Strona B singla : The Ballad of John and Yoko Album: Abbey Road
Kompozycja: George Harrison
Wydany:30 maja 1969(UK), 4 czerwca 1969 (USA)
Nagrywana: 25 lutego 1969 (Studio?) / 16, 18 kwietnia 1969 (Studio Three)
Miks: 16, 18 kwietnia 1969 (Studio Three)
Wytwórnia: Apple
Producent: George Martin, Chris Thomas
Inżynier: Ken Scott, Phil McDonald, Jeff Jarratt
Asystenci inżyniera: Ken Scott, Richard Lush, John Kurlander
Takes: 4
Długość: 3:16
Obsada:GEORGE: wokal, gitara solowa (1968 Fender Rosewood Telecaster), Hammond organ, gitara basowa (?)
JOHN: gitara rytmiczna ( (1965 Epiphone E230TD(V) Casino), organy Hammonda
PAUL: chórki, gitara basowa (?) (1961 Hofner 500/1)RINGO: perkusja (1968 Ludwig Hollywood Maple)
Dostępna:Past Masters (Parlophone CDP 7 90044 2)
Anthology 3 (CDPCSP 729)
The Beatles 1967-1970
GEORGE: Zacząłem od gry sekwencji akordów na fortepianie, na którym tak naprawdę nie potrafię grać, potem zacząłem pisać zestawy słów na zasadzie przeciwności, no wiesz, znowu te same rzeczy, ich dwoistość - tak, nie, góra, dół, w prawo w lewo, dobrze, źle i tak dalej.
George
skopiował tutaj trochę pomysł pisania słów piosenki do Paula i jego
"Hello, Goodbye", na zasadzie przeciw skojarzeń i być może dla zabawy
obrany tytuł nie miał nic wspólnego z ironicznym tekstem piosenki.
Wydaje się też prawdopodobnym, że tytuł został zapożyczony z żartu Johna
Lennona z 1965 roku. Zespół nagrywał wtedy coroczną Gwiazdkową Płytę
dla swoich fan-clubów. John sugeruje w czasie gry zespołu: "We'll Gather
Lilacs in an old brown shoe".
W czasie 'trudnych i chłodnych' sesji zespołu w Twickenham Studios w styczniu 1969 roku, nazywanych sesjami 'Let iIt Be' a czasem 'Get Back', The Beatles wykonali dwie wersje nowej kompozycji George'a Harrisona, zatytułowanej 'Old Brown Shoe'. Nie wiedzieli jeszcze wtedy, że znajdzie się ona na stronie B ich singla. Pierwsze nagranie piosenki miało miejsce 27 stycznia, w którym autor piosenki zaprezentował ją swoim kolegom, grając tylko z akompaniamentem fortepianu. Potem dołączyli do niego pozostali Beatlesi plus obecny w czasie tych sesji Billy Preston. Kolejne dwa dni podczas wspólnych godzin jamowania zespół ćwiczył także i tę piosenkę. Do piosenki George wrócił 25 lutego, w dzień swoich 26-tych urodzin.
Nagrał wtedy dwie wersje demo piosenki. W tym samym dniu nagrał jeszcze dwa swoje wielkie solowe klasyki: "Something" i "All Things Must Pass". Nagrania te były przeznaczone dla kolegów z zespołu by mogli je poznać i nauczyć się ich grać (George zasugerował tylko tonacje). Możliwe, że George mimo wszystko chciał innych Beatlesów zachęcić mimo wszystko do swoich kompozycji, a musimy pamiętać, że frustracja z bycia Beatlesem u George'a rosła, zwłaszcza, że wiedział ile omija go tantiem z tytułu sprzedaży płyt. George w czerwcu 1969 roku powołał własne firmę wydawniczą, Sing Sing, zarządzaną jednak przez Apple całej czwórki Beatlesów w której katalogu znalazł się tylko jeden tytuł, właśnie “Old Brown Shoe” Wkrótce potem George przemianował ją na Harrisongs Ltd.
Ostatecznie pracę na poważnie nad piosenką George'a The Beatles rozpoczęli 16 kwietnia 1969 roku. Z samego rana George nagrał kolejną wersję demo, do której cała już grupa wieczorem dograła cztery próby. Standardowo bo George: wokal i gitara, Paul: fortepian (tzw. jangle piano - fortepian honky tonk), John: gitara rytmiczna i Ringo na bębnach. Później John z Paulem dodatkowo nagrali jeszcze na jedną ścieżkę swoje chórki oraz ponownie Paul, tym razem gitarę elektryczną a George basową. Nie był to jeszcze koniec. Dwa dniu później znowu skasowana gitarę Johna a w jej miejsce George zagrał na organach Hammonda oraz jeszcze raz nagrał swój wokal, ustawiając mikrofon w samym narożniku studia.
