Historia The Beatles (Fab Four): JULIA

Pierwszy post w 2016 roku. Przepiękne, kameralne arcydzieło Johna. Nie można lepiej prawda?

Album: The Beatles

Kompozycja: Lennon (100%) & McCartney

Napisana: ok. luty – marzec 1968
Nagrana: 13 listopada 1968 (Studio 2, Abbey Road, Londyn)
Miksowana: 11 października 1968
Producent: George Martin
Inżynier: Ken Scott, John Smith
Długość: 2:53
Podejścia:3

Wydana: 22 listopada 1968 (UK), 25 listopada 1968 (US)

Obsada:

JOHN: wokal, gitara akustyczna (1964 Gibson J-160E)

Dostępna na:

The Beatles ("The White Album"); UK: Apple PMC 7067-8; US: Apple SWBO 101; Parlophone CDP 7 46443 2; CDP 7 46444 2)

Anthology 3
Love
Singiel w USA (: Capitol #4347 (strona A: Ob-la-di, ob-la-da)

__________________________________

Jedyne nagranie solowe nagranie Johna Lennona w czasie istnienia zespołu The Beatles. Nagrane solo, tylko z gitarą akustyczną. W miarę upływu czasu John tłumaczył, że piosenka w równym stopniu poświęcona była Yoko co jego matce, ale generalnie to song poświęcony Julii, ukochanej matce, która zginęła w wypadku samochodowym w 1958 roku (15 lipca). John skomponował swoje dzieło w czasie pobytu zespołu w Indiach w 1968, na tzw. kursie w Akademii Transcendentalnej Maharishi Mahesh Yogiego, guru zespołu, w przepięknych plenerach Rishikesh. Do tematu matki John wróci za kilka lat w pięknej, wstrząsającej piosence 'Mother'.

W Indiach także uczestniczący w kursie, angielski muzyk folkowy Donovan nauczył Johna (na zdjęciu obaj po lewej, w czasie ślubu Magic Alexa) gry na gitarze techniką muskania palcami po wszystkich strunach - "finger picking" (George i Paul posiadali już tą umiejętność, ale John wstydził się ich prosić o naukę) i z pewnością to także zmobilizowało Johna do tworzenia bardziej ballady niż szybszego numeru rockowego (w podobny sposób powstała 'Dear Prudence').

Yoko wspomina, że pomogła Johnowi we fragmencie tekstu (fraza 'dziecko oceanu).

JOHN: Julia była moją matką. To ["Julia"] pewna kombinacja utworu o niej i Yoko... Napisałem ją w Indiach... Napisaliśmy tam mnóstwo piosenek.

Wersja demo utworu 'Julia' oczywiście znalazła się wśród innych 'indyjskich' piosenek nagranych w domu George Harrisona w Kinfaus w maju 1968.

Otwierający tekst utworu wers John zaczerpnął z poematu 'Sand And Foam' popularnej pod koniec lat 60-tych libańskiej poetki Kahil Gibran. Oryginał brzmiał: "Half of what I say is meaningless; but I say it so that the other half may reach you”, Johna: „Half of what I say is meaningless But I say it just to reach you, Julia”. Pamiętamy, że większość tekstu 'Tomorrow Never Knows' John również zaczerpnął poprzez 'zapożyczenie' od innych (Tybetańska Księga Umarłych, czytaj w opisie wspomnianej piosenki). Wers autorstwa Johna 'When I cannot sing my heart, I can only speak my mind' to wariacja z tekstu Gibran 'When life does not find a singer to sing her heart she produces a philosopher to speak her mind'. Także zwrot 'seashell eyes'. Można żartobliwie powiedzieć, że większy wkład w piosenkę Johna miała Kahil Gibran niż Yoko.

