MATCHBOX

 


Kompozycja: Carl Perkins
Napisana: 4 grudzień 1956
Nagrana: 1 czerwca 1964
Miks: 4 i 22 czerwca 1964
Wydana: 24 sierpnia 1964 (US: Capitol 5255; strona B – "Matchbox"), 19 czerwca 1964 (UK - EP-ka "Long Tall Sally")
Długość: 1'57”
Podejścia: 5
Producent: George Martin
Inżynier: Norman Smith
Wytwórnia: Parlophone
  


Obsada:
RINGO: wokal, (1964 Ludwig Super Classic Black Oyster Pearl)
JOHN: gitara rytmiczna (1964 Rickenbacker 325)
PAUL: bas (1961 Hofner 500/1)
GEORGE
: gitara solowa (1963 Gretsch 6122 Country Gentleman)  
George Martin: fortepian (1905 Steinway Vertegrand upright)



Dostępne na:
Long Tall Sally (EP), (UK: Parlophone GEP 8913) 
Something New, (US: Capitol (S)T 2108, CDP 7243 8 66876 2 3)
Past Masters Volume 1, (UK: Parlophone CDP 7 90043 2, US: Capitol CDP 7 90043 2)
Live At The BBC

Pete Best. Śpiewa "Boys"
 czy "Matchbox"?
Czwarty i ostatni  numer z EP-ki "Long Tall Sally" napisany na blog na nowo. Obiecuję, że wszystkie wcześniejsze opisy każdej piosenki zespołu a przygotowywane przeze mnie "a long time ago" a więc nie do końca mnie satysfakcjonujące pojawiać się będą na blogu na nowo.
Przebój rockabilly klasyka gatunku, Carla Perkinsa z 1959 roku. Piosenka tak naprawdę została po raz 1-szy nagrana jako „Match Box Blues” przez Blind Lemon Jeffersona w marcu 1927 roku. Później była przerabiana przez wielu kolejnych bluesmanów, Beatlesi wzięli na warsztat tą, którą „opracował” Perkins. Stąd dokładna data tego wydarzenia: 4 grudnia 1956. Carl nagrał ją w słynnym studiu Sun Records (rozsławił jej Elvis), a na fortepianie akompaniował mu nie kto inny, a wielki Jerry Lee Lewis! Utwór wydany na singlu w 1957 stał się jednym z pierwszych, wielkich przebojów stylu rockabilly. Carl nigdy nie przyznał się, że kiedykolwiek usłyszał „Match Box Blues” w wykonaniu Jeffersona (na zdjęciu obok), choć wiadomo już dzisiaj, że nagranie piosenki Jeffersona zasugerował mu będący wtedy także w studiu jego ojciec. Lewis dodał do ekspresyjnego wokalu Carla i  jego gitary swoje boogie-woogie pianino i utwór był gotów.
Giganci muzyki. Od lewej: Jerry Lee Lewis, Carl Perkins, Elvis Presley i Johnny Cash.
John jako pierwszy z Beatlesów kupił sobie w wieku 16 lat singla Perkinsa. Wcześniej oczywiście także jego "Blue Suede Shoes" (na drugiej "Honey Don't"). Wiemy wszyscy, że dzięki Elvisowi "Blue Suede Shoes" zawojowało cały świat. W tym oczywiście Liverpool.

 Pierwsze nagranie piosenki miało się odbyć 18 czerwca (w dniu urodzin Paula) w domu McCartney'ów przy 20 Forthlin Road w Liverpoolu. Z pewnością obecni byli wtedy John, Paul i Stuart Sutcliffe (nie ma pewności co do George'a). Młodzi chłopcy nabyli właśnie nowy wzmacniacz, 15-to watowy firmy Selmer Truvoice i nagrali 47-minutowe demo z aktualnie ulubionymi piosenkami i być może własnymi już kompozycjami. Piosenek było 19 i na pewno była w nich wersja Johna "Matchbox". Nigdy to nie zostało oficjalnie wydane.

Pewne zmiany w tekście w wersji Ringa każą sugerować, że Beatlesi słyszeli jednak nie tylko wersję Carla. Sam Carl Perkins, był obecny przy sesji do „A Hard Day's Night” i pomagał w produkcji takich piosenek jak „Slow Dwon”, „I'll Cry Instead” oraz „I'll Be Back”. W owym czasie odbywał tournée po Wielkiej Brytanii (z Chuckiem Berry) i został zaproszony przez chłopców ale jego obecność w czasie sesji bardzo ich speszyła (plotka głosi, że niski riff otwierający „Matchbox” zagrał właśnie Carl, ale niestety nikt z "zainteresowanych" bądź obecnych w tym czasie w studiu, tego nie potwierdził). Niemniej nie przeszkodziło to zespołowi i Perkinsowi wspólnie jamować przy jego piosenkach: "Sure To Fall (In Love With You)," "Sawdust Dance Floor," oraz "Your True Love”. Brak jednak taśm z tego niezwykle ważnego wydarzenia (do dzisiaj wydaje się, że najważniejszym muzycznym wydarzeniem mogłoby być wgląd w spotkanie Elvisa z Fabsami ale nikt niestety nie dokumentował tego spotkania. Perkins był bardzo miły i sympatyczny. Wiedział, że ma do czynienia z zespołem, który coś znaczy. Gdy Ringo zwrócił się do niego „Mr. Perkins,” amerykański muzyk odpowiedział: „Synu, chciałbym byś zwracał się do mnie Carl, Pan Perkins to mój ojciec”.

„Matchobox” to jedyna piosenka w zespole, którą wykonywało trzech „różnych” Beatlesów: pierwszy bębniarz Pete Best, który śpiewał ją w Cavern, Joh, który śpiewał ją w czasach „wczesnego Hamburga” oraz Ringo. W lipcu 1963 roku nagrano wersję Ringa dla audycji 'Pop Go The Beatles', tą wersję słyszymy też na albumie „Live At The BBC”. W czerwcu 1964 zespół nagrywa ją na potrzeby filmu ale ostatecznie piosenka ukazuje się na „czwórce” 'Long Tall Sally'.


Richard Langham, Norman Smith 
i George Martin
Aby powstała wreszcie wersja satysfakcjonująca wszystkich, nagrywano ją 5 razy. Aż i tylko tyle. Ringo śpiewał i grał na perkusji jednocześnie, później zdublowano jego głos. Na samym początku nagrania słyszymy szybkie wciągnięcie nosem przez bębniarzem zespołu. To zapowiedź niebawem wykonanego zabiegu wycięcia migdałków, co spowoduje, że Ringo nie od samego początku będzie uczestniczył w pierwszej światowej trasie Beatlesów (dołączy do zespołu w Australii). Panuje przekonanie, że gitarowe solo w utworze należy tym razem do Johna a nie jak to zazwyczaj wtedy bywało do George'a Harrisona. Na płycie "Live At The BBC" słyszymy przyjazny okrzyk Ringo: "All Right John".



24 sierpnia 1964 roku na rynku amerykańskim ukazał się singiel: „Matchbox/ Slow Down”. Na amerykańskim rynku funkcjonowały zespoły tylko wokalne, czasem także instrumentalne, nie było jednak takiego, w którym mógłby śpiewać perkusista. Beatlemania spowodowała, że zespół oprócz ogromnej, niespotykanej do dzisiaj popularności jako grupa, dzielił się nią z każdym z chłopców osobno. Wszyscy czterej stali się niezwykle popularni w USA. O ile w UK Ringa lubiano, akceptowano jako czwartego Beatlesa, w USA w 1964 stał się najbardziej popularnym członkiem zespołu. Megagwiazdą! Film "A Hard Day's Night" (Amerykanie mieli kłopoty z przetłumaczeniem tego zwrotu: Noc ciężkiego dnia?  Męczącego dnia noc? ; z czasem pokochali tzw. ringoizmy, które muzyk czasem dla zabawy rzucał w czasie konferencji prasowych) i jego tzw. „scena Ringa” spowodowały wzrost uwielbienia oraz szaleństwa na punkcie Starra, do tego stopnia, że w obiegu potocznym pojawił się zwrot „Ringo na Prezydenta”. Prezydencki rywal William Scranton na pytanie, czy jeśli wygra wybory to nominuje Beatlesów na członków swego gabinetu odpowiedział: 'No cóż, będę musiał, prawda?  Gdy już było ustalone, że Ringo znajdzie się w jego gabinecie, zapytano pozostałych Beatlesów, gdzie by siebie widzieli w Białym Gabinecie. Odpowiedzi były typowe dla nich, George odparł, że mógłby być drzwiami a John, że może którąś z szafek. Nie znalazłem informacji o odpowiedzi Paula.



Phil Spector wypuścił piosenkę: „Ringo I Love You”, śpiewaną przez Bonnie Jo Mason znają także jako … Cher. Inne piosenki to np.: The Bon Bons - „What's Wrong With Ringo?”, Dick Lord - „Like Ringo”, The Young World Singers - „Ringo For President”. Piosenek był mnóstwo ale tutaj zaskoczę Was, nawet... Ella Fitzgerald nagrała piosenkę sławiącą Ringa: „Ringo Beat” - wszystkie wymienione piosenki ukazały się 1964 roku.
Te wszystkie wydarzenia spowodowały, że szefowie Capitol Records zaczęli się zastanawiać jak zdyskontować tą popularność Ringa. Zdecydowali się wydać singla z piosenką, którą śpiewa Ringo i wybór padł na „Matchbox”. Singiel osiągnął 17-te miejsce na liście Billboardu w październiku 1964 roku, więc nie zrobił jakiejś zawrotnej kariery, co w najmniejszym stopniu nie spowodowało jakąkolwiek zmianę w popularności Ringo Starra ( piosenki o Ringu powstawały nadal, do 1966 roku).



W 1970 roku w czasie sesji do albumu "Plastic Ono Band" John wraz z Ringo i Klausem Voormannem (bas) nagrali składankę piosenek: Perkinsa "Honey Don't" i "Matchbox" oraz Otisa Blacwella "Don't Be Crel" (wydane przez Elvisa). Ringo powrócił jeszcze raz do piosenki  w programie TV, wykonując ją z Carlem Perkinsem oraz Ericem Claptonem. Tym razem Ringo tylko zagrał na perkusji, a Carl podzielił się wokalem z Ericem Claptonem.




I said I'm sitting here watching
Matchbox hole in my clothes
I said I'm sitting here wondering
Matchbox hole in my clothes
I ain't got no matches but I sure
Got a long way to go

I'm an ole poor boy, and I'm a
Long way from home
I'm an ole poor boy, and I'm a
Long way from home
I'll never be happy cause everything I've
Ever did was wrong

Well, if you don't want my peaches honey
Please don't shake my tree
Well, if you don't want my peaches honey
Please don't mess around my tree
I got news for you baby
Leave me here in misery

Well, let me be your little dog
Till your big dog comes
Well, let me be your little dog
Till your big dog comes
And when your big dog gets here
Watch how your puppy dog runs

I said I'm sitting here watching
Matchbox hole in my clothes
I said I'm sitting here watching
Matchbox hole in my clothes
I ain't got no matches but I sure
Got a long way to go 

                   Historia The Beatles
              
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki
       
HISTORY of  THE BEATLES

2 komentarze:

  1. Ale na nagraniach w Star clubie jest vocal Johna

    OdpowiedzUsuń
  2. Pete Best. Śpiewa "Boys"
    czy "Matchbox"? śpiewa on jeszcze inną piosenkę If You Gotta Make A Fool Of Somebody albo coś w tym rodzaju tych starym piosenek z Cavern Clubu np. Hey Baby, What’s Your Name czy sharing you

    OdpowiedzUsuń