Historia The Beatles (Fab Four): MAJ 1968 - 2, "Two Virgins", YOKO, LINDA

Powstanie projektu 'Two Virgins' (Dwie Dziewice, Dwoje Prawiczków) jest dobrym pretekstem do nakreślenia tła sytuacji życiowej Johna oraz Paula w owym czasie. Ringo i George wiedli szczęśliwe życie małżeńskie, pozostała dwójka Beatlesów miała dużo bardziej skomplikowane związki.

JOHN (po powrocie z Indii): Nie żałuję mojej medytacji. Wciąż w nią wierzę i od czasu do czasu się w nią zagłebiam.Dobrze mi zrobił pobyt w Indiach... Na krótko przed wyjazdem poznałem Yoko i miałem mnóstwo czasu, żeby wszystko sobie przemyśleć. Po trzech miesiącach (!) medytacji i rozmyślań wróciłem do domu, zakochałem się w Yoko i tak to się skończyło.

Powrót do Kenwood oznaczał więcej, niż się spodziewał, bo wraz z Cynthią powitał stęsknionego Juliana i widział, jak chłopiec cieszył się z prezentów, które mu przywieźli... Podczas długiego lotu z Delhi coś kazało mu zdać Cynthii szczegółowy raport ze zdrad, jakie popełnił przez te wszystkie lata – przynajmniej z tych, które zapamiętał. Choć Cyb była wstrząśnięta rozmiarami jego występków, odczuła ulgę, że przynajmniej znów jest miedzy nimi jakieś porozumienie.

Kilka tygodni później John na jakiś czas przeprowadził się do Dereka Taylora (osiadł z rodziną w należącym do Petera Nashera domu o nazwie Laudate w Newdigate,w hrabstwie Surrey). Widok sporej gromadki Taylorów wywołał u Johna dziwaczną, nieznaną mu wcześniej burzę emocji – kiedy wrócił do domu, powiedział Cyn, że powinni mieć więcej dzieci, żeby Julian miał się z kim bawić. Cyn wybuchła płaczem i odparła, że lepiej by mu się wiodło z kimś takim jak Yoko Ono. Wtedy wciąż jeszcze na podobne pomysły reagował oburzeniem.

Miał polecieć z Paulem do Nowego Jorku, żeby zaprezentować amerykańskim dziennikarzom firmę Apple, która obecnie składała się z wytwórni płytowej, filmowej oraz firmy publishingowej (wydawniczej), dystrybucyjnej i elektronicznej. Cynthia, pamiętając, jak dobrze się bawili w hotelu Plaza w 1964, poprosiła go, żeby zabrał ją ze sobą, ale odmówił. Zamiast tego uzgodniono, że Cyn wyjedzie na 2 tygodnie wakacji do Grecji w grupie byłych uczniów z ashramy, w której znaleźli się Magic Alex, Jenny Boyd (siostra Patti), Donovan. Mały Julian nie musiał się pakować, bo ponownie zostawał z gospodynią Dot.

CYNTHIA: Kiedy wychodziłam, John leżał na naszym łóżku. Był niemal w stanie transu, w którym już po wielokroć już go widywałam wcześniej, i tylko odwrócił głowę, żeby powiedzieć mi: 'No to cześć... Na razie".

Pete Shotton i Julian (Kenwood)

Podczas kolejne konferencji w Nowym Jorku, John opisał Apple wraz ze wszelkimi nowatorskimi pomysłami przy pomocy starego sloganu: 'Wprawiasz coś w ruch i masz nadzieję, że wszystko pójdzie jak najlepiej'. To samo można powiedzieć o innym, prywatnym przedsięwzięciu, które właśnie miał zamiar rozpocząć. Kiedy 16 maja wrócił z Nowego Jorku, Cynthia wciąż była za granicą. Zaprosił więc do Kenwood Pete'a Shottona, żeby przez kilka dni dotrzymywał mu towarzystwa. Zupełnie tak jakby potrzebował wsparcia starego układu Shennon-Lotton, żeby w końcu zdecydować się na radykalne kroki. Dwa dni później, wieczorem, kiedy Pete poszedł spać, zdobył się na odwagę,zatelefonował do Yoko do Londynu i poprosił ją, żeby niezwłocznie do niego przyjechała. Godzina była późna,a droga daleka, ale ona była wierna swojemu postanowieniu, że więcej mu już nie odmówi.

YOKO: John powiedział mi, że nie ma samochodu, więc musiałam wziąć taksówkę. Powiedział, że będzie czekał przed brama i zapłaci za taryfę. Zwykle nie miał za wiele do czynienia z pieniędzmi, dlatego byłam pod wrażeniem, że tak wszystko sobie opracował.

Przyjechała do Kenwood mniej więcej koło północy.Teraz, kiedy klamka w końcu zapadła, opanowała ich przemożna nieśmiałość.

JOHN: Nie wiedziałem, co mam robić, więc poszliśmy na górę do mojego studia, gdzie puściłem jej wszystkie moje nagrania, wszystkie utwory awangardowe, komediowe i nieco muzyki elektronicznej. Niewiele było osob, którym mogłem to zaprezentować. Była pod wielkim wrażeniem i powiedziała do mnie: ' W takim razie zróbmy coś razem' – i w ten sposób nagraliśmy 'Two Virgins'. Zaczęliśmy po północy... skończyliśmy o świcie i wtedy kochaliśmy się po raz pierwszy. Było bardzo pięknie.

Kiedy zaczęło się na dobre, wszystkie wątpliwości Johna uleciały bezpowrotnie, chociaż Yoko jeszcze nie była całkowicie pewna. "To nam się uda" – wspomina jego zapewnienia. - "Ty jesteś cudownie twórczą artystką ... a ja jestem bogaty".

'Two Virgins' John i Yoko nagrali na poddaszu domu Johna, w pomieszczeniu, które uważał za swój pokój muzyczny, studio. W nagraniu wmiksowano świergotanie ptaków, improwizacje wokalne obu Artystów, przeróżne efekty dźwiękowe, przetworzone dźwięki dostępnych wtedy instrumentów i różne odgłosy, które nie do końca łatwo można zidentyfikować. Nagranie to zostało wydane dopiero 11 listopada 1968 roku pod tytułem: 'Unfinished Music No 1: Two Virgins'. Ale nie nagrania wzbudziły najwięcej kontrowersji. Była nią okładka płyty, na której znalazło się zdjęcie nagich Johna i Yoko. Tylna okładka zawierała podobne zdjęcie, równie nagich artystów, odwróconych tyłem do kamery i spoglądających przez ramię. Zdjęcie zrobione zostało dużo później, w apartamencie Ringo Starra przy Montagu Square, Londyn, gdzie oboje tymczasowo zamieszkali.

JOHN: Jeszcze zanim zrobiliśmy tą płytę (Two Virgins), przewidywałem już produkcję jej albumu, widziałem też w wyobraźni okładkę jej płyty, na której jest naga, ponieważ jesj sztuka była taka czysta. Nie mogłem wymyślić niczego innego by ją lepiej zaprezentować. To także nie był żadne rewolucyjny czy sensacyjny pomysł, nic takiego.

Po spotkaniu i poznaniu Yoko, wcale nie zdawałem sobie sprawę z tego, że się w niej zakochałem. Ciągle myślałem o tym jako o współpracy artystycznej, którą przecież była, relacje producent - artysta, prawda? Znaliśmy się już trochę, od kilku lat (!). Moja ex-żona wyjechała do Włoch, zaprosiłem Yoko by złożyła mi wizytę, no i wzięliśmy trochę kwasu. Zawsze byłem wobec niej bardzo nieśmiały, i ona także taka była, więc zamiast się kochać, poszliśmy na górę i wyprodukowaliśmy taśmy. Miałem pokój wypełniony taśmami, z moimi pomysłami, zakręconymi oraz z materiałem muzycznym dla The Beatles. Robiliśmy taśmę całą noc. Ona naśladowała różne śmieszne głosy a ja to wszystko nagrywałem, przepuszczałem i dodawałem różne efekty dźwiękowe. A potem gdy wzeszło słońce, kochaliśmy się i to były te dwie dziewice. To było pierwszy raz.

Paul... W czasie pobytu w Stanach John i Paul zatrzymali się w mieszkaniu Nata Weissa przy Upper East Side, prawnika NEMS, przyjaciela Brian Epsteina, który wciąż odpowiadał za interesy Beatlesów w Stanach. Łatwiej było w ten sposób omijać zawirowania związane z ich popularnością, ale również mniej było chętnych kobiet, które zazwyczaj wyczekiwały na nich w hotelach. W związku z tym dwaj Beatlesi musieli konkurować ze sobą o wdzięki młodej dziewczyny, którą Weiss zatrudnił ostatnio jako gosposię. Jak wspomina Weiss, w końcu na prowadzenie wyszedł John. Wizyta Paula na szczęście nie była totalną porażką w kwestii romantycznych zrywów.

W recepcji hotelu Americana, na kilka godzin przed występem Johna i Paula w programie 'Tonight', oko Paula zatrzymało się na znajomej blond fotografce. Wyglądała smukło i fajnie, miała eleganckie długie palce i ciężkie, jakby śpiące powieki. Czy nie widzieli się rok wcześniej w Londynie ? A tak, widzieli się, spędzili część wieczoru w tym samym klubie – Bag O'Nails.

Nowy Jork, 1968, John, Nat Weiss, Paul , nad nimi Alex Mardas.

Pokazała się na prasowej premierze 'Sgt.Pepper's Lonely Hearts Club Band', którą Brian zorganizował parę dni potem u siebie w domu, i przysiadła u stóp Paula, robiąc mu kilka zdjęć, gdy sobie rozmawiali. I oto znowu się spotkali! Paul poprosił o jej numer telefonu i Linda Eastman napisała go na odwrocie jednego ze swoich czeków. Mógł do niej zadzwonić dopiero następnego dnia, kiedy jechał na lotnisko, by wracać do domu. Może mogłaby dołączyć do nich i trochę się z nim przejechać ? Paul miał do dyspozycji limuzynę, którą mógł po nią wysłać, a kiedy jej drzwi otworzyły się przed domem na rogu East Eighty-Third i Lexington, Weiss przypomniał sobie, że zna tę kobietę.

Była córką Lee Eastmana, szanowanego w muzycznym świecie prawnika. Co więcej, siedzieli obok siebie podczas lotu z Londynu do Nowego Jorku, po jej pierwszym spotkaniu z McCartney'em w 1967 roku. 'Nigdy wcześniej nie spotkała Paula – wspomina Weiss. - Ale przez całą drogę przez Atlantyk opowiadała, że go poślubi'.

Paul wciąż był w związku z Jane Asher ale ten związek miał się niebawem zakończyć.

Mimo że Paul miał myśli skupione na biznesie The Beatles, jego życie emocjonalne szykowało się do wielkiej zmiany – podobnie zresztą jak u Johna. Nie od razu zrozumiał, że decyzja Johna, by opuścić Cynthię dla Yoko Ono, urodzonej w Japonii i wychowanej w Stanach artystki konceptualnej o psotnym poczuciu estetyki i żelaznej woli, zmieni jego artystyczne i międzyludzkie związki.

Obaj Beatlesi wydawali się być wciąż w niezłej komitywie podczas podróży do Nowego Jorku ('Byli ze sobą wówczas naprawdę blisko' – wspomina Weiss, wszędzie chodzili razem i komplementowali nawzajem swoje wypowiedzi. Paul w rozmowie miesiąc później (Los Angeles, z Kenem Mansfieldem), powiedział, że nigdy nie miał oporów by dawać Johnowi prawa do piosenek, które praktycznie sam napisał, ponieważ nawet wtedy, gdy "John nie jest ze mną, słyszę, jak mówi mi, czy pomysł jest dobry czy też zły. Piszemy więc razem, nawet gdy piszemy osobno".

To nie była jedynie fantazja Paula – John powiedział niema to samo, kiedy rozmawiał z Mansfieldem o ich wspólnej technice twórczej. Tej samej wiosny John zacytował tekst 'Fool on the Hill' Paula w swojej piosence 'Glass Onion', zauważając, że są ze swoim najbliższym partnerem "tak blisko jak tylko się da". Ale trudno sobie wyobrazić , by w 1968 roku był to świadomy gest. W końcu John i Paul przestawiali wtedy biznes Beatlesów na inne tory i przymierzali się do produkcji nowego albumu, a także skakali na główkę tworząc własną, nową, działającą na wielu frontach firmę.

Zaręczyny Paula z Jane (25 grudnia 1967) niewiele zmieniły w ich nadwyrężonej relacji. W grudniu Jane nieomal zostawiła go dla innego mężczyzny ale szybka propozycja małżeństwa zatrzymała ją na pewien czas. Ale tak naprawdę Paul nigdy nie był całkowicie oddany Jane. Jego związek z Maggie McGivern (na zdjęciach), która była modelką i jednocześnie prowadziła sklepik z antykami, trwał przez lata, ale miewał też krótsze liczne romanse. Tak więc kiedy poleciał w czerwcu do Los Angeles (w towarzystwie Tony'ego Bramwella i starego kupla, jeszcze z czasów Liverpoolu, Ivana Vaughana) by pokazać się na konferencji Capitol Records, poświęcił tyle samo czasu pracy co rozrywce.

