sesja REVOLVER - dawny John, jeszcze bez drucianych okularów. |
6
grudnia – PIERWSZA SESJA DO „SGT.PEPPER'S LONELY HEARTS CLUB BAND.” Ponadto
w tym dniu Beatlesi nagrywają życzenia świąteczne dla pirackich radiostacji
radiowych: Radio London oraz słynnej Radio Caroline. W owym czasie powstawało
wiele podobnych radiostacji, chcących złamać monopol BBC na nadawanie muzyki w
eterze. Często takie radiostacje zlokalizowane były na statkach (Radio
Caroline), które krążyły wokół Wielkiej Brytanii, trzymając się wód neutralnych
ale rząd wypowiedział wszystkim totalną wojnę. Beatlesi zawsze wspierali
wszystkie radiostacje i nagrywali także swoje wywiady, wypowiedzi także dla
pirackich radiostacji, wiedząc, że coraz częściej młodzież ich słucha właśnie na
tamtych falach.
Prócz
nagrania tzw. Christmas Message (które zostało zamieszczone w 1995 na drugiej
stronie singla 'Free As A Bird' wraz z piosnkę 'Christmas Time Is Here Again'),
zespół rejestruje w studiu pierwszy utwór, który znajdzie się albumie
„Sgt.Pepper's Lonely Hearts Club Band”. Nagrywane są tego dnia dwa podejścia –
zresztą uznane jako najlepsze – ścieżek z gitarą basową Paula i perkusją Ringa
oraz drugie z gitarami Johna i George'a.
8
grudnia – dalsze prace (overdub wokalu i fortepianu Paula, nikogo z
pozostałej trójki nie ma) nad 'When I'm Sixty Four' oraz nad 'Strawberry Fields
Forever' (w tym wersja z wiolonczelami i trąbkami). Produkują: Dave Harries
(inżynier techniczny) i George Martin, stronę techniczną obsługują jak zawsze
Geoff Emerick i Phil Donald. Dodatkowe instrumenty do akustycznej wersji
gitarowej Johna zaaplikował Martin. John będący bardzo niezadowolony z
dotychczasowych rezultatów, zwrócił się do producenta by rozpisał partytury na
instrument orkiestralne tzw. smyczki i blachy. Dlaczego pojawia się jako
producent Dave Harries. Tego dnia Martin i Emerick udali się na premierę nowego
filmu z Cliffem Richardem 'Finders Keepers' i spóźnili się do studia (Beatlesi
zazwyczaj pojawiali się w studiu późnymi popołudniami a czasem nawet
wieczorem).Ponieważ Beatlesi – po próbach - chcieli już nagrywać, obowiązki
Martina przejął Harries. Tak wspomina tamtą sytuację sam DAVE HARRIES:
Wkrótce po tym jak podłączyłem mikrofony i instrumenty – tej nocy – Beatlesi
przybyli gotowi do nagrywania. Nie było nikogo prócz mnie, tak więc stałem się
na tą chwilę producentem i inżynierem nagraniowym. Nagraliśmy cymbały Ringa,
George'a i Paula na bongosach i innych instrumentach perkusyjnych (timps). Mal
Evans grał na tamburynie, nałożyliśmy gitary, wszystko. Brzmiało świetnie. Kiedy
George i Geoff pojawili się na górze w reżyserce, szybko zniknąłem, ponieważ nie
powinienem był wcale nagrywać.
10
grudnia – na rynku krajowym pojawia się `A Collection of the Beatles
Oldies (But Goldies)'.
Dave Harries, Paul McCartney, Ken Scott, John Smith, George Harrison George Martin |
11
grudnia – W Saville Theatre Brian Epstein prezentuje Little Richarda,
któremu po koncercie oferuje kontrakt menadżerski. Czarnoskóry gwiazdor rock and
rolla odrzuca go jednak.
15
grudnia – dalsza praca nad „Strawberry Fields Forever”. Może tym razem
trochę szczegołów: Studio Abbey Road nr 2 , czas: 14.30-24.00. Nagrywanie:
`Strawberry Fields Forever' (overdub do take 25, overdub do take 26). Mono
mixing: `Strawberry Fields Forever' (remixes 5-9, z take 26). Producent: George
Martin; Inżynier: Geoff Emerick; 2-gi Inżynier: Phil McDonald. Nagrywanie
wiolonczeli, trąbek do `Strawberry Fields Forever'. Więcej o samej piosence w
opisach PIOSENKI/SONGS. Wyżej przytoczyłem trochę „detali technicznych” by
kolejny raz podkreślić fakt, jak doskonale znana jest cała faktografia studyjna
zespołu (przeważnie te dane znamy dzięki Markowi Lewisohnowi, który spędził w
archiwach EMI setki a może i tysiące godzin).
17
grudnia - Tara Browne, przyjaciel Paula, spadkobierca fortuny Guinessa
spędza ten wieczór, oglądając z modelką Suki Poitier telewizję w domu
przyjaciela w Earl Court.
18
grudnia – światowa premiera filmu „A Family Way” w londyńskim Warner
Theatre, na której obecni są Paul z Jane Asher.
Paul na premierze "The Family Way". |
Tara Browne |
19
grudnia - około 13-tej Tara i Suki opuszczają dom. 7 minut później
uczestniczą w wypadku samochodowym w Redcliffe Gardens (uderzają w inny
samochód, uciekając przed nadjeżdżającym na nich z naprzeciwka). Tara umiera na
drugi dzień w szpitalu. Przyjaciele opisują, że zginął tak jak żył, pędząc na
złamanie karku. Jego przyjaciółka Suki przeżyła ale fatum jej nie opuszcza.
Zostaje później dziewczyną Briana Jonesa z The Rolling Stonesów, który tonie w
1969. W 1981 ponownie uczestniczy w poważnym wypadku samochodowym, w którym
ginie razem z mężem
John
Lennon unieśmiertelnia Tarę słowami w „A Day In The Life”: He blew his mind
out in a car, He didn't notice that the lights had changed,A crowd of people
stood and stared, They'd seen his face before, Nobody was really sure If he was
from the House of Lords. Tara Brown – nazywany przez brytyjską prasę
„złotym dzieckiem lat 60-tych” - w chwili śmierci miał 21 lat. DO jego
przyjaciół należeli między innymi: McCartney, inni z The Beatles, Mick Jagger
oraz milioner John Paul Getty.W wieku 25 lat miał odziedziczyć majątek ok. 1
miliona funtów, jak na owe czasy – gigantyczny. Osierocił dwoje dzieci, ze swego
wczesnego, bo zawartego w wieku 18 lat małżeństwa z Noreen McSherry. Na drugi
dzień o wypadku młodego playboy'a mówi cała Wielka Brytania. „Daily Sketch'
publikuje zdjęcie auta, sportowego Lotusa Elana Browne'a pod wypadku, który
wygląda jak porsche gwiazdora z Ameryki, Jamesa Deana, zgniecione w wypadku z
połowy lat 50-tych.
Suki i Brian Jones |
George Martin |
JOHN: Pisałem 'A Day In The Life' a przede mną na fortepianie leżał egzemplarz. Otworzyłem gazetę na 'News in brief' czy 'Far and Near', czy jakoś tak. Zwróciłem uwagę na dwie historie. Na jedną o spadkobiercy Guinessa, który zabił się w wypadku samochodowym. Taki był nagłówek tej historii. Zmarł w Londynie w wypadku... Nie skopiowałem tego wypadku, Tara nie „odpłynął” w wypadku. Ale o tym wtedy pomyślałem i taki napisałem wers.
PAUL (w „Many Years From Now”)
uzupełnia: Wers o polityku, którego umysł odpłynął w samochodzie
(blowing his mind out in a car) napisaliśmy razem. Przypisano go Tarze Browne,
spadkobiercy Guinessa, ale w tym przypadku, gdy go pisaliśmy, nie wiązałem z
Tarą w moim umyśle. Może w głowie Johna taka myśl się pojawiła. W mojej głowie
miałem zupełnie inny obraz. Wyobrażałem sobie polityka, nafaszerowanego
prochami, który zatrzymał się na skrzyżowaniu i nie zauważył zmiany. 'Blew his
mind' było czystym odniesieniem się do narkotyków, nie mającym związku z
wypadkiem samochodowym.
23
grudnia – wychodzi album z muzyką z 'The Family Way', singiel 'Love In The
Open Air'.
24
grudnia – album 'Yesterday... and Today' 27-my tydzień na liście Billboardu
(Top200).
26 grudnia - w telewizji John i skecz: `Not Only... But Also'.
26 grudnia - w telewizji John i skecz: `Not Only... But Also'.
John i Peter Cook |
29 grudnia – Praca w
Studio, prace producenckie (miksowanie, edycja, kopiowanie na tasmy itd.)
nad 'When I'm Sixty Four' oraz `Strawberry Fields Forever'. W Studio 2, od 19.00
– 2.15, po raz pierwszy praca nad : `Niezatytułowana - Untitled' (roboczy tytuł
`Penny Lane').
!966, fotka jeszcze z sesji REVOLVER |
____________
30
grudnia - prace producenckie nad 'When I'm 64' oraz 'Strawberry Fields Forever'
– ciąg dalszy. Nagrywanie „Penny Lane”.Koniec 1966, praca w studio, Paul, Martin, John i George |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz