ELEANOR RIGBY - album 'REVOLVER'


album: 'REVOLVER'
kompozycja: McCartney (85%) - Lennon (5%) - Harrison (5%) -  Starkey (5%)
napisana: styczeń – luty 1966
nagrana: 28, 29 kwietnia, 6 czerwca 1966
zmiksowana: 29 kwietnia,  22 czerwca 1966
wydana: 5 sierpnia 1966 (UK), 8 sierpnia 1966 (w USA z podwójnego singla A 'Yellow Submarine')
długość: 2'11”
podejścia: 15
producent: George Martin
inżynier: Geoff Emerick, Phil McDonald 
 


 Obsada:

PAUL: wokal wiodący
JOHN: chórki
GEORGE: chórki,
Tony Gilbert: pierwsze skrzypce
Sidney Sax: skrzypce
John Sharpe: skrzypce
Jurgen Hess: skrzypce
Stephen Shingles: altówka
John Underwood: altówka
Derek Simpson: wiolonczela
Norman Jones: wiolonczela


Odręczny tekst 'Eleanor Rigby' Paula.

Eleanor   rigby (REMIKS 2022) 


Dostępne na:
Revolver (UK: Parlophone PMC 7009, US: Capitol (S)T 2576, Parlophone CDP 7 46441 2)
Yellow Submarine ("Songtrack": Capitol/Apple CDP 7243 5 21481 2 7)
The Beatles 1962-1966 (UK: Apple PCSP 717, US: Apple SKBO 3403, Apple CDP 0777 7 97036 2 3)
The Beatles 1 (Apple CDP 7243 5 299702 2)
Anthology 2
Love


PAUL: No tak, zaczęło się to gdy siedziałem przy fortepianie,grałem pierwszą linię melodii i bawiłem się słowami. Myślałem początkowo o ‘Miss Daisy Hawkins’, która zbierała ryż w kościele po weselach. To było tak samo jak w większości naszych innych piosenek, sugerująca pierwsza linia, jak w książkach i nagłówkach gazet. Dalej myślałem o tym, że Miss Daisy będzie młodą kobietą, coś w stylu Annabel Lee, tylko niezbyt sexy. Ale zbierała ryż w kościele, więc musiała być czysta, schludna. Tęskniła za ślubem, nagle stała się samotna. W rzeczywistości to tęskniła za wszystkim – typu stara panna. Jane [Ahser] grała w tym czasie w sztuce w Bristolu. Spacerowałem sobie wzdłuż ulicy i próbowałem skończyć utwór. Tak naprawdę nie podobała mi się nazwa 'Daisy Hawkins' – chciałem nazwiska i imienia bardziej realnych. I pojawiła się myśl, “Eleanor Rigby picks up the rice and lives in a dream” - i tak zostało. Następną rzeczą był tekst z Ojcem McKenzie. To miał być Father McCartney, ale uznałem, że byłoby to zbyt duże nawiązanie do mojego taty. Przejrzałem więc książkę telefoniczną [w oryginale Paul mówi: 'Przejrzeliśmy', często używał zwrotu 'my' w kontekście 'ja']. Uroki szukania czegoś w ciemno, zazwyczaj to działa lepiej, niż wtedy gdy chcesz użyć swego intelektu i nad tym rozmyślasz. Tak znalazłem Ojca McKenzie, którego zacząłem sobie wyobrażać samotnego, w cerowanych skarpetkach. Nie byłem (nie byliśmy) pewny czy dalej pisać tą piosenkę...
John i ja zastanawialiśmy się nad Eleanor Rigby i McKenziem, jak dalej ma się toczyć tekst. Gdy zagrałem Johnowi melodię, zdecydowaliśmy się ją razem skończyć. To było najważniejsze...
PAUL: 'Napisałem to na fortepianie na akordzie E, pozwalając by melodia wypływała na wierzch, to prawie jak rytmy indyjskie, azjatyckie'.

Podobnie jak 'drugi symfoniczny klasyk Paula' czyli 'Yesterday', piosenka ta skomponowana została w mieszkaniu (domu) rodziny Asherów, nieomal w owym czasie „teściów” McCartney'a. W tym przypadku również Paul nie miał ostatecznego tekstu do melodii. Wczesną wersję tego utworu usłyszał Donovan w swoim mieszkaniu w Londunie przy Maida Vale.
DONOVAN: Któregoś dnia bawiłem się z kilkoma melodiami na swoim magnetofonie Uher. Zadzwonił dzwonek. To był Paul we własnej osobie. Pograliśmy trochę.Zagrał mi kilka nut o dziwnym faciu nazywanym 'Ola Na Tungee.. 'Ola Na Tungee/Blowing his mind in the dark/With a pipe full of clay/No one can say.' 
Donovan

PAUL: Gdy znalazłem kolejne akordy, pojawiły się znikąd słowa: 'Dazzie-de-da-zu picks up the rice in the church where a wedding has been...' Ten pomysł o kimś zbierającym ryż po ślubach pokierował mną w tym przejmującym kierunku, w środek 'lonely people'.
Przez jakiś Paul używał w tekście piosenki imienia Miss Daisy Hawkins, ale zrezygnował z niego z powodu małego realizmu imienia. Nazwisko Rigby zaczerpnął – wg jednej z teorii ze sklepu w Bristol: Rigby & Evens Ltd, Wine & Spirit Shippers. Zauważył tą nazwę w czasie swojej wizyty u Jane, która wtedy występowała w Bristol Old Vic z ' The Happiest Days Of Your Life'. Imię Eleanor dopasował od aktorki, z którą Fab 4 zagrali w filmie 'Help!': Eleanor Bron.
PAUL: Cały czas uważałem, przysięgam, że właśnie w ten sposób wymyśliłem imię Eleanor Rigby. Pamiętam całkiem wyraźnie jak dysponując już imieniem Eleanor, rozglądałem się za wiarygodnym nazwiskiem, spacerując w dokach Bristolu i jak ujrzałem ten sklep. Ale wydaje mi się że na cmentarzu w Woolton gdzie często bywaliśmy z Johnem jest grób jakiejś Eleanor Rigby, podobno kilka metrów gdzieś obok leżał ktoś o nazwisku McKenzie.
Jak widać historia podana przez Paula, a komu wierzyć bardziej wygląda mniej romantycznie niż to się wydaje, niewykluczone jednak, że i słynny grób w Woolton odegrał jednak jakąś rolę na podświadomość McCartney'a w czasie wymyślania imienia i nazwiska bohaterki piosenki.
Tutaj widnieje nazwisko Eleanor Rigby, cmentarz w Woolton

Tylko z początkowym wersem piosenki, Paul zawiózł ją do Weybridge, pokazać Johnowi. Tam cała pozostała trójka Beatlesów wraz – prawie mieszkającym u Johna, Pete'm Shottonem, podsunęła Paulowi kilka pomysłów, aż piosenka zaczęła nabierać kształtu. Ringo zasugerował fragment z Ojcem McKenzie (darning his socks in the night), 'Ah, look at all the lonely people' pochodzi od George'a.
Ostatni wers o smutnym połączeniu się w śmierci obu bohaterów piosenki zasugerował Shotton. Na okładce płyty jednak nikt prócz spółki Lennon & McCartney nie jest wymieniony.

PAUL: 'Nazwisko McKenzie wziąłem z książki telefonicznej, szukałem tuż po McCartney'ach... John pomógł mi w kilku frazach ale ustaliłbym nasze autorstwo na 80-20% dla mnie, coś w tym stylu'.
John twierdził, że napisał ok 70 % tekstu ale Pete Shotton ocenił jego wkład w piosenkę jako bliski zeru.
JOHN: 'Pierwszy wers był jego ale cała reszta generalnie moja. Ale cały sposób powstawania piosenki.... Cóż, wiedzieliśmy, że ma piosenkę, ale nie chciał mnie wtedy prosić o pomoc. Siedzieliśmy sobie kiedyś razem, byli też Mal i Neil, i on powiedział: 'Hej guys! Skończmy słowa do tej piosenki. Byłem więc z Malem, instalatorem telefonów, który był naszym menadżerem tras, oraz z Neilem, naszym amatorskim księgowym, czułem się obrażony i zraniony tym, że Paul odrzucił moją pomoc... Ostatecznie wyszliśmy z pokoju i dokończyliśmy piosenkę. Ale jak … to ten rodzaj wrażliwości, którą on miał, który mnie w późniejszych latach wkurzał. On po prostu jest takim człowiekiem.'Zakończmy te słowa' – każdy kto jest obok... Paul miał początek: 'Eleanor Rigby picks up the rice in the church where a wedding has been.' Miał całą historię i wiedział w jaką stronę ma zmierzać tekst... Wiem, że George Harrison dołożył swoje 'Ah, look at all the lonely people.' Wyszedłem do toalety gdy ono o tym dyskutowali, wróciłem, usłyszałem ten fragment i powiedziałem, że to jest to!'

John i Pete Shotton w 1967 na premierze filmu  'How I Won The Won'
PETE SHOTTON: 'Wiele piosenek została napisana w pokoju „muzycznym” Johna w Kenwood (Weybridge) w czasie gdy go odwiedzałem. Pozostali trzej Beatlesi , ze swoimi żonami przyjeżdzali na obiad, po którym wszyscy się gromadzili wokół telewizora w ukochanej bibliotece Cynthii. Tego szczególnego wieczoru John podniósł się, znudzony telewizją i powiedział:'Chodźmy na górę i pograjmy trochę'. Paul, George, Ringo poszli za Johnem do jego małego studia nagraniowego nad schodami. Paul, jak zawsze, przyniósł ze sobą gitarę, na której zaczął pobrzękiwać, powiedział:' mam tutaj taką małą melodyjkę, mam wciąż ją w głowie ale nie mogę jej pchnąć naprzód'. I zaśpiewał początek 'Eleanor Rigby'. Wszyscy siedzieliśmy potem wokół siebie, rzucaliśmy jakieś pomysły na tekst, sugerowaliśmy to czy tamto...'
Podobno zainteresowanie nagraniem tej piosenki wyraziła Marianne Faithfull, po tym jak oboje z Mickiem Jaggerem usłyszeli jej demo.
 
PAUL: 'Myślałem kiedyś o tym, co będę robił gdy skończę 30-tkę. To był dopiero wiek. Czy będę wtedy w zespole. Po napisaniu 'Eleanor Rigby' pomyślałem, że mogę w przyszłości pisać piosenki, takie na serio jak ta a nie tylko popowe'.
Sesja Revolver, 1966 The Beatles i George Martin
JOHN: Skrzypce tutaj to był pomysł Paula. Jane wtedy bardzo nakręciła go Vivaldim. I to był znakomity pomysł, skrzypce, prosto z Vivaldiego ('Cztery Pory Roku'). Nie mam niestety w tym żadnej zasługi.
Sugestię odnośnie kompozycji Vivaldiego przekazał Paul Martinowi, który po zapoznaniu się z piosenką uznał, że może zaproponować lepsze rozwiązanie, w tym przypadku wybrał i zaaranżował dwa kwartery smyczkowe w manierze Bernarda Herrmanana, kompozytora muzyki do filmu Francoisa Truffauta 'Farenheit 451'. Martin także zaaranżował partię wokalną samego refrenu z frazą 'Lonely People'.
Paul i Martin
Jeden z muzyków, Stephen Shingles tak skomentował sesję:' Otrzymałem za nią około 5 funtów (choć standardem była kwota 9-ciu funtów, uzgodniona przez Związek Zawodowy Muzyków), choć piosenka zarobiłą ich miliony. Jak idioci daliśmy im wszystkie nasze pomysły za darmo'. Wiemy jednak, że wszyscy wynajęci muzycy grali dokładnie to co mieli na partyturach przepisanych im przez George'a Martina, więc możemy założyć, że ich „pomysły” były bardzo nieznaczne.
Geoff Emerick: 'W końcu to fakt, że muzycy odwalili dobrą robotę, choć oczywiście byli trochę źli, że nie zaproszono ich na odsłuchanie playbacku. Niewiele się tym przejęliśmy, wszyscy byliśmy bardzo zadowoleni tym,że znaleźliśmy nowe brzmienie, kolejne, które było kombinacją wizji Paula oraz mojej'.
Singiel 'Yellow Submarine' / 'Yellow Submarine' z dwiema podwójnymi stronami A ukazał się 5 sierpnia 1966, 5 dni później wspiął się na miejsce 2-gie list. W następnym tygodniu był już na czele. W USA poszło trochę gorzej. 11 sierpnia zadebiutował na listach Billboardu i spędził w TOP 40 sześć tygodni. Dotarł do miejsca #2. Te niejakie „niepowodzenie” spowodowane było szumem medialnym i sztucznie tworzonym negatywnym klimatem wokół zespołu, z powodu słynnych słów Lennona o większej popularności The Beatles nad Jezusem.
'Eleanor Rigby' nominowana była w trzech kategoriach do nagrody Grammy w 1966. Wygrała tylko w kategorii Najlepsze Męskie Wykonanie w Rock And Rollu (Best Contemporary Rock and Roll Vocal Performance, Male).
W 1995 roku na potrzeby 'Antologii' Martin oraz Emerick stworzyli instrumentalną wersję utworu i zremiksowali go na nowo na potrzeby stereofonii.
W 1971 roku John w odpowiedzi na wywiad Martina dla magazynu Melody Maker napisał (czytaj w serii: The Beatles osobno - SIERPIEŃ 1971):
Co najmniej pięćdziesiąt procent tekstu 'Eleanor Rigby' zostało napisane przeze mnie, zarówno w studiu jak i u Paula, co jest faktem, który nigdy nie został stwierdzony w waszym ostatnim artykule. P.P.P.P.P.S Zdobywca LP.  W samą porę Johnnie Boy!




Eleanor Rigby
picks up the rice in the church where a wedding has been
Lives in a dream
Waits at the window,
wearing the face that she keeps in a jar by the door
Who is it for?

All the lonely people
Where do they all come from ?
All the lonely people
Where do they all belong ?

Father McKenzie
writing the words of a sermon that no one will hear
No one comes near.
Look at him working.
Darning his socks in the night when there's nobody there
What does he care?

All the lonely people
Where do they all come from?
All the lonely people
Where do they all belong?

Ah, look at all the lonely people
Ah, look at all the lonely people

Eleanor Rigby
died in the church and was buried along with her name
Nobody came
Father McKenzie
wiping the dirt from his hands as he walks from the grave
No one was saved

All the lonely people
Where do they all come from?
All the lonely people
Where do they all belong? 


Muzyczny blog Historia The Beatles Music Blog
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.

2 komentarze:

  1. W końcu jakiś rzetelny blog o moim ulubionym zespole... dodaję do linków :)

    OdpowiedzUsuń
  2. hej, więc robię ten blog dla takich osób ja Ty, miło będzie Cie zobaczyć wśród obserwatorów blogu, także za rozreklamowanie tego blogu ;) R

    OdpowiedzUsuń