13 października 1968 roku John usiadł samotnie w Abbey Road Studios z gitarą akustyczną i nagrał trzydziestą, ostatnią piosenkę z „Białego albumu” zatytułowaną Julia – marzenia senne z eterycznego świata, w których syn przedstawia zmarłej matce kochankę zajmującą jej miejsce, chociaż w jego pamięci obrazy obu kobiet przeplatają się ze sobą. Był to pierwszy solowy utwór Johna – częściowo śpiewany, częściowo mówiony – a zarazem jedna z najbardziej zapadających w pamięć piosenek, jakie kiedykolwiek napisał („When I cannot sing my heart / I can only speak my mind” – Kiedy nie mogę zaśpiewać, co mi leży na sercu / Mogę tylko powiedzieć, co myślę). „Yoko i ja mieszkaliśmy razem przez rok, zanim się pobraliśmy - wspomniał kiedyś John – ale byliśmy nadal związani z innymi osobami świstkiem papieru. Pewnego dnia przyszedł jakiś facet i powiedział: »Oto wasze dokumenty rozwodowe, jesteście wolni«. Było to jak pozbycie się ciężaru, który bezwiednie dźwigaliśmy”...

W tej zatytułowanej Julia żegna się z nią – przedstawiając ją jako „poranny księżyc” – i mówi jej, że został porwany przez „dziecko oceanu” o „oczach jak muszle” i „włosach z płynącego nieba” skrzących się w słońcu. (Imię Yoko znaczy po japońsku „dziecko oceanu”).
[Jonathan Cott: Yoko i John. Dni, których nigdy nie zapomnę]

TIM RILEY: Lennon, człowiek, mit, muzyka: "Wreszcie 13 października, cztery miesiące - a jednocześnie całe wieki - od rozpoczęcia prac nad albumem, Lennon samodzielnie nagrał piosenkę: rozdzierającą balladę zatytułowaną imieniem jego matki, 'Julia'. Choć od jej śmierci upłynęło sporo czasu, 'Julia' wyraża przeżywany w samotności lęk, kłopotliwy strach i nieukojony żal. Można wątpić, czy udałby mu się odnaleźć tego rodzaju emocjonalny ton w towarzystwie innych. Wraz z 'Look At Me' (napisanej w Indiach) 'Julia' zawiera zalążki silniejszego bólu, który pojawi się w Plastic Ono Band w latach siedemdziesiątych.

Choć John nagrał piosenkę zupełnie sam to pozostała trójka Beatlesów była obecna w studiu i przysłuchiwała się nagraniu. Paul wspomagał Johna swoimi komentarzami z kontrolki na górze studia. (Paul:“Try it again, there was one or two little discrepancies.” John: “There was just the one wasn't there?...Couldn't I go from there, you know?...'Cause that one was perfect, wasn't it?” Paul: “It was great, that one. It was great; we could drop in..).”

W ujęciu drugim partię gitary Johna uznano, że doskonałą i do niej dwukrotnie podchodził John ze swoim wokalem. W wersji finalnej zmiksowanej do stereo i mono, zdublowano zarówno głos jak i jego grę na gitarze. Choć Beatlesi nagrali po Białym Albumie jeszcze wiele piosenek, 'Julia' była zaczynem tego, co John nagrał później na swoim pierwszym albumie solowym (klimat, styl śpiewania, gra na gitarze, wnikliwość i głębia autorefleksyjna tekstu).

Urok piosenki doceniła wytwórnia Capitol umieszczając ją na drugiej stronie wydanego w Ameryce 22 listopada 1968 singla 'Ob-la-di, Ob-la-da' (indeks: S7-18900).
Na trzeciej płytce 'Anthology' odnajdziemy take 2 utworu z fragmentem dialogu między Johnem i Paulem. Z kolei na albumie 'Love' wmiksowano fragmenty instrumentalne z 'Julii' (grę Johna na gitarze) pomiędzy utwory 'Eleanor Rigby' oraz 'I Am The Walrus'.

Half of what I say is meaningless
But I say it just to reach you, Julia

Julia, Julia, oceanchild, calls me

So I sing a song of love, Julia
Julia, seashell eyes, windy smile, calls me
So I sing a song of love, Julia

Her hair of floating sky is shimmering, glimmering
In the sun

Julia, Julia, morning moon, touch me
So I sing a song of love, Julia

When I cannot sing my heart
I can only speak my mind, Julia

Julia, sleeping sand, silent cloud, touch me
So I sing a song of love, Julia
Hum hum hum hum... calls me
So I sing a song of love for Julia, Julia, Julia