3 czerwca – 'Melody Maker' ogłasza "Wings zagrają oficjalną trasę": Zespół Paula McCartney'a o nazwie Wings jeszcze w lipcu zagra trasę brytyjską w Londynie, Manchesterze i Glasgow, przygotowując się do sporej trasy po całej zachodniej Europie: Francji, Niemczech, Włoszech, Skandynawii oraz Belgii i Holandii.
6 czerwca - w londyńskiej siedzibie BBC Wings rejestrują teledysk do utworu 'Mary Had a Little Lamb'. Powstaje kilka wersji clipu, w tym tzw. wersja psychodeliczna, przedstawiająca członków zespołu ubranych w jednakowe pomarańczowe koszulki i ogrodniczki, na tle intensywnych barw.
12 czerwca - W Stanach Zjednoczonych zostaje wydany album Johna i Yoko z zespołem Elephant's Memory zatytułowany 'Sometimes In New York City'. Z powodu prawnych kłopotów, brytyjska premiera albumu zostanie opóźniona o trzy miesiące i album ukaże się na Wyspach 15 września.
28 czerwca - W Londynie, podczas corocznej uroczystości wręczenia nagród imienia Ivora Novello, George otrzymuje dwie nagrody za utwór 'My Sweet Lord' (Paul i John otrzymali tą nagrodę jako kompozytorski team 1966 roku).
2 lipca - prawnicy Johna i Yoko przygotowują mowy końcowe kierowane do biura Immingration and Naturalisation Service, podkreślając powody, dla których para powinna dostać prawo stałego pobytu w USA.
7 lipca - Wings udają się do Francji, aby tam rozpocząć swoją trasę Wings Over Europe. Tak naprawdę to jest pierwsza, zaplanowana trasa koncertowa któregokolwiek z Beatlesów, od 1966 roku, także najdłuższa. W ciągu następnych 7 tygodni Paul z zespołem odwiedzi Francję, Niemcy, Szwajcarię, Danię, Finlandię, Szwecję, Norwegię, Holandią i Belgię, jako środka transportu używając specjalnie przystosowanego, pomalowanego w jaskrawych kolorach, dwupoziomowego autobusu londyńskiej komunikacji miejskiej. W autobusie został usunięty dach a jego prędkość to zaledwie 38 mil na godzinę. Przed wyjazdem Paul zwierza się dziennikarzom: 'Kiedy ostatnio wyjechaliśmy na wakacje, zacząłem na nowo odkrywać piosenkę "Yesterday", grając ją na gitarze akustycznej... Uwielbiałem ich, zawsze mi się to podobało. Fantastyczna sprawa [The Beatles oczywiście], do chwili, kiedy się nie skończyła!'
9 lipca - Paul przed europejską trasą udziela wywiadu: Chcemy rozpocząć dość małymi koncertami. Mamy też zamiar wystąpić w Anglii, ale kiedykolwiek ktoś występuje w Wielkiej Brytanii czy Ameryce z zupełnie nowym zespołem, brany jest od razu pod lupę. Trzeba być wtedy naprawdę niezłym, a przecież każda grupa potrzebuje trochę czasu. Paul nawiązuje także w rozmowie do zeszłorocznego koncertu dla Bangla Desh, organizowanego przez George'a. Wspomina, że przyjaciel go zaprosił ale zrezygnował z udziału, nie chcąc wzbudzać plotek, że Beatlesi się reaktywowali. ' Nie jest ważne, że gralibyśmy tylko przez jeden wieczór - cały świat przyjąłby to za pewnik. A tymczasem Beatlesi to przeszłość. Facet z EMI powiedział: Może byście chłopaki, zagrali razem raz na rok? No, cóż, ja w to nie wchodzę. Jeszcze nie umarłem. Możecie organizować takie zabawy kiedy umrę, ale na razie to niemożliwe.
Trasa Wings Over Europe
9 lipca - 24 sierpnia
Na trasie zespół wykonuje następujące utwory: Smile Away, The Mess, Hi Hi Hi, Mumbo, Bip Bop, Say You Don't Mind (główny wokal: Denny Laine), Seaside Woman (główny wokal:Linda), I Would Only Smile, Blue Moon Of Kentucky, Give Ireland Back To The Irsh, Henry's Blues (kompozycja Henry'ego McCullougha), 1982, I Am Your Singer, Eat At Home, Maybe I'm Amazed, My Love, Mary Had A Little Lamb, Soily, Best Friend, Long Tall Sally, Wild Life oraz Cottonfields (przeróbka przeboju Beach Boys).
Koncerty nie mają żadnego supportu i składają się z dwóch części, drugiej towarzyszy projekcja filmu (natura, plenery, ptaki, plaże) na tylnym ekranie sceny.
Menadżerem trasy jest John Morris, menadżer z Rainbow Theatre w Londynie. Oświadcza on przed trasą:
Nie mamy w planach dawania ogromnych koncertów w Wielkiej Brytanii,
Paul chce grać w małych halach, w których nie zmieści się więcej niż
3000 ludzi. Nie interesowały go występy w ogromnych obiektach, które z
pewnością mógłby wypełnić swoimi fanami.
Miejsca koncertów:
FRANCJA
Theatre Antique, Chateau Vallon, Toulon, 9 lipca
Juan Les Pins 12 lipca
Theatre Antique, Arles, 13 lipca
Olympia Hall, Paryż, 16 lipca (dwa koncerty)
NIEMCY
Circus Krone, Monachium 18 lipca
Offenbach Halle, Frankfurt, 19 lipca
Hannover, 16 sierpnia(powrót ze Skandynawii)
Deutschland Halle, Berlin, 24 sierpnia - zakończenie trasy.
SZWAJCARIA
Kongresshaus, Zurych, 21 lipca
Pavilion, Montreux, 22 i 23 lipca
DANIA
K.B. Hallen, Kopenhaga,1 sierpnia
FINLANDIA
Messuhalli, Helsinki, 4 sierpnia
Idraets, Turku, 5 sierpnia
SZWECJA
Tovoli Gardens, Sztokholm, 7 sierpnia
Idreits Halle, Oerebro, 8 sierpnia
Scandinavium Hall, Goetenborg, 10 sierpnia
Olympean, Lund, 11 sierpnia
NORWEGIA
Oslo, 9 sierpnia (w trakcie trasy po Szwecji)
DANIA
Fyns Forum, Odense, 13 sierpnia
Wejlby Risskov, Arkus, 14 sierpnia
HOLANDIA
Evenmanten,Rotterdam, 17 sierpnia
Doelan, Rotterdam, 18 sierpnia
Turschip, Breda, 19 sierpnia
Congresgebouw, Haga, 20 i 21 sierpnia
BELGIA
Cine Roma, Antwerpia, 22 sierpnia
Rysy w pełnym składzie Wings miały się pojawić dużo później ale jak wyglądało to już w czasie trasy w 1972 i później?
Byli, jak miał nadzieję Paul, grupą w każdym tego słowa znaczeniu. Razem przebywali, pracowali, trudzili się, spali, cierpieli i wypoczywali. Paul i Linda otworzyli szeroko drzwi swojego domu dla muzyków i ich rodzin. Jeśli chodzi o życie prywatne, byli bardziej otwarci, niż mogli się spodziewać pozostali członkowie Wings. Jak obiecywał Paul, zespół miał sie dzielić ze sobą wszystkim, razem pisać, produkować i wspólnie korzystać z owoców ich pracy. 'Z drugiej strony do niczego nie mieliśmy praw - mówi Denny Seiwell. - Liczyli się tylko Paul i Linda, a reszta nie miała znaczenia'.Nie chodzi o to, że inni członkowie Wings spodziewali się promocji albo tego, że będzie się o nich pisać w ten sam sposób, co o ich słynnym liderze. Wiedzieli też, że Paul płaci im tygodniówkę i wykłada pieniądze na wszystkie potrzeby grupy. Ale Seiwell i prawdopodobnie inni wiedzieli dobrze, że mogli zarabiać o wiele więcej niż 70 funtów tygodniowo jako muzycy sesyjni w Londynie czy w Nowym Jorku. Więc kiedy zespół zyskał nieco uwagi na rynku, zaczął sprzedawać większe ilości płyt i grać spore koncerty, nadszedł czas na realizację idyllicznej wizji Paula na temat honorariów i podziału zysków. "Słyszeliśmy historie o tym, że 'zrobimy , dostaniecie tamto'. To oczywiście było wspaniałe - mówi McCullough. - Ale kiedy pracujesz przez półtora roku i wciąż dostajesz takie same pieniądze, z jakimi zaczynałeś, a grasz z największą na świecie ikoną rocka... pojawia się rysa".
Wciąż nikt o tym nie wspominał. "Nie było fajnie poruszać ten temat - wspomina Seiwell. - Szczególnie kiedy Linda mamrotała coś o tym, że praca z Paulem sama w sobie jest przywilejem i być może zespół powinien pomyśleć, czy nie płacić jemu. Aż w końcu ktoś zadał to pytanie. Paul wyznaczył spotkanie z muzykami i ich rodzinnymi menadżerami, po którym nic absolutnie się nie zmieniło..."
12 lipca: George Harrison zostaje ukarany grzywną 20 funtów za spowodowanie wypadku samochodowego 28 lutego.
22 lipca - Singiel 'Mary Had A Little Lamb' dochodzi do 28 miejsca list przebojów w USA, na brytyjskiej dojdzie do 9-tego.
26 lipca - w londyńskim kinie Rialto ma miejsce specjalny, przedpremierowy pokaz filmu 'The Concert For Bangla Desh' Slogan reklamowy filmu mówi: Największy koncert dekady. Teraz możesz go zobaczyć i usłyszeć... Jakbyś brał w nim udział!
GEORGE: W tym okresie wszystkimi wydatkami obarczyłem Apple, więc jedynym sposobem, w dzięki któremu ta firma mogła wyjść na swoje, było to, by film okazał się niezły. Niestety taki nie był! Kamerzyści zupełnie zwariowali, więc spędziłem z Dylanem całe miesiące, próbując wykrzesać z materiału coś rozsądnego. Przed wszystkimi kamerami widać więc jakieś wiszące kable, a w obrazie zarejestrowanym przez jedną kamerę zupełnie nie było ostrości. Film ostatecznie jednak pokazuje o co chodziło w tym całym koncercie. Występującym artystom powiedziałem: "Słuchajcie, będziemy wszystko rejestrować, ale jeśli wyjdzie kiepsko to obiecuję, że tego nie pokażemy. Chcę byście wcześniej wszystko obejrzeli i zgodzili się na wypuszczenie materiału". Bob [Dylan] pojawił się przy montowaniu całości chociaż prawdę mówiąc chyba za bardzo tego nie chciał.
Chodzi o to, że jeśli chodzi o jego część występu, to pokazuje ona ciurkiem obraz tylko jednej kamery, chociaż można się po pewnym czasie do tego przyzwyczaić. To nawet zabawne, szczególnie jeśli uświadomimy sobie, że dzięki temu nie zmienia się żadne kąt widzenia, a cały obraz jest przy tym ziarnisty. Działo się to jednak dlatego, że Bob tak chciał, a jest z niego zabawny, mały człowieczek! Chciał tak więc nie zamierzam się z nim kłócić! W końcu to i tak cudowne, że mogliśmy go we wszystko zaangażować.
27 lipca - oficjalna premiera filmu dokumentującego koncert dla Bangla Desh. W ciągu pierwszych dwunastu dni film zarobi 12 979 funtów, bijąc tym samym wcześniejsze rekordy dzienne.
30 lipca - BBC radio One transmituje jedenastą część audycji: The Beatles Story, zatytułowaną "The End of The Beatles?"
Muzyczny blog * Historia The Beatles * Music Blog
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
1882
OdpowiedzUsuńpozdrawiam