Historia The Beatles (Fab Four): A,B,C

_____________________________________________________________________
- A-

AVEDON, RICHARD

Amerykański, innowacyjny fotograf (ur. 1923), który zmienił styl fotografowania mody w późnych latach 40-tych. Znakomity portrecista, który lubił tworzyć portrety z ludzką twarzą schowaną w półcieniu, zainspirował niemiecką fotograf i tzw. hamburską przyjaciółkę The Beatles, Astrid Kirchherr do wykonywania zespołowi jaki i poszczególnym członkom The Beatles takich właśnie zdjęć. Okładka albumu 'With The Beatles' to właśnie przykład takiej fotografii (wykonał ją Robert Freeman, wzorując się fotografiami Astrid).

Autorstwa już samego Avedona jest seria zdjęć Fab Four, wykonanych na zlecenie magazynu Look (w tym zdjęcie okładkowe). Także zdjęcie ze słynnego albumu kompilacyjnego zespołu 'Love Songs' (wydanego w 1977) to także zdjęcie Amerykanina. Dzisiaj najbardziej jednak Avedon jest znany jako autor kolorowych, psychodelicznych zdjęć zespołu z 1968. Znana jest także opowiadana przez fotografa anegdota związana z Ringiem i ich "pojedynkiem" na robienie sobie nawzajem w tych samych momentach zdjęć. Wszystko oczywiście zakrapiane sporą ilością alkoholu.

Richard Avedon jest autorem fotografii szeregu znanych ludzi jak Marylim Monroe, Andy Warhol, Bob Dylan i wielu innych (szukajcie w sieci pozycji: Richard Avedon People – Fashion Fades, Iconic Life Begins). Będziecie zdziwieni jak wiele fotografii jest dla Was znanych,

_____________________________________________________________________

- B-

BEATLE - BIBLIOGRAFIA

W okresie istnienia zespołu tylko Hunter Davies dostąpił zaszczytu napisania autoryzowanej - skrytykowanej tylko przez Johna - biografii zespołu. Czy tylko on pisał o Beatlesach w okresie 1964-1970? Nie, niżej chronologicznie 'Beatle-bibliografia' (wg Billy'ego Harry'ego - twórcy słynnego "Mersey Beatu" - magazynu z Liverpoolu), lista książek 'związanych' z Wielką Czwórką - zakończona na 1970 roku. Jak widzicie, książek był naprawdę dużo, przeważnie bezwartościowych. Znalazły się tam także obie książki Lennona, jak i np. foto-katalogi Ringa czy Dezo Hoffmana, jak i inne książki z 'otoczenia' (np. książka Yoko Ono - Grapefruit).

1964

The True Story of the Beatles, Billy Shepherd, Beat Publications.
All About the Beatles, Edward De Blasio, MacFadden-Bartell.
The Beatles Up To Date, uncredited. Lancer Books.
The Beatle Book, Dezo Hoffmann, Lancer Books.
Here Come The Beatles, Charles Hamblett, Four Square Books.
Out of the Mouths of Beatles, Adam Blessing, Bell Books.
Beatles Ltd, Robert Freeman, George Newnes.
Ringo's Photo Album, Ringo Starr, Jamie Publishers.
Love Me Do: The Beatles Progress, Michael Braun, Penguin Books.
A Hard Day's Night, John Burke, Pan Books (UK) Dell Books (USA).
A Cellarful of Noise, Brian Epstein, Souvenir Press.
The Beatles, Norman Parkinson and Maureen Cleave, Hutchinson.
The Beatles Quiz Book, Jack House, William Collins & Sons Ltd.
Love Letters to the Beatles, selected by Bill Adier, Putnam & Sons.
Dear Beatles, selected by Bill Adier, Grosset& Dunlap.
In His Own Write, John Lennon, Jonathan Cape.
Die Beatles Kommen, Dennis Bow, Fahrplan Einer Weltsensation.
Grapefruit, Yoko Ono, Wunternaum.

1965

Help!, Al Hine, Dell Books.
Help!, Random House.
A Spaniard in the Works, John Lennon, Jonathan Cape.
Communism, Hypnotism,and the Beatles,The Reverend David A.
Die Beatles: Fabelwesen Unswerer Zeit, Christine Ehrhardt, Frhr Von Tucker.
The Beatles Diary, Beat Publications.

1966

The Penguin John Lennon, John Lennon, Penguin Books.
Up the Beatles' Family Tree, Cecil R. Humphrey-Smith, Michael G.
Bravo. Das sind die Beatles - T. G. Beyl
Murray the K Tells It Like It Is, Baby, Murray Kaufman, Holt, Rinehart & Winston.

1967

John Lennon, In his own write & A Spaniard in the works - Signet Books
The writing Beatle: John Lennon - Signet Books
The golden Beatles - Northern Songs

1968

The Beatles: The Authorised Biography, Hunter Davies, Heinemann.
The Beatles: the Real Story, Julius Fast, Putnam& Sons.
The Beatles, Anthony Scaduto, Signet Books.
The Beatles: a Study in Sex, Drugs and Revolution, The Reverend David A. Noebel, Christian Crusade.
The Beatles in Yellow Submarine, Max Wilk, Signet Books.
The 'Yellow Submarine Gift Book, World Distributors.
The Beatles: Words Without Music, Rick Friedman, Grosset & Dunlap. The Beatles Book, edited by Edward E. Davis, Cowles Educational Corporation.
In His Own Write: the Lennon Play, Adrienne Kennedy, Victor Spinetti, John Lennon, Jonathan Cape.
Beatles & Co, Juan Carlos Kreimer, Editorial Galerma.

1969

The Beatles Illustrated Lyrics, edited by Alan Aldridge, Macdonald Unit 75.

1970

The Beatles Get Back, photographs: Ethan Russet, text: Jonathan Cott, David Dalton.
The Girl Who Sang With The Beatles, Robert Hemenway, Alfred A. Knopf.

_____________________________________________________________________

- R-

RAUNCHY

'Raunchy' było w Ameryce wielkim ale i bardzo szczególnym hitem w 1957 roku. W w wykonaniu Billa Justisa i jego zespołu dotarło najwyżej bo do miejsca nr 2 na tamtejszych listach przebojów. Bill Justis był dyrektorem muzycznym w słynnej wytwórni Sun Records w Memfis, dla której Elvis Presley nagrał 24 piosenki. Zmarł w 1982.

Co ciekawe, utwór w wykonaniu innych wykonawców był znowu przebojem w tym samym roku. Wersja 'Raunchy' Erica Freemana dotarła na listach do miejsca numer 4, Billy'ego Vaughana & his Orchestra do miejsca numer 10). Jak widać 'Raunchy' nie nudziło Amerykanów. Przebój oczywiście dotarł do Europy i ojczyzny Beatlesów. Instrumentalny (czasy popularności gitarowych The Shadows a Anglii miały jeszcze nadejść).

To także utwór, dzięki któremu, lub który pomógł młodemu George'owi Harrisonowi stać się członkiem The Quarry Men.

PAUL: Potrafił naprawdę dobrze grać na gitarze, szczególnie ten kawałek, który wszyscy bardzo lubiliśmy. Bo tak, jeśli ktoś był w stanie zagrać coś takiego, to był wystarczająco dobry by dołączyć do zespołu. Oczywiście, znałem George'a na długo przedtem, wcześniej niż inni, wszyscy byliśmy z Woolton...Uczyliśmy się gry na gitarze z tych samych książek i pomimo pewnej różnicy w wieku, byliśmy kumplami.

Jak wszyscy wiemy (bo to pomnikowe wydarzenie w historii Fab4), George zagrał ,'Raunchy' dla Johna i reszty w autobusie, na jego górnym pokładzie i zrobił to tak, że bez zastanowienia został przyjęty. W clipie z filmu 'Nowhere Man' tak mogła wyglądać ta scena. Wyżej 'Raunchy' z 1994 roku w wykonaniu trójki Beatlesów na potrzeby projektu 'Anthology'.

_____________________________________________________________________

- W-

WHITE ANDY

(ur 27 lipca 1930 – 9 listopada 2015).

Muzyk sesyjny, zagrał na pierwszym singlu The Beatles 'Love Me Do'. Andy był jednym z kilku zawodowych perkusistów ze Związku Zawodowego Muzyków (Musicians' Union ), których zatrudniał George Martin do swoich produkcji. Prócz White'a byli to przeważnie Ron Bowden, Jimmy Nicol, Bobbie Graham oraz Clem Cattini. Z czwórki młodych Beatlesów Martin zorientował się, że Ringo może nie być pewnym punktem nagrania i bez niczyjej wiedzy zaprosił White'a na sesję 11 września 1962 roku.

Andy White miał 32 lata i w czasie pamiętnej sesji z Beatlesami grał w Vie Lewis Orchestra. Tego dnia pojawił się w studiu przy Abbey Road już z samego rana, przed liverpoolskim zespołem. Za trzygodzinną sesję otrzymał wynagrodzenie w wysokości 1,15 funta. Ringo musiał się tego dnia czuć fatalnie, o czym przeczytacie w HISTORII. Asysten Martina Ron Richards rozpoczął już nagrywanie sesji gdy Martin powiedział do zespołu, „Ściągnąłem wam dobrego perkusistę, który prawdopodobnie jest lepszy niż Ringo i on zagra tym razem na bębnach”. By złagodzić nieco fatalny wydźwięk całej sytuacji, Martin zaproponował by Ringo w nagraniu zagrał na marakasach w utworze ze strony B przyszłego singla „P.S. I Love You”. W ten sposób The Beatles pozostawili dwie wersje piosenki „Love Me Do”, bo nagrano także piosenkę z Ringiem w roli głównej za bębnami i tą wersję mimo wszystko wydano na singlu. Wersję z White'm umieszczono na pierwszym albumie zespołu 'Please Please Me'.

Andy White był żonaty z Lynn Cornell, byłą członkinią żeńskiego zespołu wokalnego Vernon Girls. Zanim przeprowadził się do Ameryki grał później w BBC Radio Orchestra z Glasgow. W Anglii nagrywał także z Herman's Hermits, Tomem Jonesem. Za oceanem pracował z takimi gwiazdami jak Louis Armstrong, Chuck Berry, Shirley Bassey a nawet Marlene Dietrich. Grał także z Rodem Stewartem na koncertach. Tym razem na … gitarze basowej. Zmarł na wylew mózgu w 2015.

Poniżej 'Love Me Do' z Andy White'm.

___________________