23 stycznia - 12 dzień styczniowych studyjnych sesji The Beatles spędzają w wyjątkowo dobrej atmosferze, skupiając się głównie na pracy nad piosenką 'Get Back'. W studiu Martin, Johns, magnetofony obsługuje Alan Parsons. Zdecydowanie pozytywnie na atmosferę, na sam proces twórczy wpływa obecność Billy'ego Prestona, choć Ringo ma trochę inne zdanie. John Lennon dopracowuje swoją partię solową do galopującego rytmu piosenki. Paul decyduje, że piosenka będzie miała tylko dwie zwrotki. Jedno z pierwszych podejść Glyn Johns stara się zadedykować na album, ale ostatecznie wersję tą znajdziemy na bootlegach pod nazwą 'Kum Back' (clip poniżej). 
RINGO: Nie sądzę, żeby obecność Billy'ego Prestona wpłynęła jakoś na nasze zachowanie. Pracowaliśmy nad dobrym utworem, a to zawsze jest dla nas ekscytujące. On też dał coś temu utworowi, więc nagle - jak to bywa gdy pracujesz nad czymś dobrym - przestaliśmy pieprzyć i wzięliśmy się za to, co potrafimy robić najlepiej.
"Get Back" jest naprawdę dobrym utworem. Poczułem, że w tym utworze dajemy czasu. Podobnie było z "Don't Let Me Down". To były dwa fajne numery. Proste i surowe - taki powrót do korzeni. Zrobiłem wejście w "Get Back", które zabrzmiało dobrze i potem często je naśladowano. I nawet sam to zrobiłem w "Back Of Boogaloo". Sam sobie na to całkowicie w pełni pozwalam.
PAUL: Billy był kapitalny - młody czarodziej. Zawsze dobrze się z nim rozumieliśmy. Pojawił się w Londynie a my na to: "O, świetnie. Niech zagra z nami w kilku numerach". Dlatego wziął udział w naszych sesjach, bo tak naprawdę był naszym starym kumplem.
Jego obecność mogła sprawić, że podczas sesji zachowywaliśmy się trochę lepiej. Czuliśmy się, jakbyśmy mieli gościa w domu, ale pojawiło się też małe zdenerwowanie, że może on dojdzie do zespołu. Działo się coś takiego. Nie wiedzieliśmy tylko, czy jest to małe pęknięcie, czy wyjdzie z tego coś dobrego.To była mała zagadka.
Zagrał świetnie i wszyscy byliśmy z tego bardzo zadowoleni. Okazało się, że wszystko wyszło bardzo dobrze.
GEORGE MARTIN: Billy Preston okazał się bardzo pomocny. Był świetnym klawiszowcem i to co zrobił w "Get Back" usprawiedliwiało jego obecność w studiu. Był bardzo grzeczny i miły. Pomógł złagodzić napięcia, które wtedy panowały w zespole.
Poniżej lista piosenek, które Beatlesi nagrywali (zarejestrowali w tym dniu). Dostrzegamy tam 'Oh! Darling' oraz 'Octopus's Garde', które znajdą się na albumie 'Abbey Road'. Ciekawostką jest oczywiście cover przeboju Eddie'go Cochrana 'Twenty Flight Rock'. To piosenka, którą Paul zaprezentował Johnowi pamiętnego 6 lipca 1957. Dwanaście lat później Paul nie bardzo już pamięta słów. The Beatles wykonują też kilka piosenek Billy'ego.Octopus's Garden
Two Of Us (dwie wersje)
I've Got A Feeling (trzy wersje)
Get Back (43 wersji)
Words Of Love
Twenty Flight Rock (Eddie Cochran)
Oh! Darling (trzy wersje)
Let It Be (dwie wersje)
Mean Mr Mustard
Let's Twist Again (Chubby Checker)
The Long And Winding Road (dwie wersje)
Everything's Alright (Billy Preston)
I Want To Thank You (Billy Preston)
You've Been Acting Strange (Billy Preston)
Use What You Got (Billy Preston)
Happiness Runs (Donovan)Shazam (Duane Eddy)
Dig A Pony
I'll Get You
Help!
Please Please Me
Hey Hey Georgie* (Harrison)
If You Need Me* (McCartney)
Love Is The Thing To Me* (Billy Preston)
Together In Love* (Billy Preston)
It Blew Again* (Lennon)
* przypuszczalny tytuł.
______________________________________________________________
 |
| Paul, Glyn Johns, Mick Jagger (1967) |
25 stycznia - 14 dzień sesji, tym razem bez nieobecnego tego dnia Billy'ego Prestona. Obecni Martin i Glyn Johns, który przejmuje rolę inżyniera nagrań (także Alan Parsons). Zespół skupia się na pracy nad trzema piosenkami 'Two Of Us', 'Let It Be' oraz 'For You Blue', z których żadna nie jest przewidziana do zbliżającego się koncertu. Atmosfera także i tego dnia była udana. Do tego stopnia, że w czasie zabaw z 'Two Of Us' Paul i John śpiewali z różnymi akcentami: niemieckim, francuskim, szkockim oraz jamajskim. John także naśladował styl śpiewania Dylana. Z piosenek, które nagrywano (bawiono się z nimi) tego dnia, które tradycyjnie zamieszczam na końcu, warto wspomnieć wykonanie Johna Lennona pierwszej kompozycji Paula, ' I Lost My Little Girl', napisanej przez niego jeszcze w młodzieńczych latach. Zespół bawi się piosenką, zamieniając ją w ponad 10 minutowy jam.
W tym dniu Paul z kilkoma osobami z ekipy technicznej udają się na mały rekonesans na dach wytwórni, na którym za pięć dni ma się odbyć koncert. Dach wytwórni Apple pod kątem filmowania ogląda reżyser Michael Lindsay-Hogg, jest także Mal Evans oraz Kevin Harrington z ekipy Michaela.
Lista piosenek, którymi w tym dniu zajmowali się The Beatles:
Another Day (McCartney)Two Of Us (siedem wersji)
Act Naturally
Nashville Cats (The Lovin' Spoonful)
I've Got A Feeling
On The Road Again (Canned Heat)
I Lost My Little Girl (Lennon-McCartney)Bye Bye Love (The Everly Brothers)
For You Blue (28 wersji)
Take This Hammer (Lonnie Donegan)
Let It Be (18 wersji)
Please Please Me
Mean Mr Mustard
The Tracks Of My Tears (The Miracles)
Piece Of My Heart (Erma Franklin)
Little Yellow Pills (Jackie Lomax)
Early In The Morning (Bobby Darin/Buddy Holly)
Window, Window (Harrison)I'm Talking About You (Chuck Berry)
Martha My Dear
Love Story (Randy Newman)
Cannonball (Duane Eddy)
Shazam (Duane Eddy)
Isn't It A Pity (Harrison)
Sorry I Left You Bleeding* (Lennon)
Crazy Feet* (McCartney)
Well It's Eight O'Clock* (Lennon)
Fast Train To San Francisco* (Beatles jam)
* prawdopodobny tytuł
 |
| John, obok niego na podłodze Yoko. |
JOHN: 'Across The Universe'. Początkowo nikt nie był
zainteresowany tą piosenką - każdy miał wszystkiego dosyć... Potem gdy
robiliśmy 'Let It Be' spróbowałem ją nagrać. Każdy kto widział film,
wiedział z jaką reakcją spotkała się moja próba... Nie było wtedy
dobrze między nami ale pojawiały się momenty, gdy byliśmy znowu paczką
dawnych kumpli co grają rocka.
_______________________________________
26 stycznia - niedziela, 15 dzień sesji 'GET BACK / LET IT BE' w studiach Apple. W głównej roli przede wszystkim dwie piosenki, obie Paula, 'Let It Be' oraz 'The Long And Winding Road'.
Zespół po raz pierwszy od dłuższego czasu pracuje w oba dni weekendu. Z tego powodu w studiu odwiedza Paula Linda McCartney ze swoją córeczką Heather.
George z Ringiem pojawiają się w studiu pierwsi i jest to dobra okazja by obaj mogli popracować nad swoimi nowymi kompozycjami: George'a 'Isn't It A Pity', 'Let It Down' oraz niewydaną 'Window, Window' oraz Ringa 'Octopus's Garden'. Możemy to zobaczyć na filmie 'Let It Be'.
Przy tytułowym numerze przyszłego filmu pomaga dużo Billy Preston, obecny ponownie w studiu po jednym dniu nieobecności. Jego partia na organach pomaga Paulowi uzyskać ostatecznym kształt utworu. Pod koniec dnia piosenka będzie gotowa do wydania.
DEREK TAYLOR: Podczas sesji nagraniowej do 'Let It Be' wpadłem kilka razy na parę minut do studia Apple i widziałem, jak tam było miło. Był z nimi Billy Preston i panowała bardzo dobra atmosfera.. Wreszcie dobrze się bawili, ale w Twickenham nie było zabawnie, dochodziły stamtąd słuchy o dyskusjach na temat tego, co mają robić. Ponieważ byłem wtedy mocno paranoiczny, więc ubzdurałem sobie, że zastanawiali się nad tym co zrobić ze mną i tym cholernym biurem. Dlatego zaprzeczałem wszelkim informacjom na temat 'Let it Be' i ucieszyłem się, gdy wrócili do Apple i byli znowu w tym samym budynku. Pod koniec stycznia przez dwa lub trzy tygodnie było naprawdę miło.
Lista piosenek, którymi w tym dniu zajmowali się The Beatles:
Isn't It A Pity (Harrison)
Window, Window (Harrison)
Let It Down (Harrison; dwie wersje)
Octopus's Garden (osiem wersji)
Little Piece Of Leather (Donnie Elbert)
Two Of Us
Dig A Pony
Let It Be (28 wersji)
High School Confidential (Jerry Lee Lewis)
Great Balls Of Fire (Jerry Lee Lewis)
Don't Let The Sun Catch You Crying (Ray Charles)
Suicide (McCartney)
Do Not Forsake Me Oh My Darling (Tex Ritter)
You Really Got A Hold On Me (dwie wersje)
Like A Rolling Stone (Bob Dylan)
Twist And Shout
Dig It
Rip It Up/Shake, Rattle And Roll/Blue Suede Shoes
Kansas City
Miss Ann (Little Richard)
Lawdy Miss Clawdy (Lloyd Price)
The Tracks Of My Tears (The Miracles)
Agent Double-O-Soul (Edwin Starr)
SOS (Edwin Starr)
Rockin' Pneumonia And The Boogie Woogie Flu (Huey 'Piano' Smith)
I'm Movin' On (Ray Charles)
Little Yellow Pills (Jackie Lomax)
The Long And Winding Road (16 wersji)
It Was So Blue* (McCartney)
I Left My Home In The World* (McCartney)
I Told You Before* (Beatles jam)
* przypuszczalny tytuł
_________________________________
27 stycznia - szesnasty dzień sesji styczniowych, trzy dni do koncertu na dachu budynku Apple. Na takie a nie inne miejsce koncertu muzycy decydują się pod koniec dnia poprzedniego. Przede wszystkim dzień poświęcony na piosenkę 'Get Back', choć jak zazwyczaj zespół gra w tym dniu wiele innych piosenek, jak choćby 'Strawberry Fields Forever' (w wykonaniu Paula - clip). W studiu George Martin oraz Glyn Johns (na zdjęciu z prawej obok Ringo Starra i George'a Harrisona).
Zespół wiedział, że chce zamknąć prace filmowe finalnym koncertem. Nie mogli się zdecydować kiedy, ale wiedzieli, że w lutym Ringo Starr rozpoczyna prace w filmie 'The Magic Christian' i muszą dostosować się do tergo terminu. W związku z tym coraz bardziej od kilku dni koncentrowali się nad kilkoma piosenkami, które dobrze wypadną i na filmie i na płycie. 27 stycznia nagrywają aż 32 podejścia do 'Get Back'.
Beatlesi nagrywają tego dnia dwie próby do nowej piosenki. George przestawia im tego dnia 'Old Brown Shoe', która ostatecznie znajdzie się na stronie B singla zespołu 'The Ballad Of John And Yoko'. Pierwsza próba to tylko śpiew George'a z fortepianem. Muzyk uczy piosenki resztę kolegów, , dlatego już w drugiej próbie w tym dniu słyszymy cały zespół.
Lista piosenek, którymi w tym dniu zajmowali się The Beatles:
Strawberry Fields Forever
Old Brown Shoe (dwie wersje)
Baby, Let's Play House (Elvis Presley)
Oh! Darling (cztery wersje)
Let It Be (12 wersji)
The Long And Winding Road (6 wersji)
Little Demon (Screamin' Jay Hawkins)
Save The Last Dance For Me (The Drifters)
Hi Heel Sneakers (Tommy Tucker)
Get Back (32 wersje)
Don't Let Me Down (5 wersji)
Hava Nagilah (trad)
I've Got A Feeling (9 wersji)
You Are My Sunshine (Jimmie Davis/Charles Mitchell)
Bring It On Home To Me (Sam Cooke)
Take These Chains From My Heart (Ray Charles)
The Walk (Jimmy McCracklin)
I Told You Before* (Beatles jam)
Water, Water* (McCartney)
You Won't Get Me That Way* (McCartney)
* przypuszczalny tytuł
_________________________________
28 stycznia - siedemnasty dzień styczniowej sesji, w całości przeznaczony na ulepszaniu, doskonaleniu piosenek, które w przyszłości znajdą się na albumie 'Let It Be'. Pierwszym utworem, który zespół poddaje generalnej próbie (jeden z take'ów trwa ok. 15 minut) jest 'I've Got A Feeling' z Johnem na głównym wokalu.
Zespół kontynuuje prace nad poznaną dzień wcześniej piosenką George'a, 'Old Brown Shoe'. Po raz pierwszy i jedyny w karierze Beatlesów użyty zostaje tutaj stylofon (miniaturowy instrument klawiszowy), na którym eksperymentuje oczywiście Billy Preston. Oczywiście warto odnotować fakt, że w czasie tej sesji George zaprezentował kolegom jeszcze jeden nowy utwór, największy przebój w zespole, słynną 'Something', choć jej kameralna, wczesna wersja nie zapowiadała arcydzieła.
W 'Something' brakowało jeszcze całego tekstu oraz finalnych akordów. Gitarzysta liczy na swoich kolegów. W nagraniach słychać jak zwraca się do nich z uwagą, by po prostu powiedzieli za każdym razem coś o piosence, co tylko przychodzi im do głowy. John ironizuje we fragmencie 'Attracts me like a cauliflower' (pociąga mnie jak kalafior). Na szczęście George umieści tam inne słowa: 'no other lover'. W każdym razie w tej piosence obaj liderzy The Beatles są skorzy do pomocy młodszemu koledze, nie będąc ani trochę zainteresowani inną jego kompozycją, 'All Things Must Pass'.
Także John Lennon prezentuje tego dnia kumplom z grupy nową kompozycję: ' I Want You (She's So Heavy)'. Pierwsze cztery wersje tego utworu są instrumentalne, oparte przede wszystkim na gitarowym riffie kończącym utwór. Prace nad tym utworem są zbliżone do jamu, ale kształt utworu jest zauważalny. I 'Something' i ta znajdą się na ostatnim albumie zespołu 'Abbey Road'.
Lista piosenek, którymi w tym dniu zajmowali się The Beatles:
Shazam (Duane Eddy)
The Long And Winding Road
I've Got A Feeling (17 wersji)
Rainy Day Women #12 & 35 (Bob Dylan)The Inner Light
Blue Yodel No. 1 (T For Texas) (Jimmie Rodgers)
Tea For Two Cha-Cha (Tommy Dorsey)
Dig It
Child Of Nature (Lennon; dwie wersje)
Dig A Pony (12 wersji)
Get Back (7 wersji)
Love Me Do
Teddy Boy (McCartney; dwie wersje)
Don't Let Me Down (cztery wersje)
One After 909 (cztery wersje)
Old Brown Shoe (osiem wersji)
I Want You (She's So Heavy) (cztery wersje)
Sticks And Stones (Ray Charles)
Something (pięć wersji)
Bo Diddley (Bo Diddley)
Two Of Us (pięć wersji)
All Things Must Pass (Harrison; cztery wersje)
Positively 4th Street (Bob Dylan; dwie wersje)
The River Rhine* (McCartney)
I Will Always Look For You* (McCartney)
Unless He Has A Song* (Billy Preston)
How Do You Tell Someone?* (Harrison)
Greasepaint On Your Face* (McCartney)
* przypuszczalny tytuł
_________________________________
RINGO: Nikt nie kierował Apple. Firma chyliła się ku upadkowi. [od tych słów minęło47 lat i proszę, we wrześniu 2016 roku Apple wydaje płytę 'The Beatles at the Hollywood Bowl' - magia! - RK] Każdy z nas robił to i owo. Ja rządziłem Apple Films, bo po nakręceniu 'Candy' w 1967 uznałem, że mogę tym pokierować. Każdy z nas rządził kawałkiem Apple i wreszcie potrzebowaliśmy poważnego kolesia, który by ogarnął całość. Miał to być Allen.
JOHN: To nie musi przynosić znacznych profitów, ale jeśli dalej tak potrwa, to za pół roku będziemy bankrutami.
 |
| Zdjęcie mówi wszystko. Yoko, John, Klein, Paul i Ringo. |
28 stycznia - The Beatles spotykają się z Allenem Kleinem. Po raz pierwszy Klein pojawia się w życiu The Beatles, stając się z czasem menadżerem trzech Beatlesów: Johna, Ringo i George'a. Paul od samego początku jest bardzo nieufny wobec Allena, o którym słyszał wiele niepochlebnych opinii. Paul uważał, że najlepiej interesy zespołu będą chronili Eastmanowie, jego teść ze szwagrem. Beatlesi w tym okresie są bardzo blisko podjęcia decyzji o wykupie firmy Briana Epsteina NEMS na poczet zaliczki przyszłych opłat licencyjnych.
RINGO: W tym czasie dużo się działo. Oprócz Kleina był jeszcze John Eastman, szwagier Paula, który również chciał być naszym menadżerem. Cóż, spotkaliśmy się z Allenem Kleinem i przekonał nas do siebie. Mnie przekonał i Johna także. Kiedy pierwszy raz go spotkałem, zrobił na mnie wrażenie kogoś z ikrą - "Chłopaki, macie to załatwione". Miał masę entuzjazmu. Dobry facet z rozmachem, w stylu nowojorczyka, który miło się prezentował. Nadszedł czas decyzji - ten albo ten i ja wybrałem jego. Było więc nas dwóch i George wybrał tak samo.
JOHN: Łatwo jest teraz mówić. Jeśli chodzi o sprawy interesów The Beatles i Apple wiele osób nadal sobie zdaje pytanie: 'Dlaczego żeście?' i tak dalej. Dookoła ciebie przepływają miliony dolarów, a ty starasz się to jakoś zorganizować.
NEIL ASPINALL: Beatlesi nie byli biznesmenami. Prowadzenie sklepów, wytworni płytowej, opieka nad artystami, firma wydawnicza i nieruchomości - zrobił się z tego niezły chaos. Wiele pieniędzy wydawano nie wiadomo na co. Powstało pytanie: Kto to ma zrobić? Ja prowadziłem to na zasadzie: 'Będę tym kierował tak długo, aż nie znajdziecie kogoś, kto za to będzie odpowiadał'. Nie chciałem sam tego robić... Wiem, że Allen Klein był amerykańskim biznesmanem i menadżerem, bo tak naprawdę był menadżerem The Rolling Stones. Wiem, że John i Yoko się z nim spotkali i uznali, że będzie dla nich ok.
DEREK TAYLOR: The Beatles szukali 'lidera' z pewnym statusem albo w świecie muzycznym, albo w kręgu finansjery. Szukali kogoś, kto by to wziął w garść. Cały czas szukali tego 'swojego człowieka'. Któregoś wieczoru zażyłem z Johnem LSD u mnie w domu. Jestem pewien, że był z nami wtedy także Mal, wziął też trochę. Wtedy wymyśliliśmy cudowne rozwiązanie. Pójdziemy do menadżera banku w Weybridge oraz do najbliższego radcy prawnego i powiemy:'Słuchajcie, w Apple panuje straszny bałagan i chcemy z tego wyjść. Potrzebujemy speca od finansów, na którym możemy polegać i radcy prawnego, który uporządkuje ten bałagan'. Takie rozwiązanie podpowiedziało LSD. Nazajutrz ten pomysł umarł oczywiście śmiercią naturalną. Nadal jednak mam wrażenie, że ten pomysł lepszy niż to, co się stało, gdy trafiliśmy w ręce prawdziwych 'rekinów'. Jednak co było robić jak brakowało fachowców i innych zbawców...
JOHN: Allen Klein i Apple musieli się kiedyś spotkać. Byliśmy wszyscy pod wrażeniem tego, jak prowadził interesy The Rolling Stones. Ponadto on nosi jedne z najczystszych sweterków polo, jakie kiedykolwiek widziałem. Jest jedynym biznesmanem, którego znam, który nie jest szary od oczu po duszę.
Allen wcześniej spotkał się już z Johnem i oczarował go wizją ile zarobią, ile zaoszczędzą, gdzie mogą zainwestować by płacić mniejsze podatki itd. Klein zasugerował powstrzymanie się od wszelkich ruchów finansowych związanych z NEMS. John przekonał się do biznesmena od razu, Ringo i George niedługo potem. Niewykluczone, że trzem muzykom, niezależnie od wrażenia jakie wywrzeć mógł na nich Klein, nie podobał się pomysł, by Apple zarządzał ktoś od McCartney'a, który przecież od kilku lat 'zarządzał' w ten czy inny sposób The Beatles. Paul zignorował całkowicie Kleina i opuścił spotkanie.
 |
| John Eastman, Paul, John Eastman, 1974 |
PAUL: Zaproponowałem Lee Eastmana jako ewentualną możliwość, ale oni powiedzieli: 'Nie, będzie zbyt stronniczy wobec ciebie i w kontrze do nas'. Przeczuwałem to, wcześniej go spytałem: 'Czy gdyby The Beatles chcieli ciebie, podjąłbyś się tego zadania?' Odpowiedział:' Wiesz, mógłbym'. Ale spytałem wcześniej zespół, zanim poprosiłem o to na serio Lee Eastamana. Mieli rację w sumie, dobrze że tak się stało. John poszedł za Kleinem, George z Ringo powiedzieli, że idą z Johnem. Spodziewałem się tego, ale ja nie uważałem tego za dobry pomysł, po prostu. Spytałem o to Micka Jagger w czasie spotkania: 'Co o tym myślisz?' Odparł:' Oh, wiesz, on jest w porządku, jeśli lubisz tego rodzaju rzeczy'. Nie ostrzegł nas dokładnie przed nim, wiec była prosta sytuacja, trzy do jednego. W The Beatles gdy nie wszyscy się na coś zgadzali, dochodziło do głosowania. To było bardzo demokratyczne, tak więc sytuacja trzy-do-jednego była bardzo niewygodna no i następne wydarzenia, które w wyniku tego się wydarzyły.
_________________________________
28 stycznia - Osiemnasty dzień sesji. The Beatles są już zdecydowani, że w dniu następnym wystąpią na dachu budynku firmy. Wszystkie piosenki, które zespół zaśpiewa w czasie swego ostatniego publicznego występu: Get Back, Don't Let Me Down, I've Got A Feeling, One After 909 oraz Dig A Pony są oczywiście tego dnia ćwiczone.
Ale oczywiście zespół poświęca sporo uwagi innym piosenkom jak np. Two Of Us, The Long And Winding Road , Let It Be czy I Want You (She's So Heavy). W studiu obecny z zespołem jest Billy Preston.Singing The Blues (Guy Mitchell; pięć wersji)
Rule Britannia (trad)
I Walk The Line (Johnny Cash)
Dig A Pony
I've Got A Feeling
Don't Let Me DownGet Back
One After 909 (trzy wersje)
She Came In Through The Bathroom Window (trzy wersje)
Two Of Us (trzy wersje)
Let It Be
The Long And Winding Road (dwie wersje)
For You Blue (trzy wersje)
Something (dwie wersje)All Things Must Pass (Harrison; cztery wersje)
Let It Down (Harrison; cztery wersje)
I Want You (She's So Heavy) (dwie wersje)
Sexy Sadie
Old Brown Shoe
Dig It
Besame Mucho (Consuelo Velázquez)
Three Cool Cats (The Coasters)
I Got To Find My Baby
Some Other Guy (Richard Barrett)
Honky Tonk (Bill Doggett)
Vacation Time (Chuck Berry)
Cannonball (Duane Eddy)
Not Fade Away (Buddy Holly)
Hey Little Girl (In The High School Sweater) (Dee Clark)
Bo Diddley (Bo Diddley)
Maybe Baby (Buddy Holly)
Peggy Sue Got Married (Buddy Holly)
Crying, Waiting, Hoping (Buddy Holly)
Mailman, Bring Me No More Blues (Buddy Holly)
Teddy Boy (McCartney)
Bring Your Own Band (McCartney)
Lotta Lovin' (Gene Vincent)
Sorry Miss Molly* (McCartney)
Also* (McCartney)
She Gets Heavy* (Lennon)
* przypuszczalny tytuł
______________________________________________________________
Muzyczny blog * Historia The Beatles * Music Blog
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
HISTORY THE BEATLES
HISTORY THE BEATLES
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz