Kompozycja:
Lennon (80%) & McCartney (20%)
Napisana:
marzec 1966
Nagrana:
27 kwietnia, 5-6 maja 1966
Mix:
6,12,20 maja, 6 czerwca 1966
Wydana:
5 sierpnia 1966
(UK), 20 czerwca 1966 (USA)
Podejścia:
13
Długość:
2'58”
Producent:
George Martin
Inżynier:
Geoff Emerick, Phil McDonald
Obsada:
John –
wokal. Rytmiczna gitara (1964 Gibson J-160E)
George –
chórki, gitara solowa (1961 Sonic Blue Fender Stratocaster),
Paul –
chórki , gitara basowa (1963 Hofner 500/1), gitara solowa (1962
Epiphone Casino ES-230TD),
Ringo –
perkusja (1964 Ludwig Super Classic Black Oyster Pearl)
Dostępne:
Revolver (UK: Parlophone
PMC 7009; PCS 7009; US: Capitol (S)T 2576; Parlophone CDP 7 46441
2)
"Yesterday"... and
Today (US: Capitol (S)T 2553)
Najbardziej „senną”
piosenkę na płycie, John napisał pod wpływem Paula, który
regularnie „najeżdzał” dom Johna popołudniami w celu wspólnej
pracy nad piosenkami, w czasie gdy John uwielbiał oddawać się
swojej popołudniowej drzemce.
PAUL:(na
temat współpracy z Johnem – RK) „Jednego
dnia w tańcu ja prowadziłem , np. w „Paperback Writer”,
następnego dnia tango prowadził John jak np. w „I'm Only
Sleeping”. Wcale nie konkurowaliśmy ze sobą, to było wspaniałe”
Bez rygorów jakie panowały w
czasie tras, John mieszkający poza Londynem, poza rozrywkowym lub
bardzo miejskim życiem jakie codziennie wiedli w stolicy trzej
pozostali Beatlesi, namiętnie palił marihuanę i leniuchował w
łóżku. W słynnym artykule Maureen Cleave o Johnie, w którym ten
wypowiada swoją słynną sentencję o większej popularności
zespołu niż Jezusa, dziennikarka napisała tak:
„Może spać w nieskończoność,
to prawdopodobnie najbardziej leniwy człowiek w Anglii. 'Duchowo
leniwy' jak mawia on sam. 'Nie dbam o czytanie, pisanie, rozmawianie
lub obserwowanie na coś, ale seks jest jedyną psychiczną rzeczą,
która mnie może poruszyć'.
OFICJALNY CLIP APPLE Z 2022
ORAZ NIEOFICJALNY (REMIKS 2022)
John napisał tekst na
odwrocie kartki pocztowej, upomnienia, że zalega z opłatą za
radiowy abonament (dokładnie 12 funtów i trzy szylingi – kartka
datowana na 22 marca 1966). Oryginalny tekst zawiera powtórzoną
frazę „got to get to sleep”, porzucona w finalnej wersji oraz
zwrot „float downstream” (surrealistyczny zwrot Johna,
kochającego finezyjną zabawę słowami) zamieniony na końcu „float
upstream”. Czy John zapłacił należność, nie wiemy. Pewne jest
to, że karta ta z tekstem odręcznym Johna w grudniu 2010 roku
została sprzedana na aukcji za ponad pół miliona dolarów.
 |
| Oryginalny zapis tekstu 'I'M ONLY SLEEPING |
Dwa dni po napisaniu
tekstu zaczęto nagrywać piosenkę w oryginalnym czteroosobowym
składzie plus nieznany muzyk grający na wibrafonie. Piosenkę
pomógł dokończyć Paul, w melodii oraz w refrenie ze słowami
"keeping an eye on the world going by my window”. Nagrano 11
podejść – tak, skończyły się już bezpowrotnie czasy, gdy
zespół będzie nagrywał piosenkę w 2-3 podejściach – i John
zostawił piosenkę, będąc niezadowolonym z dotychczasowego
rezultatu. O ile John specjalnie nie „czepiał” się piosenek
Paul, aprobując już fakt, że piosenka podoba się Paulowi, w
przypadku swoich stawał się coraz bardziej wymagającym, ostateczne
efekty kwitował i tak, że może być ale mogłoby być lepiej. 5
kwietnia John (do „autorstwa” przyznaje się także i Harrison,
ale prawdopodobne jest, że wszystko było dziełem przypadku - RK)
zdecydował, że trzeba dograć jeszcze solo na gitarze puszczone od
tyłu – po raz pierwszy w nagraniach The Beatles. John wpadł na
ideę zastosowania takie „muzycznej innowacji” w domu, gdy
nagrywał na swoim magnetofonie kilka tygodni wcześniej utwór
„Rain” i nałożył na magnetofon odwrotnie taśmę i usłyszał
nagranie puszczone od tyłu. Ten pozornie prosty fragment utworu, a
nadający mu niesamowity „senno-odlotowy” klimat, nagrywano przez
ponad 14 godzin – raz solo nagrane z gitarowym fuzzem, raz nie,
następnie nałożone na siebie razem. Gdy odegrano solo od tyłu
zabrzmiało ono idealnie i w studiu nawet sam John pokiwał głową z
zadowoleniem. Na drugi dzień nałożono głosy i piosenka była
gotowa. Na gitarach grał Harrison, który także chciał by taśmę
puścić z jego solo od tyłu. Usłyszał podobno efekt takiej
„podmiany” kiedyś, gdy operator źle nałożył taśmę na
szpulę i puścił.
W celu osiągnięcia
„marzycielskiego” efektu (jak go nazwał George Martin), ścieżki
z podkładem instrumentalnym lekko spowolniono, zmieniając tonację
z E-moll do zbliżonej do klucza Eb. Potem to samo zrobiono z głosem
Johna, zdublowanym i dopasowano prędkość wokalu do szybkości
instrumentalnego podkładu. Efekt był mocniejszy a Beatlesi zaczęli
sobie zdawać sprawę, że nagrywają piosenki, których nie będą
mogli z oczywistych powodów wykonywać na scenie. Dlatego repertuar
koncertowy strasznie różnił się od ich nowego materiału. Podczas
koncertów w 1966 roku, ktoś kto by usłyszał na scenie po raz
pierwszy (teoretyzuję) np. „Baby's In Black” czy „Twist And
Shout” nie mógłby uwierzyć, że to ten sam wykonawca, którego
słyszy w domu na adapterze np. w „I'm Only Sleeping” czy
„Eleanor Rigby”.
 |
| 27 kwietnia 1966 , zdjęcie z sesji z nagrywania 'I'm Only Sleeping' |
PAUL: „Taśma
puszczona została od tyłu i 'Co to takiego do diabła?'. Ten efekt.
Nikt nie znał wcześniej takiego soundu. Powiedzieliśmy' 'Na Boga,
to jest fantastyczne. Czy możemy to odtworzyć ? Tak to się stało
i tak odkryliśmy „odwrotną gitarę”. To naprawdę było piękne
solo. To brzmi jak coś, czego nie potrafiłbyś zagrać”.
Według
George'a Harrisona, w tym czasie gdy eksperymentował z gitarą do
piosenki 'Rain' (14 kwietnia) założono taśmę od tyłu i wszyscy
usłyszeli tego efekt. ”Puściliśmy odwróconą taśmę,później
w podobny sposób nagraliśmy gitary... byliśmy wszyscy bardzo
podekscytowani tym co słyszeliśmy, o było magiczne”
Tak
więc każdy z Beatlesów zapamiętał to inaczej, nawet Ringo
wspominał, że wszyscy uczyli George'a Martina niektórych efektów,
sztuczek jakie wszyscy czterech robili na swoich domowych
magnetofonach. Mark Lewisohn w swoje książce o nagrywaniu przez
Beatlesów płyt pisz,że George Harrison później proponował, że
zagra dokładnie taką melodię jak powstała po puszczeniu sola
gitarowego od tyłu. Pozostali muzycy łącznie z Martinem uznali, że
oryginalny, senny efekt jest bardziej odpowiedni dla tekstu utworu.
Kończąc
ten wątek uzupełnię tylko o wspomnienia jednego z inżynierów,
Geoffa Emricka , który napisał, że nagrywanie tego efektu trwało
tak długo, że wszyscy zaczęli żałować, że wpadli na pomysł
nagranie takiego efektu technicznego.
GEOFF
EMERICK: „Phil McDonald powiedział mi później, że nie
czuł ramion przez kilka następnych dni, które okropnie go bolały
od ciągłego podnoszenia, przenoszenia, przewracania ciężkich
szpul z taśmą...”
Istnieje aż pięć
różnych miksów tej piosenki, każdy z nich zawiera jednak te
nietypowe solo na gitarze: oryginalny miks stereo i mono, miks stereo
i mono wydany w USA na albumie 'Yesterday... and Today” oraz miks
mono przerobiono na dwukanałowy stereo, użyty na pierwszych
wytłoczonych wersjach 'Yesterday...', później usunięty. Już
choćby z tego tytułu, 'I'm Only Slepping” jest piosenką unikalną
w katalogu Fab 4. Efekty zastosowane w tej piosnce próbowało
później naśladować wielu artystów jak choćby Jimi Hendrix w
“Are You Experienced?”, Marc Bolan i T.Rex w „Cosmic Dancer”,
King Crimson w „Book Of Saturday” czy nawet The Red Hot Chilli
Peppers w „Give It Away”.
When I wake up early in the morning,
I
lift my head, I'm still yawning.
When I'm in the middle of a
dream,
I stay in bed, float upstream.
Please don't wake me,
No,
don't shake me,
Leave me where I am,
I'm only
sleeping.
Everybody seems to think I'm lazy,
I don't mind,
I think they're crazy,
Running everywhere at such a speed,
Till
they find there's no need.
Please don't spoil my day,
I'm miles
away
And after all
I'm only sleeping.
Keeping an eye on
the world going by my window,
Taking my time,
Lying there and
staring at the ceiling,
Waiting for a sleepy feeling.
Please
don't spoil my day,
I'm miles away
And after all
I'm only
sleeping.
Keeping an eye on the world going by my
window,
Taking my time,
When I wake up early in the
morning,
Lift my head, I'm still yawning.
When I'm in the
middle of a dream,
I stay in bed, float upstream.
Please don't
wake me,
No, don't shake me,
Leave me where I am
I'm only
sleeping.
Cofamy się dzisiaj znowu w przeszłość dom legendarnego klubu Cavern, położonego przy Matthew Street w Liverpoolu, dzisiaj podstawowym punkcie zwiedzania Liverpoolu w programie "ścieżkami The Beatles".
Claudette (Paul)
Hully Gully (John)
Lend Me Your Comb (John)
Mr. Moonlight (John)
Nothin' Shakin' (George)
Save The Last Dance For Me
Till There Was You (Paul)
