kiedy dojdziesz do punktu, w którym chcesz pić ze wszystkich pustych szklanek, to jesteś pijany. A on mówił: „No dalej, John, powiedz mi” – coś w tym stylu – „Opowiedz mi o tobie i Brianie, wszyscy o tym wiemy”. I oczywiście musiałem się bać tego pedała, który we mnie siedział, że tak się wściekłem”. Wiesz, kiedy masz dwadzieścia jeden lat, chcesz być mężczyzną i tak dalej. Gdyby ktoś to teraz powiedział, gówno by mnie to obchodziło. Następną rzeczą, jaką zapamiętał, było „biłem go bardzo mocno, a także  go dużym kijem,  wtedy po raz pierwszy pomyślałem: «Mogę zabić tego gościa». Po prostu to zobaczyłem, jak na filmie ekran – że jeśli uderzę go jeszcze raz, to będzie koniec. To była zła impreza dla Johna. Według obecnego na niej także Billy J. Kramera, John miał zaatakować jeszcze jakąś dziewczynę. John bywał niestety wtedy bardzo agresywny, złośliwy. W książce "Raz, dwa, trzy, cztery, Beatlesi i ich czas" Craig Brown przypomina imprezę z 1963 roku, kiedy Beatlesi spotkali się po raz pierwszy z Jane Asher, na której to John bardzo niegrzecznie wypowiadał się o fakach zespołu, chcących od zespołu tylko seksu, kończąc temat pytani8e do Jane, w jaki sposób zabawiają się same ze sobą młode dziewczyny. Jane zignorowała Johna, przeszła do sąsiedniego  pokoju razem z Paulem, gdzie rozpoczęła się ich piękna znajomość. W drugiej połowie lat 70-tych John przepraszał w swoich wypowiedziach za siebie, ze swego młodzieńczego okresu nieokrzesanego macho, kiedy nie doceniał w życiu tego, jak ważną rolę pełnią w nim kobiety, zwłaszcza w jego, zdominowanym w dzieciństwie i młodości właśnie przez nie. Piękny dziękczynny hołd przeciwnej płci (nie tylko Yoko)  złożył w utworze "Woman" ze swego ostatniego wydanego (czytaj tutaj).

Paul i John z Bobem Woolerem, bo jego wyjściu ze szpitala. Grzecznościowa fotka dla lokalnej prasy.
 Alan Williams to brytyjski biznesmen, promotor, zasłynął tym, że był pierwszym menadżerem  tzw. "wczesnych Beatlesów", których wysyłał koncertować do Hamburga. Zdaniem wielu historyków Fab Four to właśnie Williamsowi Beatlesi zawdzięczają muzyczny rozwój poprzez koncerty w niemieckich klubach, poszukiwanie tam przez nich nowych piosenek, zgrywanie się ze sobą dzięki wielogodzinnym koncertom dzień w dzień. Muzyków i menadżera poróżniły finanse, kiedy zespół po powrocie z Hamburga, już bez Stuarta Sutcliffe'a niezadowolony z tego, co po opodatkowaniu w Niemczech przywieźli do kraju, nie chcieli Williamsowi wypłacić jego 10% prowizji. 


Powyżej słynne zdjęcie zrobione przy Arnhem War Memorial w Holandii (156 sierpnia 1960) w drodze zespołu do Hamburga. Od lewej Allan Williams, jego żona z Chin Beryl, trynidadzki partner biznesowy Williamsa Lord Woodbine (nazywany tak z racji swego uzależnienia do tej marki papierosów), przyjaciel Beatlesów, "jakby" ich mentor, Stuart Sutcliffe, Paul McCartney, George Harrison oraz Pete Best. Szkoda, że na zdjęciu zabrakło Johna Lennona, możliwe, że to on robił tą fotkę (ewentualnie jadący wtedy z całą ekipą w furgonetce George Sterner, zastępca Bruna Koschmidera, właściciela klubu Indra, do którego zespół jedzie).  Co ciekawe, pierwszą żoną Boba Woolera była także kobieta o imieniu Beryl, Adams, która pracowała w sklepie NEMS Briana Epsteina, z czasem została sekretarką właściciela klubu Cavern, Ray'a McFall'a). Jak to kiedyś powiedział George Harrison: "W Liverpoolu wszyscy się znali i wszyscy ze wszystkimi mieli jakieś relacje". 

W 1977 roku Williams opublikował swoją biografię pt. "The Man Who Gave the Beatles Away" (napisaną wspólnie z Williamem Marshalem) i to w ramach jej popularyzowania wpadł na pomysł organizowania wszelakich imprez, konwentów związanych z The Beatles, w tym właśnie "Beatles Christmas Party". Wszystkie imprezy wspólnie z Wollerem, z którym przeszłość i powiązanie z The Beatles  zawiązał bliską przyjaźń. Na zdjęciu egzemplarz swojej książki podarowanej przez Williamsa Woolerowi. 

________


Pod koniec roku na listacg przebojów w Wielkiej Brytanii numerem 1. jest christmasowy singiel Boney M, "Marys' Boy Child". Kolejne utwory pierwszej 10-tki to: 2. "YMCA" - The Village People, 3. kabaretowy numer
"A Taste of Aggro" - Barron Knights, 4. "Too Much Heaven" -  Bee Gees, 5. "You Don't Bring me Flowers" -  Barbra Streisand i Neil Diamond, 6. "Lay Your Love On Me" - Racey, 7. "I Lost My Heart To A Starship Trooper" - Sarah Brightman & Hot Gossip,  8. "Da' Ya Think I'm Sexy" - Rod Stewart, "Le Freak" - Chic i na 10. "Song For Guy" - Elton John.  Za oceanem: 1. "Le Freak" - Chic, 2. "Too much Heaven" - Bee Gees, 3. "You Don't Bring me Flowers" -  Barbra Streisand i Neil Diamond, 4. "My Life "-  Billy Joel, 5. "I Love The Night Life" - Alicia Bridges,  6. "I Just Wanna Stop" -  Gino Vanelli,  7. "Sharing The Night Together" - Dr. Hook,  8. "YMCA" - The Village People, 9. "(Our Love) Don't Throw It All Away" - Andy Gibb i na 10. "Hold The Line"  -  Toto.





Historia The Beatles
History of  THE BEATLES



 

1 komentarz:

  1. Artur Papierski4 grudnia 2023 14:22

    Jeśli chodzi o wspomniane tutaj Baby's Request , to przyznaję szczerze, że odkryłem jego urok dużo później, niż przy zapoznaniu z całym albumem. Zachwyciłem się nim do tego stopnia, że zrobiłem wersję coverową z własnym tekstem
    https://youtu.be/sP1q3c5eMBs?si=4mSzFdmXC2avsJ-G

    OdpowiedzUsuń