JOHN: To, że "Old Brown Shoe" znalazło się na stronie B singla to moja sprawka.
Piosenka George'a znalazła się na stronie B dzięki Johnowi. 'Balladę o Johnie i Yoko' nagrała tylko dwójka Beatlesów, Lennon i McCartney. Obaj zdawali sobie sprawę, że decydując tylko we dwójkę, że to ma być przyszły singiel zespołu trochę łamią zasady demokracji panujące w zespole, które polegały na tym, że wszystkie decyzje zapadały między nimi większością głosów, gdzie każdy z muzyków miał identycznej wagi głos. Pomysł by drugą stronę dać młodszemu koledze przypisywał sobie zawsze John, ale trudno też zakładać, żeby Paul nie wpadł na taki sam pomysł. Od kilku lat wszystkie strony A singli należały do niego (wyjątek w 1967 to singiel z dwiema stronami A, 'Penny Lane' i 'Strawberry Fields Forever'.
JOHN: To, że "Old Brown Shoe" znalazło się na stronie B singla to moja sprawka.Ostatecznie pracę na poważnie nad piosenką George'a The Beatles rozpoczęli 16 kwietnia 1969 roku. Z samego rana George nagrał kolejną wersję demo, do której cała już grupa wieczorem dograła cztery próby. Standardowo bo George: wokal i gitara, Paul: fortepian (tzw. jangle piano - fortepian honky tonk), John: gitara rytmiczna i Ringo na bębnach. Później John z Paulem dodatkowo nagrali jeszcze na jedną ścieżkę swoje chórki oraz ponownie Paul, tym razem gitarę elektryczną a George basową. Nie był to jeszcze koniec. Dwa dniu później znowu skasowana gitarę Johna a w jej miejsce George zagrał na organach Hammonda oraz jeszcze raz nagrał swój wokal, ustawiając mikrofon w samym narożniku studia.
JOHN: To, że "Old Brown Shoe" znalazło się na stronie B singla to moja sprawka.
Piosenka George'a znalazła się na stronie B dzięki Johnowi. 'Balladę o Johnie i Yoko' nagrała tylko dwójka Beatlesów, Lennon i McCartney. Obaj zdawali sobie sprawę, że decydując tylko we dwójkę, że to ma być przyszły singiel zespołu trochę łamią zasady demokracji panujące w zespole, które polegały na tym, że wszystkie decyzje zapadały między nimi większością głosów, gdzie każdy z muzyków miał identycznej wagi głos. Pomysł by drugą stronę dać młodszemu koledze przypisywał sobie zawsze John, ale trudno też zakładać, żeby Paul nie wpadł na taki sam pomysł. Od kilku lat wszystkie strony A singli należały do niego (wyjątek w 1967 to singiel z dwiema stronami A, 'Penny Lane' i 'Strawberry Fields Forever'.
W niedawno zamieszczonym na blogu wywiadzie George'a Harrisona dla magazynu 'Creem' (grudzień 1987) czytamy:
P: Mówiłeś, że grałeś na basie w "Old Brown Shoe".
GEORGE: To była gra lunatyka.
P: Wygląda jakby McCartney znowu trochę poszalał.
GEORGE: To ja grałem taki pokręcony. Grałem dokładnie to samo co gram na gitarze.
I want a love that's right
But right is only half of what's wrong
I want a short haired girl
Who sometimes wears it twice as longNow I'm stepping out this old brown shoe
Baby, I'm in love with you
I'm so glad you came here, it won't be the same now
I'm telling you
You know you pick me up
From where some try to drag me down
And when I see your smile
Replace every thoughtless frown
Got me escaping from this zoo
Baby, I'm in love with you
I'm so glad you came here, it won't be the same now
When I'm with you
If I grow up I'll be a singer
Wearing rings on every finger
Not worrying what they or you say
I'll live and love and maybe someday
Who knows, baby, you may comfort me
I may appear to be imperfectMy love is something you can't reject
I'm changing faster than the weather
If you and me should get together
Who knows, baby, you may comfort me
I want that love of yours
To miss that love is something I'd hate
I'll make an early start
I'm making sure that I'm not late
For you sweet top lip I'm in the queue
Baby, I'm in love with you
I'm so glad you came here, it won't be the same now
When I'm with you
I'm so glad you came here, it won't be the same now
When I'm with you
**************
Muzyczny blog * Historia The Beatles * Music Blog
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
HISTORY THE BEATLES
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
HISTORY THE BEATLES
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz