Dyskografia w USA
Wydane: 10 stycznia 1964 (22 lipca 1963)
Wydane: 10 stycznia 1964 (22 lipca 1963)
Vee-Jay VJLP 1062
I Saw Her Standing
There
Misery
Anna (Go To Him)
Chains
Boys
Love Me Do
PS I Love You
Baby It's You
Do You Want To Know A Secret
A Taste Of Honey
There's A Place
Twist And Shout
Wszystkie inne szczegóły piosenek - odsyłam do opisu albumu "PLEASE, PLEASE ME".
"PLEASE PLEASE ME" cz.1
Misery
Anna (Go To Him)
Chains
Boys
Love Me Do
PS I Love You
Baby It's You
Do You Want To Know A Secret
A Taste Of Honey
There's A Place
Twist And Shout
Wszystkie inne szczegóły piosenek - odsyłam do opisu albumu "PLEASE, PLEASE ME".
"PLEASE PLEASE ME" cz.1
Jak już wcześniej napisałem na blogu
zawartość pierwszego albumu na rynku w USA była kopią – co prawda niezbyt wierną
- albumu „Please Please Me”. Amerykańscy producenci wycięli z płyty dwie
piosenki: „Please Please Me” oraz „Ask Me Why” a drugą z zauważalnych rzeczy
było pozbycie się wyliczanki Paula „one, tow, three.... fooooo” w numerze
otwierającym płytę. Wszystkie inne detale oczywiście są takie same jak na
brytyjskim oryginale. Amerykanie początkowo oczywiście chcieli wydać album
„Please Please Me” w niezmienionej formie ale standardem na rynku amerykańskim
było 12 piosenek na płycie długogrającej stąd powód okrojenia zawartości płyty.
Plotka niesie, że w przypadku „wyliczanki” Paula w „I Saw her Standing There”
amerykańscy producenci byli przekonani, że fragment ten został na taśmie
przypadkowo i go usunęli ( w wersjach mono i stereo). Reszta piosenek na płycie
była jak na albumie brytyjskim i aż do płyty „Revolver” była to „najbliższa”
oryginalnemu brytyjskiemu odpowiednikowi płyta na rynku w USA. Dodajmy, że „I
Saw Her Standing There” w wersji brytyjskiej czyli z odliczaniem Paula ukazał
się już na drugim w USA albumie: „Meet The Beatles” wydanym już przez
Capitol.
"PLEASE PLEASE cz. 2"
"PLEASE PLEASE cz. 2"
Choć wydanie
albumu zaplanowano na 22 lipca 1963 to ostatecznie został wydany w pierwszych
dniach stycznia następnego roku (10 stycznia). Płytę wydała wytwórnia Vee-Jay
ale Epstein prowadził już rozmowy z potężniejszym partnerem – Capitol Records.
20 stycznia a więc za 10 dni miał się na rynku ukazać drugi album zespołu :
„Meet The Beatles” i między wytwórniami wybuchł spór. Finalnie firmy się
dogadały i Vee-Jay mogły sprzedawać swój album do października 1964 roku (ok. 1,
3 mln kopii). Do dzisiaj nie ma żadnego śladu po tym, by album ukazał się
właśnie 22 lipca 1963 roku. Vee-jay nie było specjalnie zainteresowane
wydawaniem nieznanego zespołu z Anglii w swoim kraju. W grudniu potężny Capitol
ogłosił, że rozpoczyna kompleksową promocję The Beatles w USA i to dało szefom
Vee -Jay wiele do myślenia (pomijam tutaj wątek kłopotów finansowych i afer w
samym kierownictwie Vee-Jay). Postanowiono bez względu na przewidywalne kłopoty
i spór z Capitolem wydać album :”Introducing … The Beatles” najszybciej jak
tylko się da.
