Strona: B
Indeks: Parlophone R5655 (UK), Capitol 2056 (USA)
Indeks: Parlophone R5655 (UK), Capitol 2056 (USA)
Kompozycja:
Lennon
& McCartney (100%)
Nagrana:
2,19-20
października , 1-2 listopada 1967 (Studio
2, Abbey Road Studios, Londyn)
Miksowana: 2, 6, 15 listopada 1967
Miksowana: 2, 6, 15 listopada 1967
Producent:
George Martin
Inżynierowie: Ken Scott, Geoff Emerick
Długość: 3'24”
Podejścia: 21
Wydane: 24 listopada1967 (UK), 27 listopada 1967 (USA)
Inżynierowie: Ken Scott, Geoff Emerick
Długość: 3'24”
Podejścia: 21
Wydane: 24 listopada1967 (UK), 27 listopada 1967 (USA)

Obsada:
PAUL: wokal wiodący, chórki, gitara basowa (1964, Rickenbauer 4001S), fortepian (Alfred E. Knight) , bongosy, conga
JOHN:
chórki, gitara rytmiczna (1961 Sonic Blue Fender), organy (Hammond
B-3)
GEORGE: chórki, gitara solowa (1966 Epiphone E230TD (v) Casino), klaskanie
GEORGE: chórki, gitara solowa (1966 Epiphone E230TD (v) Casino), klaskanie
RINGO:
perkusja (Ludwig), marakasy, tamburyna
Kenneth Essex, Leo Birnbaum: altówka
Kenneth Essex, Leo Birnbaum: altówka
1
(Apple CDP 7243 5 299702 2)
Anthology
Anthology
Najwyższa pozycja: UK: nr 1 (od
6 grudnia 1967 przez 7 tygodni), USA: nr 1 (od 30 grudnia przez 3
tygodnie).
Szesnasty oficjalny singiel zespołu
wydany przez EMI i pierwszy wydany już po śmierci Briana Epsteina,
menadżera zespołu.. W ciągu trzech tygodni sprzedano 500 000
kopii, ogólna sprzedaż na całym świecie ok. 2 000 000. Singiel,
podobnie jak z 'All You Need Is Love' reklamował na okładce
'Miner's Make-up'.


Piosenkę napisał Paul w swoim
londyńskim domu przy Cavendish Avenue. John skomentował ją później
– rozżalony, że jego 'I Am The Walrus' dostał tylko stronę B-
jako „trzy minuty sprzeczności i bezsensownych połączeń”.
Alistair Taylor, osobisty asystent Epsteina (na zdjęciu z Johnem) przypomina fantastyczny
moment powstania piosenki. Taylor spytał McCartney'a o to, w jaki
sposób pisze swoje piosenki.
TAYLOR: Paul poprowadził mnie do
jadalni, gdzie stało wspaniałe, ręcznie rzeźbione harmonium.
'Siadaj koło mnie na końcu harmonium. Naciśnij jakikolwiek klawisz
na klawiaturze, wybierz jaką chcesz nutę. Po prostu uderz w klawisz
a ja zrobię to samo. Teraz ilekroć wykrzyczę jakieś słowo, Ty
wykrzycz przeciwstawne do niego, ja dodam do tego melodię. Uważnie
obserwuj, tak powstaje muzyka...
Nagrywanie 'Hello, Goodbye'
rozpoczęło się 2 października 1967 i utwór nosił roboczy tytuł
'Hello, Hello'. Tytuł zmieniono, gdy okazało się, że w styczniu na amerykańskich listach przebojów na 28 miejscu był numer 'Hello, Hello' kapeli Sopwith Camel z San Francisco. Gdy rozpoczęły się sesje nagraniowe, Paul nie miał jeszcze wtedy ukończonego tekstu.
Zespół nagrał 14 take'ów z podkładem: fortepian, organy,
perkusja i inne instrumenty perkusyjne jak conga, , bongosy,marakasy
czy tamburyny. 19 października dodano partie chórki Paula, Johna i
George'a dwóch gitar z pięknymi akcentami na gitarze solowej tego
ostatniego. Następnego dnia dograno partie altówek wg partytury
napisanej przez Martina (wg sugestii Paula grającego melodię na
pianinie). Partie basu Paul dograł 25 października – pierwszą
część oraz 2 listopada - drugą. Piosenka była gotowa.
Grający na altówce Ken Essex wspomina swój udział w nagrywaniu piosenki. Jak każdy lto brał udział w sesjach zespołu,chwali się, że widział 'wszystkich Beatlesów przy pracy' choć oczywiście nie zawsze musiało tak być. 'Wszyscy Beatlesi byli tam. Jeden z nich siedział na podłodze, ubrany w coś co przypominało pidżamę i coś rysował kredkami na kartce papieru'.
PAUL (1988): Z sesji
nagraniowych pamiętam tylko końcówkę, gdy zapada cisza a potem
idzie 'Heba, heba, heloa'. Mieliśmy już wszystkie słowa ale
nagrana całość nie brzmiała zbyt dobrze i pamiętam jak spytałem
Geoffa Emericka, czy nie mógłby dodać echo na koniec tam-tamów,
by ożywić piosenkę. I tak się stało. Mieliśmy w piosence Phila
Spectora. Rano o tym mówiłem do Lindy: 'Echa na końcu piosenki,
tak to zrobimy'. Tak staliśmy się prekursorami dla Adam and the
Ants (kapela nurtu new romantic, popularna w Brytanii pod koniec lat
80-tych).
Clip do piosenki nakręcono 10 listopada w Saville Theatre
w Londynie (we wciąż wynajmowanym przez firmę NEMS Enterprises Briana
Epsteina). Na
widowni nie ma publiczności, muzyka leci z taśmy, Beatlesi mimują
oraz chyba świetnie się bawią, co widzimy na ekranie. Paul
reżyseruje wszystkie trzy wersje clipu. 
W każdym muzycy przebierają
się w inne uniformy. Na pierwszym, tym najbardziej popularnym,
ubrani są w mundury Sierżanta Peppera. Na końcu machają do
publiczności ubrani w swoje garnitury z 1963 jako 'słodcy chłopcy'.
Tancerki w strojach z plaż Hawajów tańczą wokół szalejących
muzyków. W drugim clipie Beatlesi ubrani są w swoje prywatne,
psychodeliczne, bardzo kolorowe stroje. Tańczące dziewczyny
pojawiają się dopiero w finale. Trzeci clip to mieszanka dwóch
pierwszych plus dodatkowe ujęcia Beatlesów tańczących twista.

Wideoclip pokazany 26
listopada 1967 w programie Eda Sullivana oraz ponownie w innym
telewizyjnym show telewizji amerykańskiej w kanale ABC 'The
Hollywood Palace', nie mógł być w owym czasie pokazywany w
Wielkiej Brytanii, ponieważ związki zawodowe muzyków zakazywały
pokazywania w telewizji występów mimicznych (z playbacku).
Wykonawca mógł np. pokazywać się solo a podkład, gdzie grała
np. cała orkiestra leciał z taśmy (orkiestra nie zarabiała).
PAUL: Tak naprawdę to nie reżyserowałem tego filmu.
Potrzebowaliśmy tylko kilku kamer, dobrych kamerzystów, trochę dźwięku i kilku tancerek. Pomyślałem
sobie, że wynajmiemy teatr na jedno popołudnie. Tak też zrobiliśmy. Wzięliśmy
ze sobą garnitury z Peppera i sfilmowaliśmy wszystko w teatrze Saville na West
Endzie.

You say yes, I say no.
You say stop and I say go go go, oh no.
You say goodbye and I say hello
Hello hello
I don't know why you say goodbye, I say hello
Hello hello
I don't know why you say goodbye, I say hello.
I say high, you say low.
You say why and I say I don't know, oh no.
You say goodbye and I say hello
(Hello goodbye hello goodbye) hello hello
(Hello goodbye) I don't know why you say goodbye, I say hello
(Hello goodbye hello goodbye) hello hello
(Hello goodbye) I don't know why you say goodbye
(Hello goodbye) I say hello.
Why why why why why why do you say goodbye goodbye bye bye bye bye, oh no?
You say goodbye and I say hello
Hello hello
I don't know why you say goodbye, I say hello
Hello hello
I don't know why you say goodbye, I say hello.
You say yes (I say yes) I say no (But I may mean no).
You say stop (I can stay) and I say go go go (Till it's time to go oh), oh no.
You say goodbye and I say hello
Hello hello
I don't know why you say goodbye, I say hello
Hello hello
I don't know why you say goodbye, I say hello.
Hello hello
I don't know why you say goodbye, I say hello hello.
Hela heba helloa (Cha cha), hela...
Muzyczny blog * Historia The Beatles * Music Blog
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
Nie wiem Ryszardzie skąd bierzesz te wszystkie informacje i zdjęcia, ale często ich treść jest dla mnie odkrywcza i nieznana. Właśnie pracuję nad 116 numerem gazetki NFC i z okazji 50 lecia MMT komentujemy i oceniamy kolejne utwory z singli i EPki. Twoje wpisy bardzo się przydają. Wielkie dzięki.
OdpowiedzUsuń