A wiele się działo w obu dziedzinach. Podczas tego pobytu, za przewodnika służył Paulowi szycha z Capitolu, Ken Mansfield. Mimo, że Mansfield poznawał Paula zarówno w prywatnych, jak i oficjalnych okolicznościach - przez nieomal trzy lata - był zawsze pod wielkim wrażeniem umiejętności Paula traktowania biznesu muzycznego z taką samą pasją jaką traktował muzykę. Paul gdziekolwiek się pojawiała wywoływał oczywiście ogromny entuzjazm. Ściskał ludziom ręce, odbywał pogawędki, pozował do szybkich zdjęć z każdym, kto o to poprosił. Ken wspomina, że czasem musiał poganiać Beatlesa, by zbyt dużo czasu nie spędzał z kimś, czy to mniej lub bardziej ważnym.

Paul i Mansfield

MANSFIELD: „Paul miał czas na wszystko, dla każdego. Zjadał obiady ze wszystkimi handlowcami. To było o wiele więcej niż wymagał status gwiazdy. Ale przyjechał właśnie w tym celu, by poznawać tajniki i zasady prowadzenia firmy”.

W bungalowie, który wynajęli w Beverly Hills, Paul wyciągał gitarę i zabawiał Mansfielda nowymi piosenkami, które dopracowywał na nowy album. Śpiewał kawałki, które komponował na miejscu, inspirowany wydarzeniami wokół siebie.

MANSFIELD: Był jak fontanna muzyki.

Kiedy po paru drinkach poszli na kolację, trafili potem na Sunset Strip do klubu Whiskey a Go Go, na koncert B. B. Kinga i Chicago Transit Authority, z którym chcieli podpisać kontrakt jako Apple Records. Mansfield opowiedział, że nie stwierdził, aby w bungalowie prestiżowego hotelu Beverly Hills odbywały się jakieś imprezki, ale Tony Bramwell dostarczył soczysty opis zabaw Paula, który krążył pomiędzy dwiema sypialniami a w każdej z nich dogadzał paru modelkom. W hotelu czekała aktorka Peggy Lipton (niebawem miała zostać gwiazdką telewizyjną), mając nadzieję na odnowieniu znajomości z Beatlesem. Jednak wszystkie te i inne ekscesy skończyły się gdy do domku zapukała Linda Eastman.

Paul zadzwonił do niej wcześniej, wybierając numer zapisany na czeku w Nowym Jorku. Powiedział, że będzie parę dni w Los Angeles i zaprosił ją do siebie, jeśli miałaby czas i ochotę z nim spotkać się. Miała oczywiście i czas i ochotę. Paul pozbył się z domku wszystkich kobiet i gdy pojawiła się Linda, spokojnie sobie grał na gitarze w towarzystwie Mansfielda. Ten poszedł otworzyć drzwi i wspomina, że był bardzo zdumiony widząc tam tajemniczą blondynkę. Był pewien, że to kolejna groupie. Już miał jej powiedzieć, żeby spadała, ale ta minęła go zdecydowanym krokiem i rzuciła się Paulowi w ramiona.

Chwilę potem zniknęli w sypialni na tyłach domku. 'Trochę poczekałem – wspomina, - ale potem zrozumiałem, że muszę się usunąć. Od tego czasu zawsze byli już razem'. Nie całkiem, bo jak wspominała Linda, cały dzień siedziała w hotelu z Ivanem i Tonym, czekając na Paula, który spotykał się … z różnymi … przedstawicielami biznesu muzycznego. Ale później byli już razem, spędzając ze wszystkimi mile czas na jachcie Mike'a Nicholsa, reżysera filmu 'Absolwent' (z Dustinem Hoffmanem).

Kiedy idylla się skończyła, Linda wróciła do Nowego Jorku a Paul z przyjaciółmi do Londynu. Jane jak zwykle nie było, wyjechała gdzieś grać w sztuce. Na Paula czekała Martha, jego wierny pies. Zaczynały się sesje na nowy album The Beatles.

______________________________________________________________

_______________

Na Białym Albumie, następnej długogrającej płycie zespołu Paul napisze piękną piosenkę dla drugiej na tym zdjęciu 'damy' - Marthy: "Martha, My Dear" - jedną z moich ulubionych.