napisana:
prawdopodobnie 1957-1958, słowa : prawdopodobnie maj - czerwiec 1965
nagrana: 14
czerwca 1965
długość:
2'03”
podejścia:
6
producent:
George Martin
inżynier:
Norman Smith, Phil McDonald
wydane: 6
sierpnia 1965 (UK), 6 grudnia 1965 (USA)
Obsada:
John:
gitara akustyczna rytmiczna (1964 Framus Gibson J160E)
Paul: wokal
(zdublowany), akustyczna gitara prowadząca i rytmiczna (1964 Epiphone Texan
FT-79)
George:
akustyczna gitara prowadząca i rytmiczna (1962 Framus „Hootenanny” 5/024 12
string),
Ringo:
perkusja (Ludwig Super Classic Black Osyter Peral z brushes -tamborynami),
marakasy
Dostępne
na:
Help! (UK: Parlophone PMC 1255; PCS
3071; Parlophone CDP 7 46439 2)
Rubber Soul (US: Capitol (S)T-2442)
Rubber Soul (US: Capitol (S)T-2442)
Anthology
2
Roboczy
tytuł: „Aunty Jin's Theme”. Ta sama ciocia McCartney'a, młodsza siostra jego
ojca, ulubiona ,pojawi się w 1976 roku w przeboju solowym Paula i Wings 'Let 'Em
Iną. Po śmierci Mary, matki Paula w 1956 zastępowała ona Paulowi i Mike'owi ich
matkę. George Martin nagrywając orkiestrowe wersje przebojów zespołu tą piosnkę
nazwał „Auntie Gin's Theme”, w hołdzie dla ukochanej cioci Beatlesa. W 1976 roku
w czasie wielkiego tournée po USA w ramach „Wings Over America” Paul śpiewał tą
piosenkę (wśród tylko piątki innych przebojów Wielkiej Czwórki).
Wiemy
dzisiaj, że Paul bardzo wcześniej zaczął komponować na domowym fortepianie.
Dowodem na to są np. zachowane nagrania jego gry na pianinie w Hamburgu songu
„When I'm Sixty Four”, wydanej jak wiemy dopiero w 1967 na słynnym albumie „Sgt.
Pepper's...” Beatlesolodzy wskazują, na pewne podobieństwa w melodiach obu
piosenek, wypowiedzi Paula, że napisał ją bardzo wcześnie,co mogłoby by
sugerować, że melodia do „I've Just Seen The Face” mogła zostać skomponowana
właśnie w czasie gdy Paul miał 15 lat. W biografii Paula pióra Barry'ego Milesa
(„Many Years From Now”) czytamy, że piosenka została skończona (?) w domu Jane
Asher przy 57 Wimpole Street a jej tekst może opisywać relacje młodej
pary.
Pierwsza piosenka zespołu, którą dzisiaj można śmiało
nazwać „The Beatles Unplugged”, nawiązując do znanego cyklu programów MTV,
rozpoczętego w latach 90-tych, tzw. koncertów bez wzmacniaczy lub inaczej
akustycznych. W opisywanej dzisiaj piosence biorą udział tylko takie
instrumenty, Paul odłożył na bok swojego Hofnera i wraz z dwóją kolegów zagrał
także na akustycznej gitarze. Piosenka więc bez basu. Ze względu na za wysokie
nuty w piosence, Paul sam dograł zamiast Johna czy George'a, swój wokal jako
uzupełniający harmoniczny.
JOHN: „To Paul”.

Ciekawe
są rymy w piosence, określane często ironicznie przez Lennona jako
„liverpoolanizmy” czyli akcentowanie tak wyrazów, by rymowały się ze sobą jak
np. „her” i „aware”.
Zespół
nagrał ją w sześciu podejściach, w tym samym dniu co „I'm Down” oraz
„Yesterday”.
Ta
piosenka oraz „It' s Only Love” to jedyne utwory z brytyjskiej edycji „Help!”,
które zostały wydane w USA dopiero na ich następnym albumie, amerykańskiej
wersji „Rubber Soul”. Piosenka nigdy nie wykonywana przez The Beatles na
żywo.
![]() |
I've just seen a face,
I can't forget the time or place
Where we first met.
She's just the girl for me
And I want all the world to see
We've met, mmm-mmm-mmm-m'mmm-mmm.
Had it been another day
I might have looked the other way
And I'd have never been aware.
But as it is I'll dream of her
Tonight, di-di-di-di'n'di.
Falling, yes I am falling,
And she keeps calling
Me back again.
I have never known
The like of this, I've been alone
And I have missed things
And kept out of sight
But other girls were never quite
Like this, da-da-n'da-da'n'da.
Falling, yes I am falling,
And she keeps calling
Me back again.
Falling, yes I am falling,
And she keeps calling
Me back again.
I've just seen a face,
I can't forget the time or place
Where we first met.
She's just the girl for me
And I want all the world to see
We've met, mmm-mmm-mmm-da-da-da.
Falling, yes I am falling,
And she keeps calling
Me back again.
Falling, yes I am falling,
And she keeps calling
Me back again.
Oh, falling, yes I am falling,
And she keeps calling
Me back again.
Polski blog o The Beatles
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz