BEATLEMANIA (5)

Jak w tytule. Warto wiedzieć, że z milionów wszelakich gadżetów związanych z zespołem, naklejek, komiksów, koszulek, zabawek, figurek, poduszek, pościeli czy nawet mebli z wizerunkiem zespołu - przede wszystkim na ogromnym rynku w Ameryce - Beatlesi wskutek złych posunięć finansowych Briana Epsteina, otrzymywali prawie nic. 
Około 5 % otrzymywała firma Epsteina, więc czwórka muzyków pewnie najwyżej jedną czwartą tej sumy. Gro zysków z tego ogromnego rynku otrzymywała firma Seltaeb z Nowego Jorku. Tylko na rynku amerykańskim Lennon, McCartney, Starr i Harrison w latach 1964-1966 stracili wtedy co najmniej kilkanaście milionów dolarów, choć prawdopodobnie nie zdawali sobie wtedy z tego sprawy. Wg. ich ówczesnej wiedzy, pieniądze przynosiła sprzedaż płyt oraz koncerty. Tak wtedy także uważał Epstein. Poniżej kolejna już na blogu porcja artefaktów The Beatles. Nigdy wcześniej, nigdy później, do dnia dzisiejszego,żadną gwiazdę showbiznesu (muzyczna, sportowa etc) nie spotkało takie zjawisko. Obecności w każdej dziedzinie ludzkiego życia. Beatlesi śmiali się nawet z papieru toaletowego a w Japonii na talerzach z sushi układano napis z nazwą zespołu. Niewiarygodne bo w czasach gdy nie było Internetu, Facebooka, Twittera, Instagramu, portali społecznościowych.


































Beatleblog * Historia The Beatles * Beatleblog
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
HISTORY OF THE BEATLES 

WYWIADY: THE BEATLES - Nowy Jork, 13.08.1965





Lądowanie na ziemi amerykańskiej.


Szczęśliwa 13-tka (13 sierpnia) dla Amerykanów. Ich ukochani Anglicy znowu w Stanach. Konferencja w Warwick Hotelu (na Manhattanie w Nowym Jorku). 13 sierpnia 1965. Beatlesi lądują w Ameryce przed planowanym tour po Ameryce Południowej. Moderatorem konferencji Tony Barrow, ówczesny rzecznik prasowy zespołu. Barrow żartobliwie przedstawia muzyków, od lewej do prawej Ringo, John, George, Paul. Prosi o spokojne, w ciszy, rzeczowe zadawanie pytań. 
W drugiej części, także w hotelu Warwick, gdzie zamieszkali Beatlesi, rozmowy Cousina Brucie (nick radiowy, prawdziwe nazwisko: Bruce Morrow) z nowojorskiej radiostacji radiostacji WABS  oddzielnie z każdym z Beatlesów (na zdjęciu, tuż przed koncertem na Shea Stadium). 
Cóż, wywiady te nie powalają tym razem jakoś specjalnie ciekawością pytań, elokwencją czy humorem odpowiedzi, ale  takie były konferencje z Fab Four w Ameryce 1965 roku, taka była Beatlemania, takie były ich trasy.



JOHN: Dziękujemy...
P: John...
JOHN: Dziękujemy ci, Tony!
P: John, jesteś szefem Beatlesów, jakie są wobec tego obowiązki szefa The Beatles?
JOHN: Uhh, żadne.
PAUL: Pytania?
P: Żadne?
JOHN: Nic mi nie przychodzi do głowy. Właśnie zostałem oznakowany jako 'szef Beatlesów'.
RINGO: To dlatego, że najstarszy.
JOHN: Wiesz, nie robię nic dodatkowego, nic ekstra.
TB (Tony Barrow): Okay, zacznijmy od pierwszych pytań...
...
TB: ...nuci "You've Got To Hide Your Love Away"?
P: Kto....?
PAUL: John to śpiewa.
GEORGE: John.
...
P: Jakie to uczucie wrócić do Stanów?
THE BEATLES: Wspaniałe!!!
P: John, czy zawsze w czasie konferencji prasowych żujesz gumę?
JOHN: Uh, nie, tylko w Ameryce
P: Tylko w Ameryce?
JOHN: Ponieważ tutaj ludzie non stop częstują ciebie gumą.
P: Panowie, jesteście naprawdę siłą napędową eksportu Premiera Wilsona?
GEORGE: Nie.
JOHN: Lepiej powtórz to pytanie, by wszyscy z nas je usłyszeli.
P: Spytałem was panowie, czy wy odpowiadacie za wzrost eksport.
TB: Pytanie jest takie, czy The Beatles są odpowiedzialni za wzrost eksportu?
JOHN: Jesteśmy tylko jednymi z odpowiedzialnych.
RINGO: Malutkimi.
P: Czy od czasu gdy otrzymaliście Medale Imperium Brytyjskiego, wasze życie uległo jakimś szczególnym zmianom?
JOHN: Uh, jeszcze nie, gdyś tak naprawdę jeszcze ich nie otrzymaliśmy.
P: Czy to zmieni wasze życie?
JOHN: Nie sądzę.
RINGO: Cóż, to będą tylko medale to przypinania do ubrania.
P: Ringo!
RINGO: Tak?
P: Jak nazwiesz swoje dziecko, czy to będzie dziewczynka czy chłopiec?
RINGO: Um...
JOHN: Charlie.
RINGO: To Johna odpowiedź, nie moja. Nie wiemy jeszcze, nie rozmawiamy o imionach
P: A co z Arthuren?
JOHN: A co z Lyndonem, co?
RINGO: Co z nim?
P: Czy wasza popularność zanika?
JOHN: Idź i spytaj ludzi z wytwórni płytowej.
P: George, wielu ludzi w tym kraju, także w innych porównują was chłopcy, ... często są to sami artyści sztuki, popu, muzyki klasycznej... więc porównują was do Gouneau. Jak reagujecie na takie rzeczy?
JOHN: Nigdy nie słyszałem o nim.
TB: Jak reagujecie na porównanie do..?
P: No, jest Gouneau,mamy także Carl Ehrich i innych kompozytorów muzyki klasycznej.
JOHN: Nie obchodzi nas porównywanie do kogokolwiek.
P: Uważacie, że jesteście takimi samymi typami muzyków?
JOHN: Nie, myślę, że jeśli ludzie mają ochotę porównywać nas do kogoś, mogą to robić.
P: Czy uważacie, że kreujecie style w sztuce i muzyce pop?
GEORGE: Może nieświadomie.
RINGO: Taaa, zawsze jesteśmy nieświadomi.

P: Czy przewidujecie w najbliższej przyszłości zawarcie związków małżeńskich przez pozostałą dwójkę nieżonatych członków zespołu?
PAUL: Nie w najbliższej przyszłości.
GEORGE: Paul mnie nie chciał.
P: Zauważyłem, że dwójka żonatych siedzi koło siebie a dwóch singli obok siebie .
JOHN: To dlatego, że jesteśmy pedziami.
PAUL: Nie mów o tym nikomu.
RINGO: Nie rozgadajcie tego, to tajemnica.
P: John, co to były za okulary słoneczne, które miałeś dzisiaj na sobie wcześniej?
JOHN: To ... okulary słoneczne.
P: No nie, były zielone, to jakieś specjalne?
JOHN: Znalazłem je u ... Paula.

RINGO: Cannes.
JOHN: Cannes. To zwyczajne okulary słoneczne, z lustrem na zewnątrz, nikt mnie nie podejrzy.
P: Czy wasi amerykańscy fani, czy fani w Ameryce są najbardziej entuzjastyczni wobec was?

GEORGE: Uh... jest ich więcej, więc tak się wydaje.
P: Kto, kim... jacy to fani są tak najbardziej zakręceni?
JOHN: Ci co są najbliżej nas...
P: Z jakich krajów?
PAUL: Cóż, wszyscy są bardzo entuzjastyczni, to zależy od wielkości kraju. W tym przypadku w największym.
 P: Podoba wam się tutaj?
PAUL: Taa, jest w porządku.
P: Jakieś plany odnośnie waszej wizyty za Żelazną Kurtyną?
JOHN: Spytaj pana Epsteina.
PAUL: Na tą chwilę nie mamy takich planów.
RINGO: Nie, na ten moment nie.
P: A wyjazd do Wietnamu i występ dla żołnierzy?
JOHN: Nie pojadę tam.
PAUL: Nie.
P: Kogo uważacie między sobą za najlepszego aktora?
JOHN: Ringo.
RINGO: Co?

P: Ringo?
PAUL: Oraz Briana Epsteina.
P: Czy ten film jest tak samo dobry jak "Hard Day's Night"?
J+RINGO: Jest lepszy.
PAUL: Lepszy.
P: Beatles podbili pięć kontynentów, co będzie następne?
JOHN+PAUL: Podbijemy szósty
PAUL: Taaa.
P: Ile zarobiliście jak dotąd pieniędzy?
JOHN: Nie mamy pojęcia.
RINGO: Nie wiemy.
P: Wy nie wiecie?!
GEORGE: Nie, nawet w przybliżeniu.
P: Czy jesteście już znudzeni byciem The Beatles?
PAUL: Nie.
P: Czy przygotowaliście nowe piosenki na koncerty w Ameryce?
GEORGE: Tak, na koncertach dużo zmieniliśmy, będzie dużo innych piosenek niż ostatnim razem.
P: Jak często ścinacie włosy?
PAUL: Kiedy trzeba.
GEORGE: Gdy stają się nie do zniesienia.
JOHN: Dwa razy tygodniowo.
P: Zetniecie je z powodu niedoboru wody w Nowym Jorku?
GEORGE: Nie
JOHN: Nawet o tym nie wiedzieliśmy
GEORGE: Przywieźliśmy trochę wody ze sobą.We've brought our own water.
P: Czy przed opuszczeniem Anglii mieliście szansę zobaczyć The Byrds lub Sonny and Che?
GEORGE: Taaa.
RINGO: Taaa, The Byrds -
PAUL: Fajny zespół.
P: Jaka jest wasz ulubiona grupa wokalna?
PAUL: Jest ich wiele. Ale głównie kolorowe amerykańskie grupy...



-------------------


Cousin Brucie (P): Ok, wychodzimy teraz z pokoju The Beatles, choć to w rzeczywistości zestawk kilku pokoi, ze sobą połączonych. W tym roku organizowaliśmy konkurs na antenie, trwał kilka miesięcy. Jego celem było zaprojektowanie medalu 'Od Wszystkich Amerykanów dla The Beatles'. 
PAUL: Nie mówi, że wygrałem.
P: Rzeczywiście! 
PAUL: Wygrałem naprawdę? Wspaniale!
P: Tak, wszyscy chłopcy. Sześćdziesiąt tysięcy odpisało...
PAUL: Wiedziałem, że moja branża jest dobra. Mów dalej....
P:  ... i narysowało medale. Oto wygrana... zdaje się zaprojektowany przez Cartiera z Nowego Jorku.
PAUL: Super!
P: Mógłbyś przeczytać to dla nas? 
PAUL: Taaaa.
P: To medal Paula!
PAUL: [chrząka] "The Order of the All-American 1965 Award United States".
P: Mógłbyś go odwrócić. Tam jest rysunek na drugiej stronie. 
PAUL: Oczywiście, że mogę, sprawdzę zaraz. "Prezent dla Paula McCartney'a od Wabback Radio".
P: Jasne, mamy nadzieję, że zatrzymasz Paul to i będziesz dbał o to, jako miłą pamiątkę podróży do Stanów. Macie jakieś plany związane z Nowym Jorkiem, miejsca, które chcielibyście zwiedzić?

GEORGE: Hm... wątpię. Dzisiaj prawdopodobnie pójdziemy wcześniej do łóżek, bo jak wiesz, mamy jutro sporo do roboty. Więc nie wiem, może gdzieś wyjdziemy, ale szczerze w to wątpię, pewnie będzie już późno. 
P: Czy mógłbyś powiedzieć jedno, gdybyście mieli taką możliwość udania się gdziekolwiek tutaj, dokąd byście się wybrali? Mam na myśli oczywiście Nowy Jork.
GEORGE: W Nowym Jorku. Ja chciałbym zobaczyć Greenwich Village.
P: Byłeś już tam?
GEORGE: Tak, gdy byłem tutaj za pierwszym razem. Rozejrzałem się trochę. Nikt nas wtedy jeszcze nie znał, poszedłem do Bowery i wszędzie ...
P: Co myślisz o nowojorskiej Policji, o sposobie w jaki was sprowadziła do hotelu?
GEORGE: Oh,taaa, odlotowa...
P: Tym razem bez problemów?
GEORGE: Tak, rzeczywiście. Nie mogło być lepiej. Wszystko ok.
...
P: Przeczytaj to dla nas, John.
JOHN: Ok, tu jest, "The Ordier" - oh, hello - "The Order of the All-American 1965 Award United States". Bardzo dobrze.
P: W porządku John, możesz teraz obrócić to na drugą stronę, tam zdaje się jest coś napisane, specjalnie dla ciebie.
Brucie z Johnem Lennonem.
JOHN: "Prezent dla Johna Lennona od WABC Radio" - to nie jest nasze promo, czyż nie jest fantastyczne?
P: John, dzięki.
...
P: Ringo, Ja odbierasz wasze przybycie do Nowego Jorku, jak tym razem spisała się policja?RINGO: Uh... przyjęcie było fantastyczne. Wiesz, kiedy byliśmy w Brytanii, czytaliśmy te wszystkie komentarze, raporty, prognozy, że jesteśmy już skończeni w Stanach, że nikt nas tam już nie lubi...
P: Ohhh, nie... RINGO: ... że wywalą nas na powitanie.
P: Naprawdę czytaliście takie rzeczy???RINGO: Mieliśmy takie raporty...
P: W Ameryce? O nie, to jest moja dziedzina. Jestem w niej ekspertem. Jesteście nadal tak samo wielcy jak kilka lat temu...


RINGO: Wiesz co nam rozjaśniło, te wszystkie nasze wątpliwości? Ci wszyscy fani, którzy przyszli nas powitać. Fani, słuchaliśmy ich w radio, tłumy fanów, a ty mówiłeś w radio, że są większe niż ostatnim razem, gdy tutaj byliśmy.
P: Naprawdę są większe.
RINGO: No, to nas rozwala.
P: Ringo, ok, muszę się wami podzielić z innymi ludźmi z prasy.
RINGO: Naturalnie
P: Więc dzięki, widzimy się w niedzielę.
RINGO: Świetnie, do zobaczenia.
P: Dzięki  Ringo. Dan, czyż nieprawda, że ci chłopcy są najmilszymi chłopcami, jakich kiedykolwiek spotkaliśmy? Tu ekskluzywny, przeprowadzony na żywo wywiad dla  WABC Radio.



Beatleblog * Historia The Beatles * Beatleblog
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
HISTORY OF THE BEATLES 

KWIECIEŃ 1974



___

Kwiecień - Po wielu odnowionych wnioskach związanych ze skazaniem Paula za posiadanie narkotyków w 1973 roku, artysta wreszcie uzyskuje upragnioną amerykańską wizę. 
W nowej siedzibie Cavern Club przy Matthew Street w Liverpoolu zostaje odsłonięta rzeżba Beatlesów dłuta Arthura Dolleya. Rzeźba wykonana dzięki funduszom zebranym przez mieszkańców Liverpoolu i wielu brytyjskich fanów zespołu przedstawia Madonnę trzymającą troje dzieci, podczas gdy czwarte (Paul) odlatuje. Na zmieszczonej poniżej tablicy widnieje napis: "Dla chłopców, którzy wstrząsnęli światem". Choć organizatorzy zapraszają wszystkich Beatlesów na odsłonięcie pomnika, oczywiście nikt z nich się nie pojawia.





1 kwietnia - We wczesnych godzinach porannych po odejściu Paula i Lindy w plażowym domku Johna zjawiają się Ringo, Keith Moon i Harry Nilsson.  Ringo dowiaduje się, że Paul "bawił się" jego zestawem perkusyjnym. Nieco później wracają Paul z Lindą, ale John w tym czasie śpi. Paul wraz z Keithem i Harrym śpiewają razem wiązankę przebojów Beatlesów. Paul odmawia przyjęcia narkotyków. Gdy John się budzi około godziny 15-tej, stwierdza, że wszyscy relaksują się przy basenie. Przyjaciel i asystent Moona, Dougal Butler robi zdjęcia Paulowi i Johnowi. Te zdjęcia zrobione Polaroidem uważa się za ostatnie wspólne zdjęcia obu Beatlesów. Zamieściłem je w poprzednim poście. Powyżej jeszcze raz te najsłynniejsze.
W USA ukazuje się  album ze ściką dźwiękową do filmu 'Son Of Dracula', na którym zamieszczone są również wybrane dialogi filmowe Ringo i piosenki Nilssona ''Daybreak' (z Ringo na perkusji i George na dzwonkach) oraz 'At My Front Door' (Ringo na perkusji). Album w Wielkiej Brytanii ukaże się 24 maja.

Starr, Nilsson i perkusista The Who, Keith Moon.





2 kwietnia - Ringo, wraz z Keithem Moonem i Harrym Nilssonem ponownie odwiedzają domek Johna na plaży. Obecny jest również Mal Evans. Moon i Nilsson plus Ringo to w owym czasie bardzo wybuchowo-alkoholowa mieszanka. O ile perkusista The Beatles wraz z Nilssonem wybrną  z kłopotów uzależnienia, przez perkusistą The Who, Moonem mroczna przyszłość. Dożyje tylko do 1978 roku, umierając w wyniku przedawkowania narkotyków i alkoholu. Póki co kolega z zespołu Townsenda i Daltrey'a czerpie z życia całymi garściami w myśl zasady rock and rollowców:  live fast, stay pretty, die young (żyj szybki, zostań pięknym, umrzyj młodo).


Zdjęcia Johna i Paul, zrobione przez Pattie Daley, dziewczynę gitarzysty Jessiego Eda Daviesa

3 kwietnia - John zrywami wciąż produkuje album Nilssona 'Pussycats'. Sesje, na których może nie leje się już tyle alkoholu co dawniej, ale są nadal  bardzo bezproduktywne i pełne chaosu, będą kontynuowane 4,6,8, 10 o 11  kwietnia. John uświadamia sobie, po spotkaniu z McCartney'em, jakim komfortem była praca w studiu z dawnymi trzema kolegami. Nie mówiąc, że miał przy swoim boku profesjonalnych producentów. Pomysł produkcji albumu swemu przyjacielowi zaczyna Johnowi wychodzić  bokiem. To pierwsze oznaki zbliżającego się nieuchronnie końca 'straconego weekendu', charakteryzującego się fotkami Johna z pijanymi kumplami (na dole z Harrym).




4 kwietnia - przebywając wciąż na wakacjach w Los Angeles, Paul z Lindą decydują się na odwiedzenie w jego domku w Bel Air Briana Wilsona - żyjącego obecnie w samotności lidera Beach Boys. McCartney'owie prawie przez godzinę dobijają się do drzwi, ale Wilson nie wpuszcza ich. Paul z Lindą wiedzą, że jest w środku gdyż słyszą jego płacz. Zrezygnowani odjeżdżają. 
8 kwietnia - tylko w Stanach ukazuje się  singiel Wings, 'Band On The Run' (z 'Nineteen Hundred nad Eighty Five' na stronie B).
5 kwietnia - otwarcie w Nowym Jorku The World Trade Centre, najwyższego budynku na świecie (110 kondygnacji). Wiemy co się stało z tym budynkiem 11 września 2001 roku.


10 kwietnia - po dwóch tygodniach od wprowadzenia się do domu na plażę Johna i May Pang, para zmienia lokalizację. Wynajmuje posiadłość należącą do aktora, Petera Lawforda w pobliżu Santa Monica. Koszt - 5 000 dolarów miesięcznie. Nieco dwa tygodnie później (27 kwietnia), kiedy sesje do albumu 'Pussycats' stają się totalnym chaosem, John stwierdza, że jego życie do niczego nie prowadzi i wraca, wraz z May, do Nowego Jorku.
13 kwietnia - 'Band On The Run' króluje  na amerykańskich listach przebojów. W sumie sprzeda się na całym świecie w liczbie ponad sześciu milionów kopii i spędzi na brytyjskich i amerykańskich listach przebojów prawie dwa lata. 
W tym samym czasie media donoszą, że była przyjaciółka Paula, Jane Asher (na zdjęciu obok), urodziła w Middlesex Hospital dziewczynkę, swoje pierwsze dziecko. Swego męża, grafika, Geralda Scarfe Jane poznaje w 1971 roku.  Jane prosi obsługę szpitala o nieujawnianie żadnych szczegółów związanych z narodzinami dziecka. Dziewczynka będzie się nazywała Kate, a para doczeka się jeszcze dwóch synów

15 kwietnia - poniedziałek Wielkanocny, kanał BBC, premiera animowanego filmu Beatlesów, "Yellow Submarine" Cotygodniowy magazyn telewizyjny BBC 'Radio Times' opisuje go mianem "najlepszej pełnometrażowej kreskówki od złotego wieku produkcji Disneya". 
Nilsson i Starr na premierze 'Son Of Dracula'

19 kwietnia - w Atlancie - półtora roku po zakończeniu zdjęć - dochodzi do premiery filmu Apple, 'Son Of Dracula' w dystrybucji Cinemation, z rolami Ringo i Harry'ego Nilssona. Zarówno Ringo jak i Keith Moon są obecni na premierze. W Nowym Jorku yoko wspierana przez Elephant's Memory występuje po raz drugi w programie 'The Mike Douglas Show'.

 
20 kwietnia -  prasę na całym świecie obiega plotka o reaktywacji Beatlesów, wg. której czterech muzyków spotyka się dzisiaj w Beverly Wiltshire Hotel w Los Angeles, aby omówić szczegółowy plan działania.

WINGS 1974: Denny Laine, Linda, Paul, Geoff Britton oraz Jimmy McCulloch.

26 kwietnia - w Alberty Theatre (londyńska St. martin Lane) Paul, który zdążył już z Lindą wrócić do ojczyzny, przeprowadza przesłuchanie na perkusistę zespołu Wings. Z około 50-ciu chętnych wybiera Geoffa Brittona, który wspomina tak tamte wydarzenie: 'Szkoda, że nie widzieliście tamtych ludzi. Wszystko przypominało trochę 'Who's Who' przemysłu muzycznego. Byłem co prawda trochę rozczarowany, bo myślałem, że będę miał szansę pogrania z McCartney'em, a w tym samym czasie grali tylko muzycy sesyjni. Wings siedzieli na widowni i bacznie się przyglądali... Później, któregoś dnia telefon zadzwonił. Z drugiej strony odezwał się Pauul. Powiedział, że wreszcie zdecydowali, po czym zaczął motać dookoła i nabijać się ze mnie... W końcu nie wytrzymałem i zapytałem: Więc kto będzie, a on a to: Od dzisiaj masz pracę'.

Paul: W Wings wszyscy mieliśmy podobne poczucie humoru.


27 kwietnia - John stwierdza, że męczy go wariackie życie w Los Angeles i decyduje się powrócić z May Pang i Harry'm Nilssonem do Nowego Jorku, gdzie wznawia pracę na albumem Nilssona pt "Pussycats".  John z May zamieszkują w luksusowym apartamencie Pierre Hotel przy Piątej  Alei. Niebawem odwiedza go tam, mieszkający w Stanach dawny rzecznik The Beatles, Derek Taylor.
Gazeta 'Melody Maker' bez śladu zainteresowania pogłoskami o reaktywacji Beatlesów zamieszcza artykuł zatytułowany: 'Czy Beatlesi powinni się zjednoczyć?'. Pośród osób wypowiadających się na ten temat jest pierwszy menadżer The Beatles, Allan Williams, który mówi: 'Nie wydaje mi się, aby była nawet najmniejsza szansa na to. Jeśli jednak tak się stanie, z pewnością zaoferuję się im jako menadżer'.

Jedno z najbardziej znanych zdjęć obu muzyków. John, Mick, na dole May Pang, 13 marca 1974. Ceremonia AFI Life Achievement Award w Beverly Hills na cześć aktora Jamesa Cagney'a.
29 kwietnia - John w Nowym Jorku odnawia więzi ze starymi przyjaciółmi. W Record Plant napotyka pracującego tam Micka Jaggera. Zupełnie bez przygotowania tworzy utwór 'Please Don't Ever Change', na którym Jagger występuje jako główny wokalista. Niebawem kontakty obu artystów skończą się. Po latach Mick będzie wspominał, że Yoko całkowicie odcięła go od Johna. 
Studio Record Plant. John i Harry intensywnie pracują nad muzyką i albumem tego drugiego.
   Tymczasem na całym świecie pogłoski o reaktywacji Fab Four nie milkną. Choć na takie fotki jak niżej nikt już nie liczy. Czterech wspaniałych chłopców wydoroślało, na wspólne nagrania raczej nikt nie liczy, ale może jeden wspólny, wielki, magiczny koncert. Ta myśl zaczyna kiełkować.





Beatleblog * Historia The Beatles * Beatleblog
Polski blog o najwspanialszym zespole w historii muzyki.
HISTORY OF THE BEATLES