SGT.PEPPER: 06. SHE'S LEAVING HOME

Kompozycja: Lennon (30%) - McCartney (70%)

Napisana: marzec 1967

Nagrana: 17,20 marca 1967

Miksowana: 20 marca, 17 kwietnia 1967

Długość: 2'57”

Podejścia: 9

Producent: George Martin

Inżynier nagrania: Geoff Emerick, Richard Lush, Ken Scott

Wydana: 1 czerwca 1967 (UK), 2 czerwca 1967 (USA)

wydana na singlu: Capitol S7-18896 (czerwony winyl)

Obsada:

John: wokal, chórki

Paul: wokal, chórki

Erich Gruenberg, Derek Jacobs, Trevor Williams, José Luis Garcia: skrzypce
John Underwood, Stephen Shingles: altówka
Dennis Vigay, Alan Dalziel: wiolonczela
Gordon Pearce: kontrabas
Sheila Bromberg: harfa

Dostępne na (CD):

Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (UK: Parlophone PMC 7027, PCS 7027; Capitol (S)MAS 2653; Parlophone CDP 7 46442 2) 
Love Songs (UK: Parlophone PCSP 721, US: Capitol SKBL 11711)

30-31 stycznia 1967 - Paul i John - nagrywanie filmów do 'Strawberry Fields Forever'

Paul i Martin - 29 marzec 1967

W piosence żaden z czterech Beatlesów nie zagrał na żadnym instrumencie!!! Wyjątkowe jest to, że w nagraniu niej uczestniczyli tylko John i Paul, nie grając na niczym a tylko śpiewając - Paul w roli głównego wokalisty, John chórki w refrenie choć z wyraźnie zarysowaną swoją partią.






JOHN: Nasza wspólna. Paul miał główny temat ale wersy : 'We sacrificed most of our lives / We gave her everything money could buy / Never a thought for ourselves...'  to były słowa jakie zwykle powtarzała Mimi. Łatwo było ją napisać.

TEN artykuł.

1967 to rok power-people, dzieci kwiatów, popularności na cały świat San Francisco, całej Kalifornii i rok tysięcy ucieczek, zniknięć z domu nastolatków szukających swego szczęścia w innym stylu życia. Jedną z takich osób była nastolatka Melanie Coe, córka Johna i Elsie Coe ze Stamford Hill w Londynie. 27 lutego 1967 „Daily Mail” zamieścił duży artykuł o jej ucieczce podając fakty, że dziewczyna zostawiła samochód i zniknęła, zostawiła nie tylko swego Austina 1100 otwartego ale także całą swoją garderobę pełną ciuchów zabierając tylko to co miała na sobie. Jej ojciec łkał,że nie potrafi sobie wyobrazić dlaczego ona uciekła, że miała wszystko… (“I cannot imagine why she should run away. She has everything here…even her fur coat)”. 

PAUL: Napisaliśmy 'She's Leaving Home' wspólnie - ja i John. To był mój pomysł.  Przeczytaliśmy  w gazecie historyjkę o młodej dziewczynie, która uciekła z domu i nie odnalazła się. W tym czasie takich historii zdarzało się mnóstwo, ale ta akurat dała nam temat. Zacząłem pisać słowa - ona umyka, zostawia list, rodzice się budzą - to było dość wzruszające. Lubiłem ją i kiedy pokazałem ją Johnowi, dodał on słowa, które są w refrenie... Jest tam zabawna linijka:  a man from the motor trade. Ludzie uważali, że mamy w niej na myśli Terry Dorana (wspólnika Epsteina, handlarza samochodami) ale to była taka sama fikcja jak np. cała 'Yellow Submarine'.

Paul i mała Melanie - 1963

Melanie Coe z czasem dowiedziała się, że jej historia jej zainspirowała słynny zespół do napisania tej piosenki. I jak to bywa w takich sytuacjach … co zrobiła ? W książce „A Hard Day's Write” Steve Turnera, Melanie opisuje jak wiele szczegółów z tekstu piosenki odnosiło się naprawdę do niej i jak pierwszy raz ją usłyszała to pomyślała, że to mogłaby być piosenka o kimś takim jak ona ale nie marzyła o tym, że tak było naprawdę. Dodatkową ciekawostką w tej całej historii, że zachowały się zdjęcia z 1963 roku, na których młoda Melanie podczas programu w brytyjskiej telewizji w programie „Ready Steady Go” odbiera nagrodę z rąk Paul jak zwyciężczynie konkursu programu. Paul wręcza jej album i jak wspomina w książce była to najwspanialsza rzecz jaka się mogła przytrafić młodej nastoletniej dziewczynce.
 
 Paul w TYM programie

Mike Leander (z Marianne Faithful)

______________________________________
Gdy pisze się o powstaniu 'She's Leaving Home', padają opowieści wszystkich  o egoistyczne podejście Paula, który chciał "zawładnąć" czasem i osobą Martina. Paul zatelefonował do producenta i poprosił by ten przyszedł na drugi dzień po południu pomóc mu przy pracy (napisaniu partytury) nad piosenką. Martin miał także zamówić orkiestrę. Martin miał w tym czasie nagrania z Cillą Black i zasugerował inny termin. Wg. innych źródeł poinformował o tym Paula asystent Martina. Paul zasugerował spotkanie trochę później, o drugiej ale usłyszał, że tego dnia jest to niemożliwe."W porządku" - odpowiedział Paul i odwiesił słuchawkę Poprosił Neila Aspinalla by ten znalazł kogoś, "kto się zna na nutach". Na drugi dzień Paul przyszedł z gotową partyturą - napisaną przez Mike'a Leandera - polecił mu też zająć się organizacja nagrania. Była to jedyna piosenka Beatlesów, do której partyturę zapisał ktoś inny. Ale przecież Martin nie był po prostu zwykłym facetem do "zapisywania nut", gotowym na każde skinienie ręki Księcia Pop. Pięć lat temu to Martin wynajmował Beatlesów, to on w końcu dał szansę nieznanemu wówczas i niezbyt wyrobionemu muzycznie kwartetowi z Liverpoolu, to on podpisał z nimi kontrakt w imieniu firmy Parlophone, kontrakt, którego - jak wiemy - nikt  z nimi nie chciał zawrzeć. 

 _______

Dick James oferował kiedyś udziały w firmie "Northern Song" (mającej prawa do piosenek zespołu). Gydby wtedy Martin przyjął ta propozycję byłby bardzo szybko bogaczem (co prawda i tak się stał milionerem). Odrzucił ją jednak "ze względów etycznych", pozostając etatowym pracownikiem EMI z pensją roczną poniżej 3000 funtów. Nie miał żadnych dodatkowych zysków z racji fenomenalnego sukcesu Beatlesów (później odszedł z EMI, działał już na kontrakcie, nagrywał własne płyty z własną orkiestrą) ale jak zawsze mawiał - "miał szaloną satysfakcję". Własnie w przypadku piosenki 'She's Leaving Home' Paul nieświadomie  pozbawił go i tego.

Sheila Bromberg - po latach dumna 
z udziału w nagraniu.

MARTIN: Paul oczywiście nie zdawał sobie sprawy z tego, jakie to dla mnie było ważne, by wszystko robić osobiście.
 Paul po latach przyznał się, że to było niezręczne z jego strony, że nie zdawał sobie sprawy z tego jak rani tego spokojnego i skromnego człowieka - a takim był George Martin. Martin dodaje, że wspomina piosenkę jako "jedną z najdotkliwszych ran, jakich doznał w swoim życiu". 

McCartney skomentował to bardzo beznamiętnie: Cóż, jeśli byłaby to jedyna rana, jaką zadałem mu w ciągu lat naszej znajomości...

Sheila Bromberg 1967

W studiu w nagraniu Beatlesów pojawia się po raz pierwszy wynajęty muzyk – kobieta, Sheila Bromberg, grająca na harfie. Sheila wspomina współpracę z Paulem jako koszmar. Muzyk kazał grać im w kółko ten sam fragment, i to przez całe trzy godziy. Po każdym podejściu Sheila wspomina jak Paul mówił: Nie chcę tego, chę czegoś ....errr... Sheila dodaje, że pod sam koniec wszyscy muzycy byli już tak sfrustrowani, ąż w którymś momencie lider zespołu wstał i powiedział, że wychodzi. Na to Paul spokojnie zareagował: Cóż, przypuszczam, że to jest to. Sheila Bromberg : Z perspektywy czasu, to jestem naprawdę dumna z tego, że brałam w tym udział, ale wtedy chciałam go udusić... Nie wiedział czego chce, co było bardzo irytujące, ale kiedy słuchasz albumu, zdajesz sobie sprawę z tego czego oczekiwał.. Czuję się bardzo dumna z tego, że brałam w tym udział, ale zadziwiające jest to, że wobec tej całej muzyki jaką wykonywałem w życiu, jestem znana tylko z tych czterech taktów. To trochę dziwne...

Paul w czasie nagrywania 'She's Leaving Home' lub wcześniej - muzyki do filmu 'The Family Way' 1966)

  Piosenka 'She's Leaving Hone'  to swoisty felieton społeczny swoich czasów, głos w dyskusji o świecie, który nagle zaczął młodych ludzi uwierać,  przytłaczać. Tylko nieliczni artyści - wśród nich Lennon i McCartney, także Dylan - dostrzegali doniosłość wielu faktów i wydarzeń 1967 roku: powszechność i dostępność narkotyków, masowe ucieczki z domu młodych, niedojrzałych jeszcze ludzi, flower-power (ruchy hippisowskie, antywojenne), dynamiczny rozwój rocka intelektualnego i symfonicznego, psychodelię. 
Może nie o wszystkim jest akurat ta piosenka, na pewno mówi o tym cały album, na którym się znalazła.


SHE'S LEAVING HOME





Wednesday morning at five o'clock as the day begins
Silently closing her bedroom door
Leaving the note that she hoped would say more
She goes down the stairs to the kitchen clutching her handkerchief
Quietly turning the backdoor key
Stepping outside she is free.
She (We gave her most of our lives)
is leaving (Sacrificed most of our lives)
home (We gave her everything money could buy)
She's leaving home after living alone
For so many years.
Father snores as his wife gets into her dressing gown
Picks up the letter that's lying there
Standing alone at the top of the stairs
She breaks down and cries to her husband Daddy our baby's gone
Why would she treat us so thoughtlessly
How could she do this to me.
She (We never thought of ourselves)
is leaving (Never a thought for ourselves)
home (We struggled hard all our lives to get by)
She's leaving home after living alone
For so many years.
Friday morning at nine o'clock she is far away
Waiting to keep the appointment she made
Meeting a man from the motor trade.
She (What did we do that was wrong)
is having (We didn't know it was wrong)
fun (Fun is the one thing that money can't buy)
Something inside that was always denied
For so many years.
She's leaving home. Bye, bye

Muzyczny blog  Historia The Beatles  Music Blog
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.