CAN'T BUY ME LOVE
Nagrana: 29 stycznia 1964 (EMI Pathe' Marconi Studios, Paryż), 25
lutego 1964 (Abbey Road, EMI)
Miks: 22 czerwca 1964
Producent: George Martin
Inżynier: Norman Smith, Jacques Esmenjaud, Richard Langham
Wydane: 16 marca 1964 (US: Capitol 5150), 20 marca 1964 (UK: Parlophone R5114)
Producent: George Martin
Inżynier: Norman Smith, Jacques Esmenjaud, Richard Langham
Wydane: 16 marca 1964 (US: Capitol 5150), 20 marca 1964 (UK: Parlophone R5114)
Długość: 2'11”
Podejść: 4
Obsada:
JOHN: gitara rytmiczna(Gibson J160E acoustic)
PAUL: wokal prowadzący (zdublowany), gitara basowa (1961 Hofner 500/1)
GEORGE: solowa gitara (zdublowana; Gretsch 6122 "Country Gentleman" and Rickenbacker "Fire-glo" 360-12)
RINGO: perkusja (Ludwig)
PAUL: wokal prowadzący (zdublowany), gitara basowa (1961 Hofner 500/1)
GEORGE: solowa gitara (zdublowana; Gretsch 6122 "Country Gentleman" and Rickenbacker "Fire-glo" 360-12)
RINGO: perkusja (Ludwig)
Dostępne:
Hard Day's Night, (UK:
Parlophone PMC 1230; PCS 3058, Parlophone CDP 7 46437 2, US: United Artists UAL
3366; UAS 6366)
Hey Jude, (US: Apple
SW 385, UK: Parlophone PCS 7184 as The Beatles Again)
The Beatles 1962-1966,
(UK: Apple PCSP 717, US: Apple SKBO 3403, Apple CDP 0777 7 97036 2 3)
The Beatles 1, (Apple CDP 7243 5
299702 2)
Anthology
Live At BBC
To jedna z pierwszych piosenek w muzyce pop, która zaczyna się od refrenu a nie od zwrotki (pomysł George'a Martina). To także jedna z pierwszych piosenek zespołu, w której śpiewa tylko jeden członek grupy, choć w dwóch pierwszych podejściach John i George śpiewają w chórkach/
Na początku 1964 roku o dziwo Capitol stwierdził, że w „temacie Beatlesów” jest trochę w tyle. Na rynku w owym czasie było wiele wydawnictw takich firm jak Vee-Jay, Tollie, Swan, MGM, które dyskontowały ogromną popularność zespołu i zasypywały rynek swoimi płytami (przeważnie singlami ale jak wiemy ta pierwsza wydała album). Nawet produkty (płyty) kanadyjskiej filii Capitolu, Capitol Of Canada weszły na rynek w USA (np. singiel 'Roll Over Beethoven”). Gdy te i inne wieści dotarły do George'a Martina ten wyraził swoją opinię szefom Capitolu. Stwierdził, że takie piosenki jak „Roll Over Beethoven” nie reprezentują aktualnego repertuaru i soundu zespołu. Któż mógł to wiedzieć lepiej niż producent płyt grupy. Aktualnie Beatlesi byli nagrywani z nowym, bombowym hitem i George przekonał Capitol by poczekali jeszcze trochę a otrzymają nowy „towar”, który zostawi w tyle konkurencję, gdyż tylko oni mogą wydawać muzykę zespołu w USA. Towarem były dwie piosenki na nowy singiel, obie przebojowe ale oczywiście hitem miała być „Can't Buy Me Love”. Szefowie Capitolu szybko się przekonali, że Anglik miał rację. Capitol przystąpił do ofensywy. Całostronicowe ogłoszenia w najbardziej prestiżowych magazynach i to nie tylko muzycznych ogłosiły wszystkim, że tylko płyty tej firmy dostarczą najnowsze piosenki The Beatles - teraz i w przyszłości. Niebawem w USA został wydany singiel, cztery dni wcześniej niż w UK.
Olbrzymie zamówienia na singiel (ok. 1.700.000) spowodowały, że płytka z kosmiczną liczbą 2.100.000 sprzedanych egzemplarzy wylądowała od razu na szczycie Billboardu, 9dokałdnie to najpierw znalazła się na samej liście TOP 100 a później nr 1 i był to rekord w USA , gdy piosenka spoza TOP 20 wylądowała od razu na czele listy). Po wielu latach ten rekord pobiła dwa razy gwiazdka Kelly Clarkson, która w 2002 roku z piosenką „A Momnet Like This” z miejsca 52 weszła na 1, a w 2009 ponownie z „My Life Would Suck Without You” (z 97 na 1). Kolejne rekordy „Can't Buy Me Love” i zespołu to pierwsza piątka listy przebojów 4 kwietnia 1964 roku. Szczyt listy w owym dniu wyglądał tak: 1. Can't Buy Me Love”, 2. „Twist And Shout”, 3. She Loves You”, 4. „I Want To Hold Your Hand”, 5. „Please Please Me”. Po latach Bee Gees w okresie szalonej popularności ich piosenek z filmu „Saturday Night Fever” zbliżyli się do tego rekordu. Ale już 11 kwietnia The Beatles ustanowili rekord, który nigdy nie został pobity i prawdopodobnie nigdy nie będzie.
Niesamowite!!! 5 miejsc !!! THE FAB 4 !!! |
W tym tygodniu listę otwierała „Can't Buy Me Love” a w TOP100 był 14 pozycji należących do zespołu ( w tym także importowane single kanadyjskie i innych wytwórni - w tym strony B singli). Z tych powodów singiel „Can't Buy Me Love uważa się za przełomowy, zespół będąc na szczycie kolejnym singlem udowadnia, że jest na nim zasłużenie bo wypuszcza kolejny wielki hit, lepszy od poprzedniego.
Piosenka została napisana w Paryżu, w czasie
popołudniowych przerw w oczekiwaniu na kolejny wieczorny koncert w paryskiej
Olimpii. Podczas swego pobyty w hotelu George V zespół miał w pokoju do swej
dyspozycji pianino. Paul napisał wtedy piosenkę „One And One Is Two”, którą
oddał swoim kolegom z Liverpoolu, grupie The Strangers (piosenkę tą Beatlesi
nigdy nie nagrali). Wtedy też powstała „Can't Buy Me Love” w bluesowej tonacji.
John stwierdził w 1980 roku, że piosenka ta to całkowite dzieło
Paula.
JOHN: „To całkowicie piosenka Paula. Może coś
miałem wspólnego z refrenem, nie pamiętam, zawsze uważałem, że to piosenka
Paula”.
PAUL: 'Can't Buy Me Love' była moja próbą
napisania bluesa. Pomyślałem o tym, by opisać to wszystko, że dobra materialne
są ok ale nie zawsze możesz kupić tego czego chcesz. Ella Fitzgerald nagrała
później wersję piosenki i byłem tym bardzo zaszczycony”.
Beatlesi wiedzieli już, że jadą do USA, cieszyli
się na myśl, że poznają tam amerykańskie gwiazdy i 'high life' w Miami na
Florydzie. To zdaje się spowodowało zmian pewnych fraz w tekście na wyraziste
„Nie można kupić miłości”.
PAUL: „Miami było niesamowite... wszędzie te piękne, opalone dziewczyny.
Robiliśmy sesje zdjęciowe na plaży, z tymi dziewczynami też. MGM próbował nam
sprzedać swoje samochody, piękne małe Florida, na użytek zdjęć reklamowych
pożyczył nam jeden. Pamiętam spotkanie z miła dziewczyną, kolację, piękna noc na
Florydzie, kołyszące się palmy. Bez jaj. Liverpoolski chłopak z cudną dziewczyną
w moim MG jadący na kolację... Nie można kupić miłości no nie ? „
W hotelu George V w Paryżu, może akurat powstaje "Can't Buy Me Love" |
PAUL: „Osobiście uważam, że każdy może interpretować cokolwiek jak chce,
ale jeśli ktoś sugeruje mi, że 'Can't Buy Me Love' jest o prostytutce to myślę,
że lekko przegina”.
Martin zaproponował inne zakończenie i początek piosenki. Wziął dwa
pierwsze wersy refrenu i umieścił je na starcie piosenki jako swoiste intro
piosenki, podobnie zrobił z finałem. Oba pomysły, po raz pierwszy zastosowane w
ich twórczości spodobały się wszystkim. Nagrywano piosenkę w dwóch studiach ,po
raz pierwszy poza londyńskimi studiami EMI przy Abbey Road. Efekt dogrywanej
gitary George'a (już w Londynie) jest w utworze mało słyszalny ale nagrany dwa
razy Paul brzmi świetnie, John i George dośpiewują tylko we fragmencie "Ooh,
satisfied", "Ooh, just can't buy". Tylko cztery podejścia potrzebne były by
piosenka była skończona. To jest bardzo zaskakujące ale muzycy stawali się coraz
lepszymi muzykami, choć mnie ciekawi fakt, kto doradził zamienić tempo z bluesa
na szybkiego rock and rolla. Stawiam na George'a Martina, którego chłopcy w
sprawach muzycznych darzyli dużym zaufaniem.
Piosenka została użyta dwa razy w filmie „A Hard Day's Night” - pierwszym
filmie zespołu.
„YOU CAN'T DO THAT”
Album: A HARD DAYS' NIGHT
Kompozycja: Lennon (100%) - McCartney
Nagrana: 25 lutego 1964 (Abbey Road, EMI)
Napisana: luty 1964
Producent: George Martin
Inżynier: Norman Smith, Richard Langham
Wydane: 16 marca 1964 (US: Capitol 5150), 20 marca 1964 (UK: Parlophone R5114)
Producent: George Martin
Inżynier: Norman Smith, Richard Langham
Wydane: 16 marca 1964 (US: Capitol 5150), 20 marca 1964 (UK: Parlophone R5114)
Długość: 2'33”
Podejść: 9
Obsada:
John Lennon: wokal
prowadzący, gitara solowa (1964 Rickenbacker 325 )
Paul McCartney: chórki, gitara basowa (1961 Hofner
500/1)
George Harrison:
chórki, gitara akompaniująca (Rickenbacker "Fire-glo" 360-12 )
Ringo Starr: perkusja (Ludwig)
Dostępne:
Hard Day's Night, (UK:
Parlophone PMC 1230; PCS 3058, Parlophone CDP 7 46437 2, US: United Artists UAL
3366; UAS 6366)
The Beatles Second Album, (US: Capitol (S)T 2080, Capitol CDP 7243 8 66877 2 2)
Anthology
On Air - Live At The BBC Volume 2
On Air - Live At The BBC Volume 2
Bardzo udany numer Johna Lennona z mądrym,
niebanalnym już tekstem choć nadal w tytule użył chwytliwego „łącznika” z
fanami: „you”. John zaczyna się budzić i już coraz częściej jego teksty będą
ocierały się o pewne rozważania, rozmyślania trącające niewinnie o filozofię
życia.W piosence tej jest gniewa, frustracja, smutek – wszystko ładnie podane w
mocnym klimacie,takim rock and rollowym country, podobnym do tego co w numerze
„I Call Your Name”. Takie słowa jak "I'm gonna let you down and leave you flat"
padają po raz pierwszy w piosence zespołu, choć wcześniej George równie
bezpośrednio odnosił się do adresatki songu. Zazwyczaj w piosenkach pop śpiewano
o udanej miłości, randkach, jeśli już o kłopotach sercowych to w bardzo
romantyczny sposób, sprawy poważniejsze zarezerwowane były dla bluesa. John
skomponował piosenkę w typowym dla bluesa 12-taktowym rytmie. Piosenka miała się
ukazać w filmie, ale gorycz cieknąca z niej kazał producentom ją wyciąć.
Beatlesi i oczywiście ich piosenki w filmie miały być … urocze. Beatlesi
kochający, zakochani, kochani, dbający o swoje sympatie, lubiący tańczyć...
Niekoniecznie z tekstami zmuszającymi do zastanowienia lub refleksji choć do
takiej zmusza np. „If I Fell”ale w bardziej akceptowalny
sposób niż „You Can't Do That”.
Instrumenty i aranżacja w
piosence także zaciekawia. John na gitarze elektrycznej i po raz pierwszy na gra
solo, George na 12 strunowej a Ringo używa cowbellu (dzwonek hm.... krowi?).”You
Can't Do That”, „I Call Your Name” i „A Hard Day's Night” łączy się często jako
swoistą trylogię „cowbell” ze względu na użyty w tych piosenkach ten instrument,
podobny podmiot piosenki (ukochana, partnera, dziewczyna itd.) oraz
rytm.
Piosenka było często grana na
koncertach w BBC (nie wykorzystano na płycie: „Live At The BBC”) ale i na
amerykańskich estradach.
JOHN: „Ta piosenka to ja w
stylu Wilsona Picketta”.
Niektórzy sugerują, że pisząc ten utwór Johna
inspirował Bob Dylan i jego „Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine)” z albumu „Blonde On
Blonde” (to jest bardziej prawdopodobne, w owym czasie wszyscy Beatlesi byli
bardzo zaintrygowani amerykańskim bardem).John zawsze mówił, że pod wpływem
tekstów Dylana sam uznał, że w piosence można zawrzeć coś więcej niż tylko słowa
wypełniające melodie.
I jeszcze o piosence :
JOHN: „Dobrym przykładem jest 'You Can't Do That'. Tam naprawdę nie ma
solowego ani rytmicznego gitarzysty, granica między nimi na płycie jest bardzo
cienka. Ale coś tam zagrałem, choć nigdy nie grałem jako gitarzysta prowadzący,
gdyż nie potrafiłbym tego robić lepiej niż George. Ale czasem lubiłem
poprowadzić więc czasem to robiłem”.
22 maja 1964, już po wydaniu singla, George Martin dograł do „You Cant'
Do That” pianino ale nigdy ta wersja nie ujrzała światła dziennego.
Oto 12 piosenek zespołu 4 kwietnia 1964 na liście Billboardu (zabrakło mi tutaj jeszcze dwóch).
1. Can't Buy Me Love
2. Twist & Shout
3. She Loves You
4. I Want To Hold Your Hand
5. Please Please Me
31. I Saw Her Standing There
41. From Me To You
46. Do You Want To Know A Secret
58. All My Loving
65. You Can't Do That
68. Roll Over Beethoven
79. Thank You Girl
I got something to say that might cause you pain,
If I catch you talking to that boy again,
I'm gonna let you down,
And leave you flat,
Because I told you before, oh,
You can't do that
Well, it's the second time, I've caught you talking to him,
Do I have to tell you one more time, I think it's a sin,
I think I'll let you down,
Let you down and leave you flat,
Gonna let you down and leave you flat,
Because I've told you before, oh,
You can't do that
Everybody's green,
'Cause I'm the one, who won your love,
But if they'd seen,
You're talking that way they'd laugh in my face
So please listen to me, if you wanna stay mine,
I can't help my feelings, I'll go out of my mind
I'm gonna let you down, let you down
And leave you flat,
Gonna let you down and leave you flat,
Because I've told you before, oh, you can't do that
You can't do that. You can't do that
You can't do that. You can't do that
You can't do that
Everybody's green,
'Cause I'm the one who won your love,
But if they'd seen,
You're talking that way they'd laugh in my face
So please listen to me, if you wanna stay mine,
I can't help my feelings, I'll go out of my mind
I'm gonna let you down, let you down
And leave you flat,
Gonna let you down and leave you flat,
Because I've told you before, oh,
You can't do that
If I catch you talking to that boy again,
I'm gonna let you down,
And leave you flat,
Because I told you before, oh,
You can't do that
Well, it's the second time, I've caught you talking to him,
Do I have to tell you one more time, I think it's a sin,
I think I'll let you down,
Let you down and leave you flat,
Gonna let you down and leave you flat,
Because I've told you before, oh,
You can't do that
Everybody's green,
'Cause I'm the one, who won your love,
But if they'd seen,
You're talking that way they'd laugh in my face
So please listen to me, if you wanna stay mine,
I can't help my feelings, I'll go out of my mind
I'm gonna let you down, let you down
And leave you flat,
Gonna let you down and leave you flat,
Because I've told you before, oh, you can't do that
You can't do that. You can't do that
You can't do that. You can't do that
You can't do that
Everybody's green,
'Cause I'm the one who won your love,
But if they'd seen,
You're talking that way they'd laugh in my face
So please listen to me, if you wanna stay mine,
I can't help my feelings, I'll go out of my mind
I'm gonna let you down, let you down
And leave you flat,
Gonna let you down and leave you flat,
Because I've told you before, oh,
You can't do that
Muzyczny blog Historia The Beatles Music Blog
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
Niby drobnostka ale Can`t buy me love napisał Paul a nie John
OdpowiedzUsuńOczywiście, mea culpa. Tym bardziej, że w tekście pada zdanie, że John potwierdza 100% autorstwo Paula. No tak, czasem takie błędy mi się tutaj przytrafiają. Poprawiłem. Procentowy udział autorstwa to pomysł wzięty od pewnego amerykańskiego 'beatlesologa' i jest oczywiście - jakżeby inaczej - taki uznaniowy, mój, na podstawie analizy dostępnych źródeł.
OdpowiedzUsuń