Historia The Beatles (Fab Four): 05. PRACA NAD "A HARD DAY'S NIGHT"

Marzec 1964 to początek prac nad pierwszym i najlepszym filmem w dorobku Wielkiej Czwórki. Kręcenie scen do filmu rozpoczęto 2 marca w Studiach w Twickenham, także na stacji w Paddington, słynne sceny w pociągu (Action Maine Line). Po całym dniu Beatlesi w limuzynie odjeżdżają z planu. Pomiędzy 2 a 6 marca kręcone są sceny do filmu – częściowo w atelier studia, częściowo w plenerach jak np. na Westbourne Park Station w Londynie – przeważnie sekwencje rozgrywając się w pociągu na początku filmu. Niezależnie od wszystkich innych zajęć jak praca w studiu czyli nagrywanie, bardziej lub mniej aktywna obecność wszystkich chłopców w czasie miksowania piosenek, promocja książki itd – głównym zajęciem Beatlesów w marcu 1964 było kręcenie filmu. Marzec to miesiąc DNIA PO CIEŻKIEJ NOCY.

2 marca - w tym dniu po raz pierwszy spotykają się na planie George i Pattie.

6 marca – sesja do filmu, nagrywanie :”I'm Happy Just To Dance With You”, „Long Tall Sally”, „I Call Your Name”.

5-10 marca – kręcenie filmu

10 marca - kolejna sesja nagrań do filmu, miksowanie dwóch piosenek w wersji niemieckiej:”Komm Gib Mir Deine Hand” oraz „Sie Liebt Dich”.

RINGO: "To była znakomita zabawa. Kręcenie filmu było dla mnie czymś niesamowitym. Jako dziecko uwielbiałem filmy... Uważam,że ze względu na miłość do filmów byłem mnie zakłopotany graniem w filmie. Johnowi też się to podobało. Miałem wrażenie, że George przez większość czasu nie chciał grać. Robił to tylko dlatego, bo my to robiliśmy".

GEORGE: "Nie wiem o czym on mówi. Uwielbiałem to zajęcie, nie lubiłem tylko wstawać o 5 rano. Zaczynaliśmy bardzo wcześnie. Musieliśmy przybyć na miejsce, przebrać się, umyć i umalować. Gdy my się szykowaliśmy, oni próbowali sceny z dublerami. Wołali nas wtedy, gdy byli już gotowi na próby z nami. Tyle zawsze się naokoło działo, że nigdy nie wiedziałem ile jest kamer. Nie zwracaliśmy zbyt wiele uwagi na szczegóły - bylismy w środku otoczni tym wszystkim...
Po drodze. kręcąc, wymyśleliśmy parę rzeczy (choć muszę przyznać, że one nie wyglądają na zbyt spontaniczne), jak choćby konferencja prasowa.Wymyślaliśmy dużo odpowiedzi, a Dick lester mówił: "O , to jest dobre, powiedz to", Był w tym naprawdę dobry."

GEORGE MARTIN: "To był mój pierwszy film, do którego napisałem muzykę, ponadto miałem szczęście boi reżyser też był muzykiem. Nagraliśmy piosenki do filmu, tak jak normalne utwory, a Dick użył wielu piosenek, które nagraliśmy wcześniej jak choćby "Can't Buy Me Love", która pojawia się w filmie dwukrotnie. Przygotowałem instrumentalną wersję "This Boy" jako część muzyki podkładowej i wykorzystałem ją podczas sekwencji, kiedy Ringo plącze się w pobliżu rzeki. Zatytułowaliśmy ją "Ringo's Theme" i trafiła ona na amerykańską listę przebojów orkiestrowych. co bardzo mnie usatysfakcjonowało".

11 – 18 marca – dalsza praca na filmem.
JOHN: "Scena w wannie była spontaniczna. Sam pomysł taki nie był, wtej scenie miałem robic to co sobie wymyśliłem. Sporo z tego jest spontaniczne... Z reguły trzymaliśmy się scenariusza, ale niektóre gagi były nasze albo reżysera. On sam sporo podrzucił.

13 marca – Epstein wylatuje do Holandii zorganizować tam trasę.

14 marca – w amerykańskich kinach emisja filmu z koncertu zespołu w waszyngtońskim Coliseum z 11 lutego tego roku.

16 marca – w USA wychodzi singiel : „Can't Buy Me Love”, tego samego dnia ma już status Zlotej Płyty.
JOHN - "Razem z Paulem z przyjemnością pisaliśmy muzykę do tego filmu. Były takie chwile jednak, że nie zdążymy napisać całego materiału. Cztery numery naprawdę mnie biorą - "Can't Buy Me Love", "If I Fell" , "I Should Have Known Better" oraz "Tell Me Why", rytmiczny kawałek, który pojawia się pod koniec filmu"

19 marca – Pracowity dzień, rano kręcenie filmu. Jeszcze tego samego dnia dwa wązne wydarzenia: Beatlesi otrzymują nagrodę Variety Club. Harold Wilson (lider opozycji, ten sam, którego George za dwa lata wymieni w piosence „Taxman”) wręcza im nagrodę Osobistości Show Biznesu za 1963 rok. Ceremonia ma miejsce w Hotelu Dorchester w Park Lane w Londynie, zostaje sfilmowana i wyemitowana w następnym dniu. Wszyscy oglądają z nie mniejszym zainteresowaniem niż gdyby był to koncert zespołu.

Harold Wilson w czasie uroczystości skrytykował niedawną wypowiedź premiera sir Aleca Douglasa-Home'a, który wprost powiedział o zespole, że jest bardzo cennym towarem eksportowym.

WILSON: "Powstrzymam się od zbijania kapitału politycznego... Wszyscy jesteśmy dumni ze stworzenia przez nich muzycznego stylu, który zrewolucjonizował współczesny świat".

Drugim wydarzeniem jest pierwszy występ zespołu w programie Top of The Pops. Program zostaje nagrany, Beatlesi bez publiczności nagrywają wykonanie dwóch piosenek z aktualnego singla. Emisja tego programu dopiero 25 marca. W owym czasie Top Of The Pops jest najbardziej popularnym programem muzycznym w UK. Pozycję tą zachowuje przez wiele wiele lat.

The Beatles wyróżnieni jako OSOBISTOŚCI ROKU - w środku Harold Wilson

Z nagrodami z Variety Club.

JOHN: "To była komediowa wersja, tego co się z nami działo. Presja była znacznie większa od tej, jaką widać w filmie. Zaakceptowałem fil "A Hard Day's Night", choć przed napisaniem scenariusza Alun Owen spędził z nami tylko dwa dni. Byliśmy jednak wściekli nieco, ze względu na pewną nieszczerość. To było dobre pokazanie nas podczas tournee w Londynie i Dublinie. To było o nas razem, w sytaucji gdy musieliśmy zagrać przed ludźmi. Tacy byliśmy! Alun Owen widział konferencję prasową, więc całkiem dobrze odtworzył ją w filmie.Wówczas jednka uważaliśmy, że to było trochę naciągane.

20 marca - premiera singla „Can't Buy Me Love”/ „You Can't Do That” w Wielkiej Brytanii. Rekordowa sprzedaż singal w ilości ponad 2 000 000 kopii, rekord wiele lat nie pobity, dopiero w latach 90-tych pobił go singiel „Spaceman” grupy Babylon ZOO.

23 marca – Amerykanie z Vee-Jay chcą się załapać na kawałki torta pod nazwą The Beatles i kolejny singiel: „Do You Want To Know A Secret” („Thank You Girl”) oraz EP-kę pod tytułem: „The Beatles – Souvenir of Their Visit to America”.

W tym samym dniu w rodzimy kraju zespołu wychodzi pierwsza książka Johna Lennona: „In His Own Write” . Książkę publikuje Jonathan Cape. Liczy 78 stron, 31 opowiadań, dużo rysunków autora i przedmowę Paula McCartney'a.

JOHN: "Książka jest o niczym. Jeśli się komuś podoba to podoba, jeśli nie to nie. To wszystko. Nie ma w niej nic głebokiego, ma być zabawna. Spisujęrzeczy na papierze i pakuję do kieszeni, kiedy się uzbiera tego więcej - jest książka. Nigdy naprawdę nie myślałem o napisaniu książki. To się samo rozrosło do takich rozmiarów. Gdybym nie był Beatlesem, nie myślałbym o opublikowaniu tych rzeczy. Włóczyłbym się po okolicy bez grosza, pisał i od razu wyrzucał. Może byłbym poetą w stylu beat generation.

rys. Jamesa Thurbera

Sukces daje wiarę w siebie, trudno to opisać, ale gdy się ją posiadło, trudno ją stracić...
Takie mam poczucie humoru, to się zaczęło jeszcze w szkole. Lubiłem trzy osoby - Lewisa Carrolla, Jamesa Thurbera i angielskiego ilustratora Ronalda Searle'a. Zafascynowali mnie gdy miałem 11 lat (gdy miałem 15 zacząłem "thurberyzować" swoje rysunki).
Ukrywałem moje prawdziwe uczucia w bełkotowisku, takim jak "In His Own Write". Jako nastolatek pisałem wiersze bełkotowcem, by ukryć swoje uczucia przed Mimi. Kiedy miałem 14 lat, na lekcji angielskiej literatury dali nam książkę Chaucera lub kogoś jak on i wszyscy uznaliśmy, że to bomba. Padaliśmy kiedy nauczyciel omawiał ją na lekcji. Potem sam zacząłem pisać w tym stylu. Takie własne rzeczy, z których można się pośmiać - dla mnie i moich przyjaciół".

Więcej o książce: IN HIS OWN WRITE

23-31 marca - ujęcia do „A Hard Day's Night” … W tym dniu zaczynają być filmowane sceny finalne do filmu (koncert) w londyńskim Scala Theatre. Trwają do końca miesiąca.
GEORGE MARTIN: "To był mój pierwszy film, do którego napisałem muzykę, ponadto miałem szczęście boi reżyser też był muzykiem. Nagraliśmy piosenki do filmu, tak jak normalne utwory, a Dick użył wielu piosenek, które nagraliśmy wcześniej jak choćby "Can't Buy Me Love", która pojawia się w filmie dwukrotnie. Przygotowałem instrumentalną wersję "This Boy" jako część muzyki podkładowej i wykorzystałem ją podczas sekwencji, kiedy Ringo plącze się w pobliżu rzeki. Zatytułowaliśmy ją "Ringo's Theme" i trafiła ona na amerykańską listę przebojów orkiestrowych. co bardzo mnie usatysfakcjonowało".

Ciekawa informacja przychodzi do zespołu z dalekich Antypodów: na australijskich listach przebojów sześć pierwszych miejsc zajmują The Beatles. Brian: „Chłopcy! Musimy tam się wybrać!”

28 marca – słynne Muzeum Figur Woskowych Madame Tussaud ogłasza, że Beatlesi będą pierwszymi artystami pop, których figury znajdą się w salach.

31 marca – kolejna sesja dla BBC, Brian Epstein wylatuje do Austalii z zespołem Gerry And The Pacemakers przygotować trase koncertową jego głównych pupilów.

2 kwietnia – ku zupełnemu brakowi zaskoczenia u wszystkich singiel „Can't Buy Me Love” numerem 1 w Zjednoczonym Królestwie (UK).