CZERWIEC. W ramach kolejnej koprodukcji z Keef & Co., Paul - przy pomocy specjalnie do tego celu ustawionych dekoracji pośrodku Wandsworth Common i dodatkowych scen nakręconych w nieużywanym hangarze lotniczym - rejestruje teledysk do utworu "Waterfalls". W tym celu Kupuje półtora tony polistyrenu, a od cyrku Chipperfields's Circus wynajmuje niedźwiedzia polarnego o imieniu Olaf. Powstaje aż sześć wersji teledysku, chociaż tylko wersja #3 będzie pokazywana w takich programach jak 'Meet Paul McCartney'. Premiera filmiku odbędzie się w telewizji brytyjskiej w sieci ATV 14 czerwca w wybranych regionach UK. Ze względu na strajk techników BBC, obraz ten nigdy nie zostanie pokazany we flagowym programie popowym 'Top Of The Pops'.
Ostatnie znane zdjęcie całej czwórki Led Zeppelin (poza sceną). John Paul Jones, Robert Plant, Jimmy Page i John Bonham.
Czerwiec 1980 to Koniec wielkiej epoki rocka. W czerwcu 1980 roku zespół Led Zeppelin wyrusza na swoją ostatnią trasę koncertową po Europie "Tour Over Europe 1980". Trasa obejmowała występy w całej Europie, a finałowy koncert odbył się w Berlinie 7 lipca 1980 roku. Ostatni zaplanowany występ zespołu odbył się w berlińskiej Eissporthalle, a John Bonham zagrał tam swój ostatni koncert z zespołem. Po śmierci perkusisty Johna Bonhama we wrześniu 1980 roku zespół oficjalnie ogłasza zakończenie działalności. Śmierć Johna Bonhama była ostatecznym ciosem dla Led Zeppelin i doprowadziła do natychmiastowego rozwiązania zespołu. Pozostali członkowie – Jimmy Page, Robert Plant i John Paul Jones – ogłosili w grudniu 1980 roku, że nie będą kontynuować działalności pod nazwą Led Zeppelin: Chcemy, aby było wiadomo, że strata naszego drogiego przyjaciela oraz głębokie poczucie harmonii odczuwane przez nas i naszego menadżera, skłoniły nas do podjęcia decyzji, że nie możemy kontynuować działalności w dotychczasowy sposób. Ich pożegnanie z fanami symbolicznie zamyka jedną z najważniejszych epok w historii rocka. John Bonham został wybierany wielokrotnie jako perkusista przez Paula McCartney'a do zespołu najlepszych muzyków. Paul i perkusista Led Zeppelin, John Bonham, współpracowali przy utworze „Beware My Love” z albumu Wings „Wings at the Speed of Sound” (1976). Choć w wersji albumowej występuje perkusista Joe English, McCartney w 2014 roku (według Billboard i Rolling Stone), zaprezentował potężną partię perkusyjną Bonhama we wcześniejszej, niepublikowanej wersji.
John marł 25 września 1980 roku w wieku 32 lat. Przyczyną jego śmierci było uduszenie się własnymi wymiocinami, co było wynikiem spożycia bardzo dużej ilości alkoholu. Oficjalnie jego śmierć została uznana za wypadek. Do tragedii doszło w domu gitarzysty Jimmy’ego Page’a w Windsorze, gdzie zespół przygotowywał się do nadchodzącej trasy koncertowej po Ameryce Północnej. Po dniu spędzonym na intensywnych próbach i piciu, Bonham położył się spać. Następnego dnia rano znaleźli go nieprzytomnego basista John Paul Jones i jeden z roadie.
4 czerwca. W Stanach Zjednoczonych John
wylatuje z lotniska Farmingdale w drodze do Newport Virginia, gdzie
razem z trójką innych pasażerów (kapitan Hank O'Neal oraz Tyler Coneys, Ellen Coneys i Kevin Coneys) przesiada się na łódź 'Megan Jaye',
mającą ich zawieźć na Bermudy. W trakcie podróży łódź napotyka sztorm, a
John jest jedyną osobą, która potrafi zapanować nad sterami. John wspomina to we wrześniowym wywiadzie dla Playboy'a: Był to mój pierwszy raz na morzu - trzy tysiące mil w siedem dni. Zawsze dużo mówiłem o żeglowaniu, ale moją stałą wymówką było to, że nigdy nie szkolono mnie w żeglowaniu. Yoko zawsze mówiła: 'Zrób coś z tym, albo się zamknij!', więc w końcu wysłała mnie w ten rejs. Chociaż mi nigdy tego nie powiedziała, mówiła tak, by sprawdzić moją kreatywność. Na tej 15-metrowej łodzi było nas czterech, a całość okazała się najbardziej fascynującym doświadczeniem mojego życia. Było cudownie... Sztorm zaczął się któregoś popołudnia i trwał całe trzy dni... Kapitan był chory, tak samo jak dwaj jego kuzyni. Nie miałem żadnych punktów odniesienia. Kapitan spytał, czy chcę stań za sterem... 'Robi się coraz gorzej. Chcesz?' a ja: 'Uważasz, że dam sobie radę?'. On stwierdził: 'Będziesz musiał, nie ma tutaj nikogo poza tobą, kto może to zrobić'. Na to ja: 'Lepiej, żebyś mnie miał na oku'. Pamiętam, że przyrzekł mi, że tak zrobi... Wszyscy byli zarzygani... Przypominało to wejście na scenę, kiedy już tam jesteś, nie ma odwrotu... Kilka fal powaliło mnie na kolana. Trzymałem się wtedy tylko rękoma i wiedziałem, że to najlepszy czas mojego życia! Śpiewałem szanty i krzyczałem do bogów! Czułem się jak jakis Wiking czy Jazon płynący po złote runo... W końcu dotarliśmy na Bermudy. Jednak nawet kiedy postawiłem już nogę na ziemi, byłem wciąż tak skupiony na ostatnich doświadczeniach, że czułem się jakby nie z tej ziemi. A w dodatku przez głowę zaczęły mi się przewijać te wszystkie piosenki! Czas na łodzi był dla mnie niezapomniany. Fred (Seaman), Sean i ja siedzieliśmy później na plaży w wielkim magnetofonem, na który z gitarą nagrywałem wszystkie nowe melodie. Siedzieliśmy w słońcu, a z mojej głowy co rusz wypadała nowa piosenka.
11 czerwca. W Los Angeles Ringo i Barbara ogłaszają, że za kilka tygodni zamierzają się pobrać. Ringo dodatkowo stwierdza: Barbara jest dla mnie cudowną, seksowną, zabawną oraz niezwykle ciepłą osobą. Po tym oświadczeniu szczęśliwa para jest widywana na zakupach, w poszukiwaniu ślubnych obrączek.
13 czerwca. W Wielkiej Brytanii wydany zostaje singiel Paula, pt. "Wtaerfalls"/ "Check My Machine". Premiera singla za oceanem 22 lipca.
Istnieje historia powiązana z datą 23 czerwca 1980, która od lat intryguje fanów The Beatles: w 1980 roku John Lennon i Yoko Ono rzekomo mieli sprzedać krowę rasy Holstein za rekordową kwotę, a pieniądze z tej transakcji przeznaczyć na zakup luksusowego mieszkania w Nowym Jorku do przechowywania futer. Źródłem tej fascynującej opowieści jest książka Keitha Badhama, "Po rozpadzie The Beatles". Badham podaje, że na aukcji w Syracuse, agent Johna i Yoko sprzedał mleczarzowi Steve'owi Porterowi krowę imieniem Daisy za 265 000 dolarów. Miała to być najwyższa kwota w historii, jaką zapłacono za pojedynczą krowę z ich 250-sztukowego stada. Co więcej, to wydarzenie miało zapewnić Lennonowi pierwszy wpis do Księgi Rekordów Guinnessa w kategorii niezwiązanej z muzyką. Zgodnie z tą relacją, Lennonowie mieli sprzedać kolejne 71 krów, a pieniądze z tego przeznaczyć na zakup i klimatyzację mieszkania na futra Yoko. Fakty są bardziej złożone. Choć opowieść jest niezwykle barwna, historycy i biografowie Lennona wskazują, że jest ona mieszaniną prawdy i anegdot. Po dogłębnej weryfikacji fakty prezentują się następująco: Prawda: Krowa rasy Holstein faktycznie została sprzedana w 1980 roku na aukcji "Summer Dreams by Dreamstreet Sale" za rekordową sumę około 250 000 dolarów. Jej imię to Spring Farm Fond Rose, a nie Daisy. Prawda: Yoko Ono, po śmierci Johna, faktycznie przejęła zarządzanie ich majątkiem, który obejmował również farmę ze stadem krów rasy Holstein w stanie Nowy Jork. Faktycznie interesowała się tą działalnością. Prawda: Yoko Ono miała pokaźną kolekcję futer, a Lennonowie posiadali wiele mieszkań w budynku Dakota. Mit: Nie ma jednak żadnych dowodów, że krowa o imieniu Spring Farm Fond Rose należała do Lennonów. Zapis w Księdze Rekordów Guinnessa w kategorii "niemuzycznej" dotyczy cenzury ich albumu "Two Virgins", a nie transakcji rolniczej. Ponadto, pieniądze z transakcji nieruchomościowych i inwestycje w luksusowe przedmioty pochodziły z ich ogromnego majątku, a nie z pojedynczej sprzedaży. Podsumowując, hodowla bydła rasy Holstein przez Yoko Ono jest faktem. Jednak cała historia o rekordowej sprzedaży jednej krowy, wpisie do Guinnessa i zakupie mieszkania na futra jest anegdotą, która połączyła prawdziwe fakty z fikcyjnym scenariuszem.
Niemniej sprawa nie jest taka prosta. W The Last Days of John Lennon Jamesa Patersona czytamy, że w wywiadzie dla Playboya przed śmiercią, John mówił o stadzie bydła, które on i jego żona kupili. Podobno wszystkie ich 6 milionów dolarów. Sean i ja odpoczywaliśmy w weekend, a Yoko pojechała sprzedawać tę krowę, żartowałem z tego. Nie widzieliśmy jej od wielu
dni, ona spędzała cały swój dopracowując biznes. Ale potem przeczytałem gazetę,
która mówiła, że sprzedała ją za ćwierć miliona dolarów. Tylko Yoko mogła sprzedać krowę za to za dużo.
Zostawiam ten temat.
25 czerwca. Pionier rock and rolla, Bill Haley, po raz ostatni występuje podczas swojej trasy koncertowej w RPA. Po niej jego stan zdrowia muzyka się pogarsza i umiera w lutym 1981 roku. Lipiec 1980 roku to 25. rocznica, odkąd utwór Haleya "Rock Around the Clock" dotarł na 1. miejsce amerykańskiej listy przebojów. Swego czasu po koncercie Haley'a John Lennon napisał do niego list: Ty wszystko zacząłeś! Odkrycie muzyki Haley'a, „Rock Around the Clock”, jest opisywane jako moment rocka i „przeboju”, który zainspirował go do podjęcia kariery muzycznej. I oczywiście Elvisa.
26 czerwca. Denny Laine wraz z żoną Jo Jo Laine dzieli się z prasą swymi planami trasy koncertowej przyznając: Zaczyna mnie to wszystko nudzić, dlatego zdecydowaliśmy się na trasę koncertową. Na pytanie czy Wings jeszcze istnieją odpowiada?: Ale mimo wszystko, wciąż gram z Wings!
27 czerwca. Yoko leci na Bermudy to męża i syna, jednak ze względu na panujące tam gorąco (zobaczcie jak John chodzi ubrany) już pod dwóch dniach wraca samotnie do Nowego Jorku. John jest jej zachowaniem zupełnie zniesmaczony. Liczył na spędzanie czasu w gronie rodzinnym, ich całej trójki.
Obok dość rzadkie zdjęcie Johna. Kobieta na zdjęciu z nim to lokalna artystka Nancy Gosnell, której ex-Beatles zlecił namalowanie portretu jego i Seana jako prezent dla Yoko po tym, jak zachwycił się jej obrazem, który wisiał w wynajmowanym domu na Bermudach.
Wytwórnia Columbia Records promowała wersję live, która w konsekwencji była częściej grana niż wersja studyjna. McCartney nie był świadomy posunięcia Columbii; w przeciwnym razie być może promowałby stronę A, którą uważał za lepszą wersję. Jeden z dyrektorów Columbia Records wyjaśnił tę decyzję, mówiąc, że „Amerykanie lubią brzmienie prawdziwego głosu Paula McCartneya”. Ten singel stał się szóstym i ostatnim numerem jeden w historii Wings. PAUL: Zawsze myślałem, że singlem będzie wersja solowa. Zrobiliśmy ten utwór w czasie trasy, ponieważ chcieliśmy, aby publiczność usłyszała coś, czego jeszcze nie znała. Wersja live na stronie B singla została nagrana ostatniej nocy trasy w Glasgow. W Ameryce wielu didżejów z radiostacji Top 40 postawiło na tę wersję, więc stała się ona stroną A w Stanach Zjednoczonych. W reszcie świata była to strona B.
W Finston Manor - starej hali koncertowej nieopodal Tenterton w Kent - Wings rozpoczynają dwutygodniowy okres prób.
USA: 1. Billy Joel -"Glass Houses" , 2. Bob Seger & the Silver Bullet Band -"Against the Wind", 3. Queen - "The Game", 4. Paul McCartney - "McCartney II", 5 . Pink Floys - "The Wall" .
Wielka Brytania (UK): 1. Peter Gabriel - "Peter Gabriel", 2. - Pete Townshend - "Empty Glass", 3. Queen - "The Game", 4. Roxy Music - "Flesh and Blood", 5. Status Quo - "Just Supposin'"
Historia The Beatles
History of THE BEATLES
