THE CONTINUING STORY OF BUNGALOW BILL



Album: The Beatles
Kompozycja: Lennon (100%)  & McCartney
Napisana: 
Nagrana:  8 października 1968 (Studio 2, Abbey Road Studios, Londyn) 
Miksowana: 9 października 1968 
Producent: George Martin 
Inżynier: Ken Scott, Mike Sheady, John Smith
Długość: 3:13
Podejścia: 3
Wydana: 22 listopada 1968 (UK), 25 listopada 1968 (US)








Obsada: 
JOHN: wokal, chórki, gitara rytmiczna (1967 Martin D-28) organy  (Hammond RT-3),  
PAUL: chórki, gitara basowa  (1964 Rickenbacker 4001 S)
GEORGE: chórki, gitara solowa  (1968 Gibson J-200)
RINGO: perkusja (1964 Ludwig Super Classic Black Oyster Pearl),, tamburyna, chórki 
Chris Thomas: chórki, mellotron (Mark II),
Yoko Ono:
chórki
Maureen Starkey:
chórki
Inni: chórki
Nieznany (Eric Cook?): "hiszpańskie intro" -  muzyk sesyjny


Dostępna na:
The Beatles ("The White Album"); UK: Apple PMC 7067-8; US: Apple SWBO 101; Parlophone CDP 7 46443 2; CDP 7 46444 2)

__________________________________


Jeśli na "Białym Albumie", prócz lekko frywolnej i żartobliwej 'Ob-la-di, Ob-la-da' McCartney'a, jest druga w podobnym, lekkim stylu piosenka, to z pewnością jest to kompozycja Lennona o Bungalow Billu.

JOHN: Napisałem ją w obozie Maharishiego w Indiach.'The Continuing Story Of Bungalow Bill' jest o facecie, który zrobił sobie małą przerwę, aby upolować parę tygrysów, a potem wrócił aby połączyć się z Bogiem. Był ktoś taki jak Jungle Jim i skojarzyłem go z Buffalo Billem. To jest tego typu piosenka, która jest wypadkową spostrzeżeń nastolatka i żartu. Jest tam Yoko, o ile dobrze pamiętam, śpiewa przez moment solo.
Przebywająca w tym samym czasie w obozie w Rishikesh aktorka Mia Farrow wspomina: Była tam taka bardzo zarozumiała, w średnim wieku Amerykanka. Przeprowadziła się do domku tuż obok Maharishiego, z ogromną ilością bagażu. Był z nią jej syn, taki mdły, dość młody facet imieniem Bill. Ludzie ich omijali i nikt za nimi nie tęsknił, gdy opuścili ashram by zapolować na tygrysa, nieświadomi, że swoją obecnością wtedy zainspirowali The Beatles do napisania piosenki o Bungalow Billu. (...He's the all American bullet-headed Saxon mother's son...)

Amerykanie wymienieni przez farrow to Richard Cooke III, znany jako Rik  oraz jego matka Nancy(na zdjęciu wyżej). Sama Nancy opisała tą historię. Po polowaniu wrócili z synem do ashramu i Nancy poszła do Maharishiego zwierzyć mu się z uczucia żalu po zabiciu pięknego drapieżnika. W czasie tej rozmowy obecni byli Lennon i McCartney.
NANCY COOKE: Rik powiedział mi, że mu bardzo przykro, że nigdy nie sądził, że będzie mógł zabić znowu jakieś zwierzę. Maharishi spytał: 'Rik, miałeś takie pragnienie, teraz już go nie masz?' John dodał: 'Czyż nie nazwiemy życia nieco destruktywnym?' Na to ja powiedziałam: ' John, to była sytuacja, tygrys albo my', tygrys nagle się przy nas pojawił'. To zdarzenie opisane zostało w wersie  'If looks could kill it would have been us instead' (nie byłoby już nas gdyby spojrzenie mogło zabijać).
  Richard wspomina to, że w czasie wizyty u Maharishiego, jego matka, osoba bardzo ekspresyjna w swych wypowiedziach, opowiadała obrazowo guru o zabiciu tygrysa. 'Akurat musieli być tam w tym samym czasie Lennon i McCartney. Wtedy po raz pierwszy widziałem prawie wściekłego Maharishiego, który bał się, że inni uczestnicy kursu mogliby zrobic to samo co my'.

Od lewej: Pattie Boyd, Nancy Cooke, John , Paul , Maharishi Mahesh Yogi, George , Johnny Farrow, Mia Farrow, Donovan, Jane Asher oraz Cynthia Lennon. Indie 1968

Rishikesh dzisiaj. Kolejne miejsce na naszej planecie do zwiedzania 'śladami The Beatles'






Richard Crooke (klęczy na dole po lewej), jeszcze dumny z zabicia tygrysa. Zdjęcie z obozu w Rishikesh. Zdjęcie przypuszczalnie jeszcze sprzed rozmowy z Maharishim.

  
Warto dokończyć historię o rodzinie Crooke. bo ma ona wydźwięk bardzo pozytywny. Polowanie na tygrysa było ostatnim w karierze Richarda, który został potem znanym fotografem (pracował między innymi jako fotograf dla The National Geographic Society). Nancy Crooke zaprzyjaźniła się w obozie z ... George Harrisonem i była  wiernym przyjacielem  do jego śmierci w 2001

 Piosenka do dzisiaj jest jedną z ulubionych Paula ze względu także na całą filozofię życiową basisty The Beatles (wegetarianizm, finansowanie wszelakich inicjatyw na rzecz obrony praw zwierząt itd). 
PAUL:  To jeszcze jedna  z jego [Johna] wspaniałych piosenek, mój faworyt po dziś dzień, z powodów, które są dla mnie ważne. Czy naprawdę należy strzelać do tygrysów, czy zabicie go jest jakimś przesłaniem ? To wtedy jesteś naprawdę wielkim facetem ? Taki wspaniałym oraz odważnym'. John ujął to wszystko wyśmienicie.

W 1957 rok sporą popularnością cieszyła się piosenka wykonywana przez Nat King Cole'a, 'Stay as Sweet You', która podobno zainspirowała Johna do skomponowania takiego a nie innego refrenu do 'Bungalow Billa'. 
Piosenkę Cole'a możecie posłuchać:  tutaj.



Podobnie jak w przypadku 'Lucy In The Sky With Diamonds' (oraz wielu innych) "The Continuing Story Of Bungalow Bill" została złożona z dwóch fragmentów różnych piosenek, scalonych bitem basowym. Utwór nagrano na taśmę  8 października 1968, na tej samej sesji co co "I'm So Tired". Beatlesi nagrali podstawowe ścieżki piosenki w trzech podejściach. Dopiero później dołożono dodatkowe partie instrumentów oraz chórki. 

Do zaśpiewania radosnego refrenu poproszono wszystkie osoby, które były w tym czasie w studiu. W ten sposób w nagraniu znalazły się wokale Yoko (jedna oddzielnie śpiewana przez nią fraza, łatwo rozpoznawalna w utworze: "Not when he looked so fierce") oraz Maureen, żony Ringa. Trzeba podkreślić, że solowy fragment Yoko to jedyny taki przypadek kobiecego, "wydzielonego" wokalu w całej twórczości The Beatles. Z pewnością dowodzi to rosnącego znaczenia Yoko, oraz jak złośliwie podkreślano, jej słabą znajomość melodii. Asystent George'a Martina Chris Thomas (na zdjęciu niżej), którego rola w studiu coraz bardziej rosła, dograł niewielką partię na melotronie (dźwięk mandoliny oraz trąbek). Za swoją usługę zainkasował wynagrodzenie w wysokości 9 funtów. Chris Thomas użył mellotronu Mark II, tego samego, który został użyty przez Paula w 'Strawberry Fields Forever' 

 


CHRIS THOMAS: Noc mijała nam wyjątkowo szybko. Każdy obecny w studiu został zaproszony do zaśpiewania w refrenie 'Bungalow Billa'. Yoko zaśpiewała swoją solową partię a ja dograłem swoje partie na melotronie.
1967. John ze swoją ulubioną wtedy "zabawką", mellotronem Mark II




Wg. Marka Lewisohna wprowadzenie do utworu na gitarze (tzw. 'hiszpańskie intro') zostało nagrane oddzielnie (prawdopodobnie przez australijskiego muzyka sesyjnego, Erica Cooka w czasie 24 godzinnej sesji zespołu w dniach 16-17 października) i dodane do utworu. Pod koniec utworu usłyszymy zawołanie Johna (z północnym akcentem), 'Eh Up!', które zostało doskonale wmiksowane w zakończenie utworu oraz rozpoczyna utwór Harrisona,'While My Guitar Geently Weeps'.



 















"The Continuing Story Of Bungalow Bill" to oczywiście jedna z piosenek 'przywiezionych' z Indii a więc nagranych 30 maja 1968 w czasie tzw. sesji w Esher (w domu Harrisona, Kinfaus: "Demo Kinfaus")


Dokumentacja studyjna sesji nagraniowej.







Hey, Bungalow Bill
What did you kill, Bungalow Bill?
Hey, Bungalow Bill
What did you kill, Bungalow Bill?

He went out tiger hunting with his elephant and gun
In case of accidents he always took his mom
He's the all American bullet-headed Saxon mother's son
All the children sing

Hey, Bungalow Bill
What did you kill, Bungalow Bill?
Hey, Bungalow Bill
What did you kill, Bungalow Bill?

Deep in the jungle where the mighty tiger lies
Bill and his elephants were taken by surprise
So Captain Marvel zapped in right between the eyes, zap!
All the children sing

Hey, Bungalow Bill
What did you kill, Bungalow Bill?
Hey, Bungalow Bill
What did you kill, Bungalow Bill?

The children asked him if to kill was not a sin
"Not when he looked so fierce", his mummy butted in
If looks could kill it would have been us instead of him
All the children sing

Hey, Bungalow Bill
What did you kill, Bungalow Bill?
Hey, Bungalow Bill
What did you kill, Bungalow Bill?


Oh ho!

Hey, Bungalow Bill
What did you kill, Bungalow Bill?
Hey, Bungalow Bill
What did you kill, Bungalow Bill?

Hey, Bungalow Bill
What did you kill, Bungalow Bill?
Hey, Bungalow Bill
What did you kill, Bungalow Bill?

Hey, Bungalow Bill
What did you kill, Bungalow Bill?
Hey, Bungalow Bill
What did you kill, Bungalow Bill?




Muzyczny blog * Historia The Beatles * Music Blog 
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
 




2 komentarze:

  1. I to przeświadczenie w pierwszych latach słuchania, że partię "Not when he looked so fierce" śpiewa jakieś...dziecko...ech, może to Julian?

    OdpowiedzUsuń