Kompozycja: Lennon (100%) & McCartney
Napisana: marzec - kwiecień 1968
Wydany: 26 września 1969(UK), 1 listopada 1969 (USA)
Nagrywana: 25 lipca, 1969 (Studio 2), 28 lipca, 1969 (Studios 2 i 3), 30 lipca, 1969 (Studio 2)
Wytwórnia: Apple
Producent: George Martin
Inżynier: Geoff Emerick, Phil McDonald
Takes: 40
Długość: 1:13
Obsada:
JOHN: wokal, 12-strunowa gitara akustyczna, gitara rytmiczna, klaskanie w dłonie
PAUL: chórki, gitara basowa, gitara solowa, fortepian, fortepian elektryczny
GEORGE: chórki, gitara solowa,
RINGO: perkusja, marakasy, tamburyna, dzwonki
Dostępna:
Abbey Road
Anthology 3
Piosenka napisana przez Johna w 1968 roku, prawdopodobnie w czasie pobytu w Indiach w pierwszym półroczu, kiedy to zespół uczył się medytacji i "nowego spojrzenia na życie" u podnóża Himalajów w Rishikesh, ahramie w którym mieściła się Akademia Maharishiego. Piosenka znalazła się wśród nagrań, które zespół nagrał w domu George'a Harrisona 24 maja 1968 roku w Kinfaus, kiedy to czterech członków zespołu The Beatles zebrało sie w celu zaprezentowania sobie napisanych przez siebie piosenek. Z myślą oczywiście o nowym albumie. 'Polythene Pam' znalazła się wśród 27 piosenek nagranych w czasie pobytu w domu Harrisona, z których tylko 19 pojawiło się na albumie 'The Beatles', znanym jako Biały Album. Piosenka Johna ukazał się rok później na ostatnim oficjalnym, nagranym jeszcze w czasie istnienia zespołu albumie 'Abbey Road'. To jedyny przypadek w historii zespołu kiedy dwie piosenki dwóch różnych kompozytorów nagrane były jako jedna. Ta druga to oczywiście 'She Came In Through The Bathroom Window'. Piosenka Johna to wspomnienia z czasów Beatlemanii i niekończących się imprez. Może dlatego pojawia się nawiązanie do słynnego 'yeah, yeah, yeah', które w 'She Loves You' definiowało początki Beatlemanii
JOHN (sierpień 1980): ['Polythene
Pam'] przypomina mi pewne niewielkie zdarzenie z pewną kobietą
w Jersey – wysepką koło French Coast, która należy do Anglii –
i facetem nazywającym się Roy lub coś podobnego, który był
angielskim odpowiednikiem Allena Ginsberga. Był beatnikiem, wyglądał
jak beatnik, pojawił się gdy byli tylko The Beatles, żadnych grup
jazzowych, tak więc to była taka pierwsza rock and rollowa poezja.
Czytał poezję a my graliśmy bluesa. Pisał o tym w gazetach. Lata
później pracował w Jersey TV. Spotkałem go gdy byliśmy
popularni, w czasie trasy. Zabrał mnie do swego pokoju, miałem
dziewczynę, on też miał swoją, o której powiedział: 'Chcesz ją
poznać? Polietylenowa Pam. Ubiera się tylko w folię
polietylenową'. Rzeczywiście taka była – ubrana w worki foliowe
(pauza). Nie nosiła kozaków, spódniczek, ale pewne swoje
wzornictwo. Wyglądała dziwnie. Tak więc 'Polythene Pam' powstała
w wyniku inspiracji tamtym spotkaniem. Tak było, wszystko oparte na
prawdziwym zdarzeniu. Dziwnie brzmi nieprawdaż? To było, wiesz..
Perwersyjny sex w polietylenowej folii. Nic naprawdę poważnego. To
byłem – ja, szukający tematów do pisania.
Opisany powyżej incydent miał miejsce 8 sierpnia 1963 roku w Guernsey. Po koncercie Beatlesów Roystone Ellis (angielski poeta, z którym Beatlesi wystąpili parę razy razem na scenie w czerwcu 1960 roku) i jego dziewczyna Stephanie zaprosili tylko samego Johna do swojego wynajętego mieszkania. Royston Ellis zasłynął także słynnym w latach 60-tych stwierdzeniem, że na czterech mężczyzn zawsze przypada jeden homoseksualista.
Opisany powyżej incydent miał miejsce 8 sierpnia 1963 roku w Guernsey. Po koncercie Beatlesów Roystone Ellis (angielski poeta, z którym Beatlesi wystąpili parę razy razem na scenie w czerwcu 1960 roku) i jego dziewczyna Stephanie zaprosili tylko samego Johna do swojego wynajętego mieszkania. Royston Ellis zasłynął także słynnym w latach 60-tych stwierdzeniem, że na czterech mężczyzn zawsze przypada jeden homoseksualista.
ELLIS: Czytaliśmy różne rzeczy na temat skóry. Nie mieliśmy żadnej pod ręką ale miałem skądś worki z polietylenu. Ubraliśmy się w nie. John został na noc i spał z nami w tym samym łóżku. Nie sądzę by się wydarzyło coś ekscytującego, choć trochę rozmawialiśmy o różnych odmianach dziwnego seksu. To pewnie bardziej było moim pomysłem niż Johna.
Na zdjęciu wyżej w 1963 z Beatlesami.
Georhe z Pat Dawson (Hodgett) |
Drugim pierwowzorem tytułowej 'Polythene Pam' może być także Pat Dawson (Hodgett), młoda fanka zespołu jeszcze z czasów Liverpoolu i Cavern. Pat znana była właśnie jak Polietylenowa Pamela ze względu na... przeczytajcie niżej.
Oddajmy głos samej Pat: Poznałam Beatlesów gdzieś w 1961 roku i bardzo się z nimi zaprzyjaźniłam. Gdy chłopcu grali poza miastem miałam pewne miejsce w ich ciężarówce. To było mniej więcej w tym samym czasie kiedy zaczęto nazywać mnie Polythene Pam. To było naprawdę żenujące. Właściwie to jadłam polietylen cały czas. Cięłam na malutki kawałeczki i zjadałam je. czasami podgrzewałam, paliłam i zjadałam gdy ostygło. Miałam w owym czasie przyjaciela, który pracował w fabryce opakowań, worków z polietylenu więc dzięki niemu miałam ciągle świeże dostawy.
Wersja demo piosenki wydanej na trzeciej płytce
W wersji demo, którą słyszymy na trzeciej płytce ‘Antologii’,
wers "she's the kind of a girl that makes the news
of the world" został finalnie zamieniony na
"Well it's a little absurd but she's a nice class of bird"
. W kolejnej piosence „Mean Mr Mustard” mamy nawiązanie do
naszej Pam z omawianej piosenki. W pierwotnym zwrocie "his
sister Shirley works in a shop" zmieniono na „his sister Pam”
by zachować pewną kontynuację narrację w suicie albumu.
Piosenka została nagrana w ciągu jednego dnia, jak napisałem wcześniej jednym ciągiem: „Polythene Pam/ She Came In Through The Bathroom Window”. Zespołowi w obsadzie: John i Paul wokale oraz akustyczna gitara i bas, George na gitarze prowadzącej oraz Ringo na perkusji potrzebnych było na skompletowanie podstawowej ścieżki obu nagrać 25 podejść. Do niej dograno jeszcze raz podkład sekcji rytmicznej (bas, perkusja) oraz dodatkowy wokal obu liderów zespołu.
28 lipca dołożono do obu piosenek jeszcze kolejne ścieżki wokalu, dodatkowe gitary, instrumenty perkusyjne oraz klawiszowe. Ostatecznie piosenkę zamknięto 30 lipca z dodatkowym nakładkami perkusji i gitar.
Piosenka została nagrana w ciągu jednego dnia, jak napisałem wcześniej jednym ciągiem: „Polythene Pam/ She Came In Through The Bathroom Window”. Zespołowi w obsadzie: John i Paul wokale oraz akustyczna gitara i bas, George na gitarze prowadzącej oraz Ringo na perkusji potrzebnych było na skompletowanie podstawowej ścieżki obu nagrać 25 podejść. Do niej dograno jeszcze raz podkład sekcji rytmicznej (bas, perkusja) oraz dodatkowy wokal obu liderów zespołu.
28 lipca dołożono do obu piosenek jeszcze kolejne ścieżki wokalu, dodatkowe gitary, instrumenty perkusyjne oraz klawiszowe. Ostatecznie piosenkę zamknięto 30 lipca z dodatkowym nakładkami perkusji i gitar.
Well you should see Polythene Pam
She's so good-looking but she looks like a man
Well you should see her in drag dressed in her polythene bag
Yes you should see Polythene Pam
Yeah yeah yeah
Get a dose of her in jackboots and kilt
She's killer-diller when she's dressed to the hilt
She's the kind of a girl that makes the "News of the World"
Yes you could say she was attractively built
Yeah yeah yeah
She's so good-looking but she looks like a man
Well you should see her in drag dressed in her polythene bag
Yes you should see Polythene Pam
Yeah yeah yeah
Get a dose of her in jackboots and kilt
She's killer-diller when she's dressed to the hilt
She's the kind of a girl that makes the "News of the World"
Yes you could say she was attractively built
Yeah yeah yeah
Muzyczny blog * Historia The Beatles * Music Blog
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
HISTORY THE BEATLES
HISTORY THE BEATLES
Bardzo ciekawe historie.
OdpowiedzUsuńDM