Historia The Beatles (Fab Four): A,B,C ... (4)

MOJA ENCYKLOPEDIA THE BEATLES

Pomysł umieszczenia wszystkich haseł w jednym tekście tutaj uznałem za nieaktualny. Haseł będzie dochodziło i z pewnością jak na formułę blogu, tekst miałby zbyt dużo 'stron'. Minus takiego rozwiązania, że hasła na daną literę mogą się znajdować w każdej części serii. Bardzo prawdopodobne, że na koniec jakoś je połączę alfabetycznie i będzie wszystko w jednym tekście, ew. podzielone na kilka ale alfabetycznych np A -E, F - K... itd Na tą chwilę przepraszam za takie a nie inne rozwiązanie. Wzorem moich idoli po prostu "wypuszczam z szuflady" (tak jak oni pozbywali się swoich pomysłów, piosenek na początku kariery - np. 'Beatles For Sale' z szuflad by je uwiecznić na płytach) i wpuszczam w sieć (blog).

________________________________________________________________

___________

- A -

APPLEJACKS, THE

Brytyjska grupa z Birmingham, której największym przebojem była piosenka 'Tell Me When', zresztą ich pierwszy singiel, który dotarł do 7 miejsca na listach w UK. Drugim przbojem, dzięki zresztą któremu pamięta się ten zespół dzisiaj, była kompozycja spółki Lennon & McCartney, 'Like Dreamers Do' (wydana na singlu przez wytwórnię Decca, tą samą, która 'odpuściła' Beatlesów). Prawdziwym autorem tej piosenki był sam Paul McCartney, która osiągnęła najwyższe miejsce na listach, tylko 20. Zespół tworzyli Al Jackson (wokal), Martin Baggott (gitara prowadząca), Phil Cash (gitara rytmiczna), Don Gould (organy), Megan Davies (gitara basowa) and Gary Freeman (perkusja). Kobieta na gitarze basowej! To zdecydowanie wyróżniało ten sympatyczny zespół.

ASPINALL NEIL

Jeden z dwóch roadie, tzw. menadżerów trasy, razem z Malem Evansem. Prawie od samego początku i do samego końca z zespołem oraz kolejnymi przedsięwzięciami zespołu.Dyrektor Apple i zdaniem wieli główny animator powstania w 1996 roku projektu nazwanego ANTOLOGIĄ. Więcej o Aspinallu w sekcji OTOCZENIE, czytaj: tutaj
Powyżej na zdjęciu wyjątkowa chwila w życiu Neila - o czym często wspominał. W czasie prób do pierwszego show zespołu w programie Eda Sullivana (luty 1964) nieobecny był George (został lekko przeziębiony w hotelu). Neil zastępował Beatlesa jako 'sztuka', w próbie kamer, oświetlenia, ustawienia na scenie itd.

___________
- D -

DAKOTAS, THE

Zespół z Manchesteru, znany zawsze jako band towarzyszący Billy'emu Kramerowi. Na początku The Dakotas występowali jako zespół towarzyszący piosenkarzowi Pete'owi MacLaine. Grali regularnie w klubie Cavern w tym samym czasie co Beatlesi: dokładnie 25 lipca, 19 września, 30 listopada 1962. 10 sierpnia 1962 razem z The Beatles oraz Johnny Kiddem & The Pirates dali koncert w klubie 'Riverboat Shuffle' tuż nad rzeką Mersey. Ostatni ich wspólny koncert z The Beatles odbył się znowu w Cavern 30 stycznia 1963. Jako Pete Mac Laine & The Dakotas wystąpili także razem z Beatlesami na koncercie w Tower Ballroom w New Brighton 12 października 1962, w którym gwiazdą był Little Richard. Gdy Brian Epstein podpisał kontrakt z Billy Kramerem zaczął dla niego poszukiwać zespołu wśród liverpoolskich zespołów (proponował taką posadę zespołowi Remo Four), gdyż dotychczasowy zespół Kramera The Coasters bał się zaryzykować i przejść na zawodowstwo. Epstein obiecał The Dakotas, że także będą mogli nagrywać płyty pod szyldem zespołu, namówił ich także do porzucenia MacLaine'a (podobny przypadek jak z Bestem? - na zimno, z kalkulacją?). Wielu fanów Dakotas było za to wściekłych na zespół. Krzyczeli, że Kramer nie pasuje do nich. Gdy Pete MacLaine założył własny zespół The Clan, szum wokół awantury z rotacją w zespole ustał. Epstein opowiadał to samo co w przypadku Besta: Wszystko zostało załatwione polubownie.

Dakotas tworzyli: Mike Maxfield (gitara solowa), Robin McDonald (gitara rytmiczna), Ray Jones (gitara basowa) oraz Tony Mansfield (brat piosenkarki Elkie Brooks) (perkusja). Pomimo, że zespół został od razu wysłany do gry w Hamburgu w Star Clubie relacje Kramera i zespołu nigdy nie ułożyły się poprawnie. Muzycy z zespołu stronili prywatnie od Billy'ego i szybki sukces tego nie zmienił. Już ich pierwszy singiel, kompozycja Lennona i McCartney'a 'Do You Want To Know A Secret?' wspięła się na szczyty brytyjskich list przebojów. Kolejne przeboje Billy Kramer & The Dakotas to 'Bad To Me', 'I'll Keep You Satisfied' oraz 'From A Window', wszystkie sygnowane nazwiskami obu liderów The Beatles. Sporym przebojem była piosenka 'Little Children' (kompozycja J. Leslie McFarland i Morta Shumana). Singiel znowu był nr 1 w UK, nr 7 w USA - wszystko już w 1964. Łabędzi śpiew zespołu to ich ostatni singiel, kompozycja Burta Bacharacha "Trains and Boats and Planes". W 1964 roku Ray Jones opuścił zespół. Robin zaczął grać na basie a nowym gitarzystą został Mick Green.

The Dakotas byli nieodłączną częścią Brytyjskiej Inwazji na USA, zespół istnieje do dzisiaj. Kto o nich pamięta. Gdy myślimy o piosence 'Do You Want To Know A Secret?' mamy na myśli oczywiście wersję autorską The Beatles z George Harrisonem jako głównym wokalistą.

__________
- I -

Indra: Paul, John, George, Stu i Pete. 17 sierpnia 1960.

INDRA CLUB

Adres: 34 Grosse Freiheit, Hamburg, Niemcy

Swoje pierwsze 200 godzin koncertowania w niemieckim Hamburgu, Beatlesi rozpoczęli właśnie od klubu Indra. Tam się odbył 'chrzest bojowy' młodych Anglików, którzy w tym klubie zmienili się ze średniej jakości niezorganizowanego, niezgranego zespołu w prawdziwych zawodowców. Przy okazji szybko przeskoczyli w męski, dorosły świat; wszystko dzięki alkoholowi, tabletkom, łatwo dostępnemu sexowi. Wszystko na życzenie głośno wyrażających swoje opinie marynarzy: 'Mach Schau!' Beatlesi wysłani do Hamburga przez Allana Williamsa dotarli tam swoim mini vanem w towarzystwie Williamsa, jego żony Beryl oraz liverpoolskiego przyjaciela każącego się nazywać Lordem Woodbine'm. Oczywiście jechali w przekonaniu, że będę grać w klubie Kaiserkeller ( aktualnie występowali w nim Derry & The Seniors), ale na miejscu właściciel Bruno Koschmider wskazał im inne miejsce, swój drugi klub położony niedaleko – obskurny, ze streapteasem, właśnie Indra,z neonem w kształcie słonia. Zakwaterowanie odbiegało jeszcze bardziej swoim poziomem – kino Bambi z sypialniami tuż za ekranem koło toalet.

Beatlesi zagrali na scenie Indry prawie od razu, bez żadnego odpoczynku po 36-godzinnej podróży. Miało to miejsce 17 sierpnia 1960 roku. Grając właśnie w Indrze Beatlesi rozwinęli się muzycznie, scenicznie, poszerzyli ogromnie swój repertuar. W tym klubie przypominającym spelunę dla pijanych marynarzy i amatorów streapteasu a pewnie i prostytutek, dokonała się transformacja zespołu.

Pierwszy krok w ich wielkiej karierze to Indra.

__________
- N -

NEWBY CHARLES

Człowiek, który nie chciał zostać Beatlesem.

Chas był gitarzystą rytmicznym w zespole The Blackjacks, w którym na perkusji grał Pete Best. Zespół ten zaczął grać w klubie Mony Best, matki Pete'a, Casbah pod koniec 1959. Ponadto zespół obsługiwał lokalne imprezy oraz wesela. Poza Newby'm i Bestem w zespole byli jeszcze Ken Brown i Billy'ego Barlow. W sierpniu gdy Beatlesi zaprosili Best'a by był ich perkusistą, Chas zamierzał pójść na studia. W grudniu 1960 roku Beatlesi wrócili z Hamburga bez Stuarta, który został z Astrid. Tak więc nie perkusisty ale tym razem zespół potrzebował basisty. Best najpierw zasugerował Browna, który w tym czasie przebywał jednak w Londynie. Przeciwko przyjmowaniu 'nowej krwi' do zespołu był Paul, który brał pod uwagę grę na basie gdy Best zasugerował wtedy Chasa Newby, który akurat przyjechał spędzać święta w rodzinnym Liverpoolu.

Newby studiował wtedy już chemię i zgodził się dołączyć do zespołu tylko na krótko. Pożyczył skórzaną kurtkę i zadebiutował w The Beatles 17 grudnia 1960 w klubie Casbah. W tym składzie zagrali tylko cztery razy. Kolejne koncerty miały być w Grosvenor Ballroom w Birkenhead, Litherland Town Hall i ponownie w Casbah. John Lennon zaoferował mu więc kolejne koncerty ale Chas tłumaczył, że musi kontynuować studia i odrzucił ofertę. Po latach pracował w zarządzie przemysłowej firmy w Birmingham. Spotkał się z Bestem, który pisał swoją książkę o The Beatles. Newby wspominał czas spędzony z The Beatles jako miłe wspomnienie, dodawał także zawsze, że nigdy nie żałował odrzucenie oferty zostania stałym członkiem The Beatles. Wierzycie mu ?

___________

__________
- Q -

QUARRY MEN
Protoplasta The Beatles. Grupa skifflowa założona przez Johna Lennona jesienią 1956 roku, wkrótce po tym, gdy wychowująca go ciocia Mimi kupiła mu gitarę w sklepie Franka Hessy'ego. Nazwa pochodziła od szkoły Quarry Bank School, do której chodził John i członkowie zespołu: Pete Shotton, grający na tarce do prania oraz Bill Smith na tea chest basie (opis tego 'instrumentu' znajdziecie w blogu). Smith był w zespole do połowy 1958 roku gdy obowiązki gry na tego typu basie dzielone były pomiędzy Ivana Vaughana oraz Lena Garry. W składzie był jeszcze Nigel Whalley, próbujący być menadżerem zespołu. Twierdzi się, że zanim zespół nazwał się Quarry Men, John nazywał zespół the Black Jacks, ale zdecydował się na zmianę nazwy usłyszawszy szkolną piosenkę, w której jeden z wersów brzmiał: 'Quarry Men, old before our birth' (Quarry Men, starzy przed naszymi urodzinami).

Skład Quarry Men rozszerzał się. Pojawili się Rod Davis grający na banjo, Eric Griffiths na gitarze oraz perkusista Colin Hanton. Ich repertuar to popularne w owym czasie przeboje skifflowe jak: 'Lost John', 'Railroad Bill', 'Cumberland Gap', 'Freight Train', 'Midnight Special', 'No Other Baby', 'Rock Island Line', 'Worried Man Blues' ale i znany liverpoolski szant 'Maggie May'.

22 czerwca 1957, Rosebery Street, Liverpool, Quarry Men: od lewej Hanton, Griffiths, Lennon, Garry, Shotton, and Davis)

„Beatlesologia” odnotowuje najbardziej znane koncerty Quarry Men: 22 czerwca 1957 roku na przyjęciu na Rosebury Street, 6 lipca 1957 na festynie w Woolton Village, kiedy to John po raz pierwszy spotyka Paula, debiut w Cavern 7 sierpnia 1957 (zostali tam zbesztani przez właściciela Cavern Alana Sytnera - wtedy jazzowego klubu - za wykonanie piosenek rock and rollowych takich jak 'Hound Dog' i 'Blue Suede Shoes') oraz nieudane przejęcie przez Paula roli gitarzysty prowadzącego 18 października 1957 w czasie występu w New Clubmoor Hall. Warto zaznaczyć, ze w czasie wspomnianego wyżej koncertu w Cavern na scenie nie było Paula. Wykonywany tam repertuar rock and rollowy dowodzi, że John już wtedy sam chciał odejść od skiffla w stronę muzyki, którą grał np. Elvis (w niektórych biografiach Paula McCartney'a sugeruje się, że Johna do ucieczki od skiffla namówił Paul). W Cavern Paul już zagrał w składzie Quarry Men 24 stycznia 1958 (scenę dzielili wspólnie z zespołem Merseysippi Jazz Band)

__________
- W -

WEISS NAT

Nat z Brianem

Nowojorski prawnik. Z czasem przerzucił się całkowicie na interesy w branży muzycznej. Gdy promotor brytyjski Larry Parnes próbował lansować w Stanach swego podopiecznego Tommy'ego Steele, zwrócił się właśnie do Weissa o pomoc. W ten sposób jakiś czas później Parnes, gdy Beatlesi przymierzali się do podboju Ameryki, skontaktował Weissa i Epsteina. Obaj spotkali się na przyjęciu w hotelu Plaza w Nowym Jorku. Po krótkiej rozmowie Epstein zatrudnił Weissa do reprezentowania go i jego podopiecznych na terenie USA i Kanady. Wtedy to Weiss zrezygnował z innych praktyk prawnych jak np. sprawy rozwodowe itd. a zajął się reprezentowaniem swoich klientów z branży rozrywkowej (byli wśród nich z czasem: Miles Davis, James Taylor czy Cat Stevens).

Epstein i Weiss jako żydowscy biznesmani szybko się zaprzyjaźnili. Gdy Epstein przylatywał do Nowego Jorku za każdym razem na lotnisku czekał na niego Nat. W 1965 Epstein zaproponował Weissowi zarządzanie firmą zajmującą się jego artystami na terenie Ameryki już nie tylko jako prawnikiem ale po prostu menadżerem, dyrektorem wspólnej spółki (Nemperor Artists). Weiss oczywiście się zgodził. Weiss odkrył w Atlantic City grupę zwiącą się the Rondells. Brian zmienił im nazwę na The Cyrkle. Zespół dołączył do The Beatles w czasie ich trasy w 1966 po Ameryce a firma Nemperor Artists zajęła się wszystkimi sprawami organizacyjnymi trasy (rezerwacje hotelów itd.) Kilka miesięcy przed śmiercią Epstein poprosił Weissa by został … jego menadżerem.


Nowy Jork, 1968. Paul i John promują w Ameryce firmę Apple. W środku Nat Weiss, nad nim Magic Alex

Weiss wspominał, że w San Francisco w 1966 Brian wspomniał mu, że to ostatni koncert The Beatles i że obawia się o swoją rolę w zespole, że zespół może nie przedłużyć z nim kontraktu. Epstein był załamany i żalił się, że nie wie co ma dalej robić w życiu. Gdy jedna z gazet zacytowała Epsteina, że ten przewiduje dalszy spadek popularności zespołu, Brian błagał Weissa by ten wszędzie gdzie tylko się da wysyłał sprostowania swej wypowiedzi ewentualnie nawet przeprosiny. Weiss wspominał także, że tuż przed śmiercią Brian dał mu notatkę, w której sugerował, że stroje Beatlesów na okładkę 'Sierżanta Peppera' są niewłaściwe, że Beatlesi powinni być w brązowych kurtkach.

Nat Weiss zmarł 30 lipca 2013.