Wydany: 13 stycznia 1969 (USA), 17 stycznia 1969 (UK)
Wytwórnia: Apple / E.M.I. Recording
Indeks: PMC / PCS 7070 (UK)
Producent: George Martin
Inżynier: Geoff Emerick

Nagrana: 26 maja 1966 - 11 lutego 1968 (The Beatles)
22-23 października 1968 (George Martin)
Projektant okładki: Heinz Edelmann
Tekst na okładce: Derek Taylor
Długość: 39:19

Pozycja na listach przebojów: 2 (UK), 2 (USA) - drugi album zespołu, który nie osiągnął szczytu list przebojów, co ciekawe pierwsze miejsca w obu krajach w tym czasie zajmował podwójny album zespołu, 'The Beatles', zwany także Białym Albumem, tym samym uniemożliwiając zdobycie pozycji nr 1 'staro-nowemu' wydawnictwu. Można oczywiście - o czym poniżej więcej - podkreślić, że nie był to stricte album zespołu, gdyż tylko pierwsza strona LP zajęta była przez piosenki The Beatles. Wejście na listy: 1 lutego 1969, na listach UK - 10 tygodni.

Yellow Submarine

Only a Northern Song (George Harrison)

All Together Now

Hey Bulldog

It's All Too Much (George Harrison)

All You Need Is Love

"Pepperland" (G.Martin)

"Sea of Time" (G.Martin)

"Sea of Holes" (G.Martin)

"Sea of Monsters" (G.Martin)

"March of the Meanies" (G.Martin)

"Pepperland Laid Waste" (G.Martin)

"Yellow Submarine in Pepperland" (Lennon/McCartney, aranżacja George Martin)

wszystkie nie zaznaczone: kompozycja spółki Lennon / McCartney

PAUL: Pod koniec chcieli mieć scenę, w której się pojawiamy, mówiąc: Cześć, to my The Beatles. Mamy nadzieję, że film wam się podobał! Mieliśmy nakręcić to w styczniu 1968, co nie bardzo pasowało nam, ale skoro się w coś zaangażowaliśmy, musieliśmy coś dać od siebie. Chcieli od nas także nowych piosenek i dlatego nagraliśmy w Abbey Road 'Only A Northern Song'. Pamiętam, że wygłupiałem się grając na trąbce. Mój tata potrafił na niej grać. Ja nie umiałem, ale potrafiłem się wygłupiać i ta piosenka idealnie do tego pasowała. To żart.

Dziesiąty oficjalny album w dyskografii zespołu The Beatles. Pierwsza strona płyty to utwory zespołu wykorzystane w animowanym filmie "Yellow Submarine" z 1968 roku. Drugą stronę wypełniają kompozycje George Martina, nagrane przez jego orkiestrę, także pod jego dyrekcją. To pierwszy przypadek w historii zespołu, kiedy fani poznali niektóre utwory na ekranie kinowym, ale w postaci na krążku otrzymali je pół roku później. Wydanie ścieżki dźwiękowej średnich lotów zostało wstrzymane, aby nie dopuścić do sytuacji, w jakiej soundtrack rywalizowałby z zestawem nowych piosenek, które w bólach przecież wciąż nabierały kształtów na Abbey Road (Pepper).

Cztery nowe utwory plus dwa wydane wcześniej, singlowy i tytułowy z 1966 oraz 'All You Need Is Love' z 1967. Na płycie (oraz oczywiście także w filmie) początkowo miał się także znaleźć numer Johna Lennona “You Know My Name (Look Up the Number)”, ale ostatecznie został zastąpiony przez kompozycję Harrisona “It’s All Too Much.”

– Nie sądzisz, że wy wszyscy próbujecie świadomie tworzyć coś w rodzaju beatlesowskiego mitu? – spytałem. – Chyba robiliście to już przy okazji Sgt. Pepper, Yellow Submarine i Magical Mystery Tour.
– Tak, staliśmy się trochę pretensjonalni – przyznał John. – Jak wszyscy, przechodziliśmy trudny okres, ale teraz staramy się zachowywać bardziej naturalnie, a mniej jak, powiedzmy, „newspaper taxis”. Chcę przez to powiedzieć, że się zmieniamy. Nie wiem, co my robimy tak w ogóle, zwyczajnie piszę piosenki. Ja po prostu naprawdę lubię rock and rolla. No wiesz, te wszystkie płyty, które ci wcześniej puszczałem – John wskazał na stertę singli na podłodze – podobały mi się wtedy i podobają mi się teraz. Wciąż staram się kopiować Some Other Guy albo Be-Bop-A-Lula. Cokolwiek to jest. Chodzi o to brzmienie. (Yoko i John. Dni, których nigdy nie zapomnę - J.Cott)

Album Fab Four 'Yellow Submarine' co już wiemy, nie jest także dokładnym odzwierciedleniem muzyki z ekranu. W filmie wykorzystano np. utwór 'Eleanor Rigby', który to nie znalazł się na tym albumie, a dopiero w 1999 na 'Yellow Submarine - Songtrack', który zawierał wszystkie piosenki zespołu użyte w filmie, bez kompozycji Martina. Jak w przypadku każdego tutaj opisywanego albumu odsyłam do opisów każdej piosenki, gdzie znaleźć można wszystkie inne detale dotyczące autorstwa, aranżacji, muzyków czy instrumentów utworu. Lista utworów z filmu, która nie znalazła się na albumie to: 'Eleanor Rigby', fragment orkiestrowy z 'A Day In The Life', 'When I'm Sixty-Four', 'Nowhere Man', 'Lucy In The Sky with Diamonds', 'Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band', 'With A Little Help From My Friends', 'All You Need Is Love' oraz 'Baby You're A Rich Man'.

JOHN: Brodax usłyszał połowę treści 'Yellow Submarine' ode mnie. Pomysł na Hoovera - maszynę, która wsysa ludzi - był mój. Oni przychodzili do studia pogadać w stylu: 'Cześć John, stary draniu. Masz jakieś pomysły do filmu?' Ja to z siebie wyrzucałem, a oni wykorzystywali. To był trzeci film, jaki byliśmy winni United Artists. Brian tak to ustalił, my nie mieliśmy z tym nic wspólnego.
Film podobał mi się od strony rysunkowej. Chcieli jeszcze jedną piosenkę, więc trzasnąłem 'Hey Bulldog'. Ta piosenka brzmi bardzo dobrze, choć nie ma żadnego znaczenia.

George Martin podłączył się zgrabnie kolejny raz pod sukces The Beatles, przy całym szacunku do jego wkładu w ten sukces. Pamiętamy, że wydawał już pod własnym nazwiskiem płyty z muzyką instrumentalną zespołu z własną aranżacją oraz Orkiestrą George'a Martina. Tym razem mimo, że można było spokojnie wypełnić płytę tylko piosenkami zespołu, George Martin przeforsował - przy zupełnie biernej postawie i zainteresowaniu zerowym Beatlesów (zresztą całym projektem) - umieszczenie i na płycie oraz w filmie własnych 'ilustracji' muzycznych, całkiem przeciętnych RAZEM NA PŁYCIE OBOK NAGRAŃ THE BEATLES. Co oczywiste, George w odróżnieniu od Beatlesów, miał pełne prawa autorskie do swoich kompozycji. Tantiemy musiały być olbrzymie. Wytwórnia mogła spokojnie zdecydować się na wydanie np. dwóch EP-k, ale Martin, nie będący przecież już pracownikiem EMI mógł użyć 'różnych' argumentów na firmie, by stało się jak się stało.

Nagrań orkiestrowych dokonano w studiu Abbey Road w dniach 22 i 23 października, w czasie dwóch 3-4 godzinnych sesji. W nagraniu wzięła udział 41 osobowa orkiestra George'a. Martin w swoich kompozycjach świadomie nawiązał do twórczości swoich podopiecznych. "Sea of Time" zdaniem krytyków w sposób oczywisty nawiązuje do "Within You Without You" Harrisona z albumu 'Sgt. Pepper'.

W kompozycji "Yellow Submarine in Pepperland" wplątany jest główny wątek muzyczny tytułowej piosenki (Martin uczciwie podpisał się tutaj tylko jako aranżer). Wykształcenie muzyczne pozwoliło producentowi Beatlesów czerpać także garściami z muzyki klasycznej (Bach, Stravinski). By być na sam koniec tych rozważań całkowicie uczciwym wobec Martina, trzeba podkreślić, że jego instrumentalne partie wzbogacają zdecydowanie obraz filmowy. W niektórych scenach po prostu nie pasują przeboje Fab Four, a jedynie muzyka ilustracyjna stricte filmowa.

GEORGE: 'Only A Norther Song' było żartem związanym z Liverpoolem, Świętym Miastem Północnej Anglii. Ponadto prawa do tej piosenki należały do Northern Songs Ltd., której nie jestem właścicielem, więc 'Nieważne co gram...bo to tylko Northern Song'

Yellow Submarine Songtrack

Nagrywana: październik 1965 - czerwiec 1967

Wydana: 13 września 1999
Indeks: 521 4811 - L.P
521 4812 - C.D,
421 4812 - DVD
Producent: George Martin
Wytwórnia: Apple, Capitol, EMI
Długość: 45:38
Wejście na listy w UK: 25 września 1999
Najwyższa pozycja (UK): 8, 5 tygodni na liście.

RINGO: Rzecz w tym, że ten film działa na mnie dzisiaj tak samo jak w pierwszym roku wyświetlania. Dzieciaki ciągle do mnie przychodzą i mówią: Dlaczego nie nacisnąłeś tego przycisku? Dzieciaki z całego świata są wściekłe na mnie za to, że nie nacisnąłem wtedy tego cholernego guzika.

Album na nowo zremiksowany - po 30 latach od jego premiery - z oryginalnych taśm -matek, inaczej niż w przypadku innych albumów zremasterowanych. Wydany także w postaci na DVD z dźwiękiem 5.1 Remiksu dokonał Robin Cobbin. Na użytek nowych już technologii, kina domowe, wydawnictwo w wersji Dolby Digital Surround 5.1 posiada fantastyczne remiksy oryginalnych nagrań, z pewnymi różnicami, jak np: w 'Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band' wokal Paula posadzono centralnie, a nie jak w oryginale w jednym z kanałów, w 'All Together Now' oba wokale Paula i Johna, w oryginale w dwóch przeciwstawnych kanałach, tym razem ułożono centralnie. Także teraz po raz pierwszy słuchacz mógł usłyszeć w pełnej wersji stereo kwartet smyczkowy w 'Eleanor Rigby'. W owym czasie wszystkie cztery ścieżki zostały wykorzystane na nagranie kwartetu. Z wokalem Paula nie było już manewru, stąd utwór zmiksowano do wersji mono. George martin po prostu nie miał tylu możliwości technicznych co 30 lat później Cobbin.