Za zacytowanymi w Wikipedii źródłami podaję: „Metalowe matryce były już w tłoczniach wytwórni Vee-Jay, wydrukowano też 6000 przednich okładek. Nie przygotowano jednak tylnych okładek. Jako substytut postanowiono więc wykorzystać jedną ze stron wewnętrznej koperty, składającej się z kolorowych reprodukcji okładek 25 albumów innych artystów. Okładka ta znana w środowiskach kolekcjonerów jako wersja "Ad Back" stała się bardzo poszukiwana. Druga wersja tylnej okładki była użyta, kiedy wykorzystano "Ad Back"; ponieważ była ona cała biała, bez nadruków, zyskała miano "Blank Back" i również stała się rarytasem. W końcu trzecia edycja Vee-Jay zawierała już normalną tylną okładkę z tytułem albumu u góry i (poniżej) tytułami otworów w dwóch kolumnach. Wszystkie te wersje były dostępne na rynku po wydaniu albumu 10 stycznia 1964”. Spory prawne (Capitol Records miała prawa do piosenek „Love Me Do” oraz „P.S. I Love You”) doprowadziły, że Vee-Jay wycofała pierwszą wersję płyty (po sprzedaniu ok. 80 tys kopii) i wydała ponownie album „Introducing... The Beatles” usuwając dwie sporne piosenki a wstawiając na ich miejsce pominięte dwie wcześniej „Please, Please Me” oraz „Ask Me Why”. Nowa wersja albumu ukazała się 10 lutego 1964. Weszła ona na listy albumów dopiero po wydaniu „Meet The Beatles”, szybko osiągnęła poz. 2 i była tam ok. 2 miesięcy. Za źródłami z Wikipedii: Pomimo usunięcia "Love Me Do" i "P.S. I Love You", do których prawa miał Beechwood Music songs, Vee-Jay i Capitol toczyły w I poł. 1964 spór przed sądem. Wobec albumu Vee-Jay kilkakrotnie wydawano wyroki sądowe, anulowano je następnie i ponownie przywracano. Ponieważ pomiędzy tymi wyrokami tłoczono pospiesznie kolejne kopie albumu, okazało się w efekcie, że ukazały się ok. 24 rozmaite wersje albumu (wliczając w to wersje mono i stereo), wyprodukowane w licznych zakładach. Ostatecznie 9 kwietnia 1964 rozwiązano kwestię dwóch wersji albumu Introducing... The Beatles; wytwórnia Vee-Jay otrzymała do 15 października 1964 licencję na wydawanie według własnego uznania 16 piosenek The Beatles pozostających w jej dyspozycji. Po wygaśnięciu licencji wszelkie prawa miały przejść na wytwórnię Capitol. W tym czasie sprzedano ok. 1,300,000 egzemplarzy mono i tylko ok. 41,000 egzemplarzy stereo – 3.1% ogólnej ilości; stąd też oryginalny album Introducing... The Beatles w wersji stereo jest dziś rzadkością.
Za zacytowanymi w Wikipedii źródłami podaję: „Metalowe matryce były już w tłoczniach wytwórni Vee-Jay, wydrukowano też 6000 przednich okładek. Nie przygotowano jednak tylnych okładek. Jako substytut postanowiono więc wykorzystać jedną ze stron wewnętrznej koperty, składającej się z kolorowych reprodukcji okładek 25 albumów innych artystów. Okładka ta znana w środowiskach kolekcjonerów jako wersja "Ad Back" stała się bardzo poszukiwana. Druga wersja tylnej okładki była użyta, kiedy wykorzystano "Ad Back"; ponieważ była ona cała biała, bez nadruków, zyskała miano "Blank Back" i również stała się rarytasem. W końcu trzecia edycja Vee-Jay zawierała już normalną tylną okładkę z tytułem albumu u góry i (poniżej) tytułami otworów w dwóch kolumnach. Wszystkie te wersje były dostępne na rynku po wydaniu albumu 10 stycznia 1964”. Spory prawne (Capitol Records miała prawa do piosenek „Love Me Do” oraz „P.S. I Love You”) doprowadziły, że Vee-Jay wycofała pierwszą wersję płyty (po sprzedaniu ok. 80 tys kopii) i wydała ponownie album „Introducing... The Beatles” usuwając dwie sporne piosenki a wstawiając na ich miejsce pominięte dwie wcześniej „Please, Please Me” oraz „Ask Me Why”. Nowa wersja albumu ukazała się 10 lutego 1964. Weszła ona na listy albumów dopiero po wydaniu „Meet The Beatles”, szybko osiągnęła poz. 2 i była tam ok. 2 miesięcy. Za źródłami z Wikipedii: Pomimo usunięcia "Love Me Do" i "P.S. I Love You", do których prawa miał Beechwood Music songs, Vee-Jay i Capitol toczyły w I poł. 1964 spór przed sądem. Wobec albumu Vee-Jay kilkakrotnie wydawano wyroki sądowe, anulowano je następnie i ponownie przywracano. Ponieważ pomiędzy tymi wyrokami tłoczono pospiesznie kolejne kopie albumu, okazało się w efekcie, że ukazały się ok. 24 rozmaite wersje albumu (wliczając w to wersje mono i stereo), wyprodukowane w licznych zakładach. Ostatecznie 9 kwietnia 1964 rozwiązano kwestię dwóch wersji albumu Introducing... The Beatles; wytwórnia Vee-Jay otrzymała do 15 października 1964 licencję na wydawanie według własnego uznania 16 piosenek The Beatles pozostających w jej dyspozycji. Po wygaśnięciu licencji wszelkie prawa miały przejść na wytwórnię Capitol. W tym czasie sprzedano ok. 1,300,000 egzemplarzy mono i tylko ok. 41,000 egzemplarzy stereo – 3.1% ogólnej ilości; stąd też oryginalny album Introducing... The Beatles w wersji stereo jest dziś rzadkością.
Hotele, sami, komponowanie... |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz