Album: "BEATLES FOR SALE"
Kompozycja: Lennon (50%) & McCartney (50%)
Napisana: lipiec 1964
Nagrana : 11 sierpnia 1964
Wydana: 4 grudnia 1964
Długość:2'02”
Podejścia: 14
JOHN: wokal harmoniczny,
akustyczna gitara (1964 Gibson J160E),
PAUL: wokal harmoniczny, bas (1961 Hofner 500/1),
GEORGE: gitara prowadząca(1962 Gretsch 6119 "Tennessean")
RINGO: perkusja (Ludwig), tamburyna
PAUL: wokal harmoniczny, bas (1961 Hofner 500/1),
GEORGE: gitara prowadząca(1962 Gretsch 6119 "Tennessean")
RINGO: perkusja (Ludwig), tamburyna
Dostępne na:
Beatles For Sale, (UK:
Parlophone PMC 1240, PCS 3062; Parlophone CDP 7 46438 2)
Beatles For Sale (EP), (UK: Parlophone GEP 8931)
Beatles '65, (US: Capitol (S)T 2228, Capitol CDP 7243 8 66874 2 5)
Beatles For Sale (EP), (UK: Parlophone GEP 8931)
Beatles '65, (US: Capitol (S)T 2228, Capitol CDP 7243 8 66874 2 5)
Pierwsza nagrana na album
w 14 podejściach tuż przed podjęciem pracy nad „I'm A Loser”.
Piosenka wspólnie – tutaj
i John i Paul są zgodni co do swego wkładu - napisana w pokojach hotelowych w
czasie trasy w 1964. W tym czasie obaj muzycy rozpoczęli pisać piosenki
oddzielnie ale kontynuowali współpracę, gdy zachodziła taka potrzeba. W 1980
roku John powiedział, że została napisana „razem, w tym samym pokoju”
(rozpoczęta przypuszczalnie w Australii lub Nowej Zelandii, skończona w
Anglii).
Na pytania dlaczego
niektóre piosenki są pisane samodzielnie Paul odpowiadał, że byłoby nierozsądne
siedzieć i czekać aż partner pojawi się i zacznie się kończenie utworu.
„Możesz przecież próbować kończyć piosenkę, gdy czujesz, że potrafisz. Piszę
ile się da i wiem, że kiedy spotkam się z Johnem, on skończy ją dla mnie, wnosi
nowe podejście do utworu i po prostu kończymy go pół na pół, Lennon i
McCartney”. Po raz ostatni pisali „nos w nos” w lipcu 1964 roku w
posiadłości Lennona Kenwood i ich ostatnią napisaną w ten sposób piosenką była
„Baby's In Black” (przestali się spotykać w domu Asherów z powodu oddalenia
swoich miejsc zamieszkania, Paul raczej odwiedzał Johna, który wciąż nie
potrafił prowadzić samochodu).
Istnieje wiele teorii na
temat tytułowej postaci. Rodzina Stu Sutcliffe'a (matka i siostra) utrzymywały,
że John song zadedykował Stuartowi, inni uważali, że chodzi w niej raczej o
zawsze na czarno ubranej Astrid Kirchher, w której podobno John był zakochany w
zamierzchłych, hamburskich czasach. Nic o tym nie wspomina Paul ale jak wiemy ze
późniejszych jego wypowiedzi, dopiero po latach zaczął zauważać, co mógł mieć na
myśli w danej piosence jego partner
Ray Jones, autor "If You Gotta Make A Foll Somebody..", po, latach George Harrison nagra jego hit "I Got My Mind Set On You"
The
Beatles (John, Paul) bardzo lubili tą piosenkę i byli z niej bardzo
dumni.Piosenka weszła do tzw. żelaznej listy utworów wykonywanych na koncertach
aż do samego końca, finalnego jej wykonania na Candlestick Park w San Francisco
dwa lata później. Ukazała się także na drugiej stronie singla „Real Love” w 1966
roku w wersji koncertowej z show w Hollywood Bowl.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz