GIRL

 



album: RUBBER SOUL  
kompozycja: Lennon (80%) - McCartney (20%)

napisana: listopad 1965

nagrana: 11 październik 1965

długość: 2'27”

podejścia: 2

producent: George Martin

inżynier: Norman Smith,Ken Scott

Obsada:

John: wokal wiodący,akustyczna gitara ( 1964 Gibson J160E)

Paul: chórki, gitara basowa (1963 Hofner 500/1)

George: chórki,akustyczna solowa gitara (1962 Gibson J160E), akustyczna rytmiczna gitara (1964 Framus 12-strunowa „Hootenanny”)

Ringo: perkusja (1964 Ludwig Super Classic Black Oyster Pearl ),

Dostępne na:

Rubber Soul (UK: Parlophone PMC 1267; PCS 3075; Parlophone CDP 7 46440 2)

The Beatles 1962-1966 (UK: Apple PCSP 717; US: Apple SKBO 3403; Apple CDP 7 97036 2)  

Love Songs (UK: Parlophone PCSP 721; US: Capitol SKBL 11711)

Love

Kontynuujemy opisywanie kolejnej piosenki z ostatniego albumu zespołu w 65 roku.
"Dziewczyna". Jedna z najpiękniejszych ballad zespołu, Johna, nie tylko na albumie „Rubber Soul” ale i w całej twórczości zespołu. Ostatnia z piosenek jakie zespół nagrał na album. Napisana została w okresie ciśnienia spowodowanego nieuchronnie się zbliżającym terminem wydania nowego albumu. John kilka razy wspomniał, że o ile przerażają go terminy (deadline), konieczność pisania na czas, dyscyplina, to doskonale mu się w takich stresowych warunkach pracowało. Tak powstała i ta piosenka.

O ile dzisiaj uważana za charakterystyczną – i to nie tylko za filozoficzny tekst w trzeciej zwrotce – dla Johna w okresie The Beatles, to muzyk napisał ją na bazie krótkiego instrumentalnego fragmentu, gitarowego riffu, który Paul napisał dwa lata wcześniej w czasie swoich wakacji w Grecji. Pewne motywy „greckie” - gitara a la buzuki – mogły być również wynikiem ogromnej wtedy popularności filmu „Grek Zorba” z Anthony'm Quinnem, który właśnie w 1965 roku święcił swoje pierwsze tryumfy. Reszta piosenki (w zasadzie cała) powstała w studiu. Oryginalny riff gitarowy Paula wstawiony został do prawego kanału w 1'31” czasie trwania piosenki i na samym końcu jako instrumentalny fragment, tuż przed końcowymi chórkami.

JOHN: „To o dziewczynie z marzeń... W późniejszych czasach (The Beatles) staraliśmy się już dopasowywać tekst do melodii, odwrotnie niż to było kiedyś. Kiedyś to laliśmy ze swoich tekst ów jak ludzie słuchający piosenek z Tin Pan Alley (tut: mało ambitne, dobrze się sprzedające przeboje).To jedna z takich piosenek. Podoba mi się tam tekst. To jeden z moich najlepszych...

Dziewczyna jest realna. Słowa były w porządku. To nie była tylko piosenka, coś tam o dziewczynie, którą w końcu okazała się Yoko – którą wielu z nas szuka przez całe życie

Zawsze marzyłem sen o konkretnej dziewczynie wkraczającej w moje życie. Wiedziałem, że nie może to być ktoś, kto kupuje płyty Beatlesów. Miałem nadzieję, że będzie to kobieta, która da mi to wszystko, czego chcemy od drugiego człowieka – intelektualnie. Chciałem kogoś z kim mógłbym być”.

PAUL:”W 'Girl', którą John napisał jest coś a la Zorba, fragment który napisałem po powrocie z wakacji z Grecji (wrzesień 1963 - RK). Byłem wtedy pod wrażeniem innej kultury, obyczajów. Zrobiliśmy to na gitarach zamiast na buzuki”.

Głośne wzdychanie w piosence po słowach „Girl” w refrenie było oczywistym odwołaniem się do niezrealizowanych w życiu każdego pragnień, ale także – jak podkreślali niektórzy obserwatorzy życia zespołu – mało subtelnym ukazaniem wciągania dymu marihuany. Prawie cały album „Rubber Soul” był nagrywany w czasie intensywnego palenia trawki, bez której w owym czasie zespół nie mógł się obyć. W tym i na następnych albumach,Beatlesi stali się mistrzami we wstawianiu w swoje piosenki wszelakich odniesień do narkotyków oraz innych insynuacji, jak choćby wstawienie w środek piosenki refrenu chórków w słowie „tit” - cycki.

Państwo Lennonowie i Michael Caine.

 PAUL: „To zawsze było zabawne móc zaobserwować, czy możemy wstawić w tekst jakieś niegrzeczny słowa jak np.: 'fish and finger pie' (ryby i palcówka w „Penny Lane”), 'prick teaser' (w „Day Tripper” – big teaser - prick teaser, prick - kutas) czy „'tit, tit, tit' ('Girl' - cycki). Beach Boys mieli piosenkę, w której śpiewali 'la la la la' i bardzo nam się spodobała ta niewinność. Chcieliśmy to skopiować ale nie dokładnie. Więc szukaliśmy podobnej frazy i tak zamieniliśmy 'dit dit' na nasze kpiarskie 'tit tit', które to jest prawie nieodróżnialne a cało nam tyle radochy.

To było trochę dodania sobie luzu, odskoczni w tej naszej zwariowanej karierze. Jeśli tylko mogliśmy umieścić gdzieś w środku coś wywrotowego, robiliśmy to. George Martin pytał:”Co to było co śpiewaliście: dit dit czy tit tit, czy coś innego?” „Oh George, oczywiście, że dit dit dit”, czyżby nie tak brzmiało ? Potem w aucie umieraliśmy ze śmiechu”.

Po latach, już po rozpadzie The Beatles, John powiedział, że w 'Girl' wyraził swoją opinię na temat chrześcijaństwa (co prawda, główne zamieszanie związane ze słynnymi jego słowami o większej popularności zespołu nad Jezusem miało nadejść dopiero za rok). Trzecia zwrotka, bo o nią chodziło Johnowi jest oczywiście bardziej subtelnym zjawiskiem. John był zafascynowany religią, choć uważał siebie za niewierzącego w Boga. W wywiadzie dla 'Rolling Stone' w 1970 uzasadniał swoją postawę wobec kościoła, odrzucenie koncepcji chrześcijaństwa, swoim wychowaniem.

JOHN: „Mówiłem o chrześcijaństwie w kontekście tych rzeczy, że musisz przechodzić męczarnie by trafić do nieba. Mówię tylko, że napisałem o 'bólu, który prowadzi do rozkoszy' ('pain will lead to pleasure') w 'Girl', że był to rodzaj katolickiej, chrześcijańskiej koncepcji – być torturowanym, a potem wszystko będzie w porządku, co nie wydaje się oczywistą prawdą. Ale nie wierzyłem w to, że by coś osiągnąć to musisz się wpierw wycierpieć. Tak się po prostu dzieje”.

Dwie najważniejsze dziewczyny Johna, Yoko i Cynthia z synami.

Pierwsza część piosenki o dziewczynie igrającej ze swoim chłopakiem, Cynthia odebrała jako jawny atak męża na nią. Fragment o bólu (was she told when she was young that the pain would lead to pleasure – czy ktoś powiedział jej, gdy była młoda, że ból prowadzi do przyjemności) przypisał sobie Paul, ale tekst ten wydaje się bardzo dla niego nietypowy.

"Dziewczyną z piosenki okazał się później Yoko...."

PAUL: „To była piosenka Johna ale dużo w niej pomogłem. Pamiętam jak pisaliśmy 'the pain and the pleasure' oraz 'a man must break his back' , to wszystko fajnie ze sobą się zgrywało. Bardzie to piosenka Johna ale jakiś w niej udział mam. Nie było tak, że jeden ktoś przyszedł i wszystko sam skończył”.

Is there anybody going to listen to my story
All about the girl who came to stay?
She's the kind of girl you want so much
It makes you sorry
Still you don't regret a single day.
Ah girl
Girl

When I think of all the times I've tried so hard to leave her
She will turn to me and start to cry;
And she promises the earth to me
And I believe her
After all this time I don't know why
Ah girl
Girl

She's the kind of girl who puts you down
When friends are there, you feel a fool.
When you say she's looking good
She acts as if it's understood.
She's cool, ooh, ooh, ooh,
Girl
Girl

Was she told when she was young that pain
Would lead to pleasure?
Did she understand it when they said
That a man must break his back to earn
His day of leisure?
Will she still believe it when he's dead?
Ah girl
Girl


 

Muzyczny blog * Historia The Beatles * Music Blog
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
HISTORY THE BEATLES