Historia The Beatles (Fab Four): RINGO

YOKO (2004): Ringo jest bardzo, bardzo dobrym perkusistą. Każdy mawia: 'Oh Ringo, Ringo jest Ringiem' i to wszystko, bo ludzie nie rozpoznają się w nim zbyt dobrze. Ale to Ringo mówi do ludzi: 'Możesz tego dokonać'. No i te jego niesamowite poczucie humoru, dzięki któremu każdy go kocha. Ma bardzo, bardzo ciepłe serce.

RINGO: Podczas nagrywania albumu 'White' znowu staliśmy się zespołem, co wręcz uwielbiam. Kocham świadomość bycia w zespole. Recz jasna, miałem swoje chwile zawirowania, bo tego lata, na moment, opuściłem zespół.

Odszedłem z dwóch powodów: bo czułem, że nie gram zbyt dobrze i że ich trzech jest naprawdę zadowolonych, a ja jestem tym obcym. Odwiedziłem Johna, który mieszkał z Yoko w moim apartamencie przy Mnatgu Sguare po tym jak się wyprowadził z Kenwood. Powiedziałem mu: "Odchodzę z zespołu, bo nie gram zbyt dobrze i czuję się niekochany i tak na zewnątrz, gdy wy, we trzech, jesteście ze sobą naprawdę blisko". John na to: "Myślałem, że to wy tworzycie tę trójkę!".

... Więc odwiedziłem Paula. Zapukałem do jego drzwi i powiedziałem mu to samo: "Odchodzę z zespołu. Jesteście tak blisko siebie, a ja jestem z boku". Paul zdziwił się:"Myślałem, że to wy tworzycie taką trójkę!". Po tym co usłyszałem, nie miałem ochoty iść do George'a. Powiedziałem: "Jadę na wakacje". Zabrałem żonę i dzieci i pojechałem na Sardynię".

Ringo z rodzicami (mamą i ojczymem).

RINGO: Uważam to, za duże uproszczenie. Dla mnie zespół The Beatles to był naprawdę wspaniały zespół rock and rollowy i zrobiliśmy dużo naprawdę dobrej muzyki, która trwa po dziś dzień. Wiem jednak, co John i George mają na myśli - 'byliśmy tylko zespolikiem rock and rollowym z Liverpoolu'. Zadziwiało mnie, że krzyczeli na nas tacy ludzie jak de Gaulle, Chruszczow czy inni światowi przywódcy. Nigdy tego nie rozumiałem. Teraz, w ramach refleksji, dochodzę do wniosku, że mogliśmy o wiele bardziej wykorzystać naszą moc dla naszych celów. Nie w sprawach politycznych, ale żeby więcej pomóc. Mogliśmy stanowić o wiele silniejszą ekipę. To jest tylko spostrzeżenie, nie żal. Żałowanie niczego przecież nie zmieni. Mogliśmy poprzeć mocniej pewne kwestie, gdybyśmy się bardziej za to wzięli.