Historia The Beatles (Fab Four): GEORGE HARRISON: „Wonderwalll Music” (ALBUM)

Album: 1968.
Soundtrack: do filmu „Wonderwall”
Wytwórnia: Apple
Nagrywana: grudzień 1967 (w Anglii), 9-15 stycznia 1968 (w Bombaju, Indie)
Wydana: 1 listopada 1968 (UK), 2 listopada 1968 (USA)
Produkcja: George Harrison
Długość: 45'43”
Pozycja na listach: UK – brak, USA - #40.

___________________________________

Zawartość :

"Microbes" – 3:42
"Red Lady Too" – 1:56
"Tabla and Pakavaj" – 1:05
"In the Park" – 4:08
"Drilling a Home" – 3:08
"Guru Vandana" – 1:05
"Greasy Legs" – 1:28
"Ski-ing" – 1:50
"Gat Kirwani" – 1:15
"Dream Scene" – 5:26
"Party Seacombe" – 4:34
"Love Scene" – 4:17
"Crying" – 1:15
"Cowboy Music" – 1:29
"Fantasy Sequins" – 1:50
"On the Bed" – 2:22
"Glass Box" – 1:05
"Wonderwall to Be Here" – 1:25
"Singing Om" – 1:54

Pozycje 2, 5, 8, 10, 11, 14, 17, oraz 18 nagrano w Anglii, pozostałe w Indiach.

Obsada:

Anglia – grudzień 1967
John Barham – fortepian, skrzydłówka
Colin Manley – gitary
Tony Ashton – fortepian, organy
Philip Rogers – gitara basowa
Roy Dyke – perkusja
Tommy Reilly – harmonijka
Eddie Clayton (Eric Clapton) – gitara
Richie Snare (Ringo Starr) – perkusja
Big Jim Sullivan – gitara
Peter Tork – banjo (fragment z nim znalazł się na ekranie, nie na albumie)

Indie (styczeń 1968): muzycy grający na instrumentach hinduskich jak sitar, tabla, pakavaj i innych:

Aashish Khan, Pt. Ramesh Prem , Mahapurush Misra,Sharad Jadev, Hanuman Jadev, Shambu-Das, Indril Bhattacharya,, Shankar Ghosh, Chandra Shekhar, Shivkumar Sharma, S. R. Kenkare, Vinaik Vora, Rij Ram Desad.

Pierwszy solowy album „cichego” Beatlesa, wydanego jeszcze w czasie istnienia macierzystego zespołu i PIERWSZY solowy, oficjalny album jakiegokolwiek Beatlesa. Moim zdaniem za taki powinno się uznać album Paula do filmu 'The Family Way', tamten album nazwano soundtrackiem tylko z muzyką McCartney'a i przypisano George Martinowi. Opisywany dzisiaj album został wydany pod nazwiskiem Harrisona i jest także pierwszym albumem (LP) wydanym przez firmę czterech Beatlesów, niedawno powstałą Apple.

Do płyty dodano duże zdjęcie George'a Harrisona (po lewej).

Cała muzyka na albumie jest instrumentalna (w kilku jest podłożony wokal – wolno mówione słowa - w anonimowym języku) i stanowiła ścieżkę dźwiękową do filmu „Wonderwall” - także debiutu, tym razem reżyserskiego Joe Massota z Jane Birkin i Jackiem MacGowranem w rolach głównych.

Jane Birkin w 'Wonderwall'

W epizodach (lepiej powiedzieć: w niektórych scenach – wystąpili także członkowie znanej wszystkim Beatlesom grupy artystyczno-happeningowej The Fool , także scenografów filmu, oraz Anita Pallenberg, partnerka Keitha Richardsa. George Harrison początkowo opierał się prośbie Massota, mówiąc, że nigdy nie komponował muzyki filmowej i nie wie jak się do tego zabrać. Reżyser uspokoił go, że po prostu użyje w filmie wszystkiego, cokolwiek napisze Beatles. Ten się zgodził i skomponował całą muzykę - zainspirowany swoją pasją: kulturą wchodu - będącą swobodną, świadomą interpretacją motywów muzyki hinduskiej oraz muzyki rockowej i innych muzycznych stylów.

Nagrał serię krótkich ragów ( hinduski styl) w samych Indiach,w filii EMI w Bombaju, następnie w studiu De Lane Leas Studios wzbogacił je o motywy 'europejskie'. Ostatnim etapem było obserwowanie całego filmu ze stoperem w garści i podzielenie nagranej muzyki na osobne fragmenty, pasujące do akcji na ekranie.

Po prawej, oraz dwa zdjęcia niżej: George oraz Peter 'Monkee' Tork w czasie pracy nad 'Wonderwall'

Praca nad albumem rozpoczęła się pod koniec 1967 roku w kraju, reszta w Bombaju. W czasie tych samych sesji został nagrany także utwór Harrisona, „The Inner Light”, przyszły numer B singla „Lady Madonna” - ostatnie dwie piosenki wydane na singlu pod szyldem Parlophone Records.

Warto dodać, choć zaznaczyłem to w nawiasach, że w nagrywaniu wzięli udział dwaj wielcy przyjaciele George'a ale na okładce ukryli się pod pseudonimami. Faktem jest, że pod niespecjalnie tajemniczymi i stosunkowo łatwymi do rozszyfrowania dla wnikliwego fana The Beatles. Mowa oczywiście o Claptonie i Starkey'u.

Przy okazji tego albumu przytacza się pewien fakt – ciekawostkę. W 1990 roku, brytyjska kapela Oasis braci Gallagher, Liama i Noela, określana wprost jako grupa kultywująca muzykę Beatlesów (obaj bracia czesali się wtedy na pazia a la Beatlesi z 1966 roku, okrągłe okularki 'lennonówki'), nagrała singla, swój wielki przebój zatytułowany 'Wonderwall' Nie tylko sam tytuł może stanowić odniesienie do produkcji Harrisona ale już sam tekst: "Maybe, you're gonna be the one that saves me, and after all, you're my Wonderwall.(Może jesteś tą jedyną, która mnie uratuje …) a w filmie bohater filmu grany przez MacGowrana ratuje dziewczynę, swoją sąsiadkę przez próbą samobójczą.